no tak, za 4 miesiące będę inną osobą niż jestem dziś, pewnie urosną mi włosy, pewnie trochę się opalę od wiosennego słońca, pewnie będę bardziej umieć francuski niż teraz, pewnie będę się stresować przed następną sesją, pewnie będę już blisko obrony licencjackiej, pewnie dojdę do jakiś nowych, ciekawych wniosków na temat świata i ludzi, pewnie lista ludzi, którzy mnie wkurzają się potroi ;), pewnie trochę schudnę, bo na wiosnę ostro ruszę z moimi samotnymi rowerowymi wycieczkami, pewnie będę mądrzejsza ;p

pewnie tak, ale zmieni się też jedna kluczowa sprawa- będziesz
bo teraz Cię nie ma

'Zostań' to najbardziej nieodpowiednie słowo, jakiego mogę teraz użyć, egoistyczne. Mamy niecałe pięć minut. Ile można zrobić w pięć minut? Mogę Cię pocałować, mogę wyrazić nadzieję, że pięć minut zamieni się kiedyś w długą godzinę, kiedyś... Mogę Ci opowiedzieć o kilku miejscach, które Ci kiedyś pokażę, potem otrzeć ukratkiem tą jedną małą łzę, która niespodziewanie mi się wymknęła, uśmiechnąć się ze szklistym wzrokiem i udawać, że przecież wszystko jest w porządku, a Ty możesz zapewnić mnie, że wrócisz. Ale proszę, nie karz mi czekać zbyt długo i w ciszy, gdy mi nawet czekanie w kolejce po zakupy sprawia ogromną trudność. Potem po raz kolejny powiedz mi, że doskonale wiesz, iż moje przygryzanie wargi oznacza to, że mi się podobasz i nie muszę się z tym kryć. A ja odruchowo zaprzeczę, ale oboje wiemy, że to tylko nonszalancja. Ty też przygryzasz swoją, nawet o tym nie wiedząc. 'Poczekam'...

Minął prawie rok.
Jesteś.
Choć nie zawsze byłeś.

To był rok zmian, dla Ciebie, jak i dla mnie. Dorośliśmy.

Ty z wiecznie niezdecydowanego chłopca stałeś się mężczyzną, a ja z rozkapryszonej, wybuchowej dziewczyny- kobietą.

Dziś jest dzień, gdy pierwszy raz w życiu powiem Ci "KOCHAM CIĘ"

kiedyś, gdy dziewczynce zaczynały rosnąć piersi, zaczynali ją traktować jak kobietę

teraz, wiele kobiet mających już piersi od lat, nadal pozostaje dziewczynkami, tak się zachowują, tak je postrzega świat