Tak wiele czarnych dni,
tak wiele w nich jasnych łez.
Zwiedziłem swoje serce.
Zobaczyłem ciebie.
Twoje oczy patrzące na mnie.
Przywróć ciepło które mi dawałaś...
Już zawsze bądź przy mnie.

Czołgam się każdego dnia.
Wołam twoje imię.
Widzę nadzieję w twoich oczach.
Widzę prawdę w tych kłamstwach.
Marzyłem o zamku w niebie.
Marzyłem aby budzić się obok ciebie.
Z tobą mocniej świeci słońce,
z tobą zmienia się całe życie.
Podnoszę swoje życie,
obok ciebie.
To jest to co jest prawdziwe.
To jest to co istnieje na prawdę.

Naszkicuję świat takim jakim chcesz,
pokolorujemy go razem.
Naszkicuję szczęście,
i oddam w twoje ręce.
Kochanie,Ty
Kochanie,ja,
zmienimy cały nasz czas...

Zimny deszcz pokrywający mą skórę.
spadając w dół
Czuję twój zapach
(Dzisiejszej nocy)
obejmę cię w ramiona,
wyleję łzy.
(Dzisiejszej nocy)

Złap mnie za rękę
zaciśnij mocno.
Oddam ci swoje serce,
obiecuję,to będzie bezbolesne.
Przystaw szyję do moich warg
chce pocałować cię ostatni raz.

Jestem z tobą,
lecz odszedłem w inne miejsce
Pusty dom.
Nie bądź smutna,odnajdę cię w kolejnym życiu.
W tym już nie ma dla nas miejsca.
Obiecuję ci,to nie będzie trwać wiecznie.

Budzę się,
Oddałem ci wszystko.
Budzę się,
Oddałem ci wszystko.
(uspokój moją duszę)
Budzę się,
Oddałem ci wszystko.
(uspokój moją duszę)
Uspokój moją duszę.
Kochanie! kochanie!
Nie możemy być razem
Kochanie! kochanie!
W następnym życiu
wszystko będzie niczym słodki sen
Kochanie! kochanie!

Złap mnie za rękę
zaciśnij mocno.
Oddam ci swoje serce,
obiecuję,to będzie bezbolesne.
Przystaw szyję do moich warg
chce pocałować cię ostatni raz.

Urzeczywistniłaś ból ale wytarłaś łzy.
Nie słyszę twojego oddechu, twoich słów,
nie poczuję twojego dotyku...nigdy więcej.
Czas zabrał cię daleko,schował przede mną za zasłoną niemocy.
Każdego nowego dnia,
marzę o zamku w niebie, zabarwionym na twoje ulubione kolory,
przenikającym twoim zapachem.
Tyle wystarczy by nie zapomnieć,że byłaś moim filarem pomiędzy snem a rzeczywistością...
Gęsta mgła zasłania mi oczy,
Osłabia mnie samotność,
pochłania przypływ świadomości, że już nigdy nie wrócisz.
Przez potłuczone lustro nie mogę zobaczyć samego siebie...
przez brak ciebie nie potrafię dostrzec swojego wnętrza,
które powoli gnije w tym zmarnowanym ciele...
Chciałbym trafić w końcu do domu,
ale też chciałbym to zrobić razem z tobą.