Sztylety w Twoich oczach lśnią
Z Twych ust słowa jak żmije pełzają
Odchodzisz znowu w czeluść z Nią
Galopująca złości biec nie przestaje
Żywiołu tego nie poskromię
Tylko Ty jeden zrobić to możesz
I choć zamknąłeś przede mną drzwi
O miłość proszę Ciebie w pokorze
Niech zatriumfuje dobro nad złem
Niech miłość nad nienawiścią zwycięży
Niech czarny ogier sam galopuje
W ciemności mroku dalekie odmęty
Wyciągnij zatem miłości miecz
Niech to co złe w odmętach zostanie
Ja jestem twoja Ty jesteś mój
I tak na wieczność niech pozostanie…

Konie na żółtych łąkach
Konie na letnich łąkach
Ciepłych, gorących, wonnych
Gdy biegną przez słoneczne łąki
To tak jakby...
Kopytami o rozgrzane węgle
Bojąc się oparzyć
Ze strachem w oczach – fruną...