Stałeś się dla mnie cudem 
budzącego się po nocy dnia.
Dużo egzaminów zdałam w życiu.
Wiem jak zrzucać szaty zwątpień
...bezcenny widok.
A Teatr Życia jest jak hak w szatni
przepełniony nicością  codziennego
dnia i przenoszonych pragnień.
Nie udawałam zachwytu.

Porwał mnie mimo chodem.

Miałam być pewnikiem abyś
nie musiał zostać na koniec z ręką
w nocniku? Sceptyku.
Jesteś?
Czy tylko próbujesz być sobą?

Człowieku z sorbetowym sercem
z  malinowego chruśniaku.
Jem maliny, smaczne są -
Jesteśmy.
Doceń to.

...na­piłam się ze źródła
wiecznego
szczęścia.
Ra­dośnie czu­le i
tkliwie.
Od zaw­sze wiedziałam,
że tak trzeba...
od pradziejów,od
pra świata od pra istnienia.

Krop­la życia zwilżyła
usta i dłonie ,wpłynęła do serca.
Potęga i siła szem­rzących kryształów
orzeźwiła mnie.
Zas­po­koiłam od­wie­czne pragnienie
stałam się miłością.
Jes­tem ...Miłością...
Tak mnie nazywaj,
na zawsze.

Wiersze
one skradają się cicho,
napływają zwiewnie
i ulotnie.
Znakiem czasu kreślę
otchłań strachu.
Przeczesuję przepaść
niezdobytych znaczeń.

Unoszę zasłonę martwych
skojarzeń.
Tam w anty czasie znika,
zagłodzony lęk.

Żyję poza systemem.

Wyciekam,przeciekam,przemijam
oddaję wszystko Bogu,
niewiędnące kwiaty spokoju
i łzy rozpaczy.
W zaufaniu zawisam i czuję ciszę,
jak pulsuje od rana w moich
ramionach rozedrgana.
Szmerem ust się staję.
Kształtem form ulotnych.
Zwijam skrzydła,
nie startuję do lotu.

Wiję gniazdo dla
doskonałej siebie.

90621

Słuchaj swo­jego serca
ono swoim bi­ciem
mówi co dla ciebie dobre,
szu­kaj te­go tropu,,,
słuchaj
to Cię nie zmy­li i nie oszuka...

myśl tyl­ko o tym jak przejść przez
życie nie ra­niąc, nie gar­dząc
i nie mając żalu do ni­kogo i
kochaj,,,
połóż rękę na ser­cu, tam znajdziesz
siebie.

Czuła, wrażliwa jak wulkan.
Płonę.
Podsycana ogniem.
I już wiesz...że bywam.
Bezwstydna.
Patrzysz  na mnie badawczym
wzrokiem.
Rozczulasz jeszcze bardziej,
roszadą podszytą futrem nieufności,
którym otulasz serce, skute lodem.
Analizujesz czułość z miną metodyka. [...]

Mam wszystko czego
pragną kobiety, puder
i róż do codziennej toalety.
Cena makijażu.
Najwyższa pod słońcem.
Oko bystre nie karcące.
Fa rarara.
Parada zdarzeń.
Wzór etykiety i manier.
I co mi po tym?
Gdzie szał naszych ciał?
Gdzie uniesienia i wzloty?
Gdzie amora strzała?
A w ogóle była tu?
Gdzie się zapodziała?

Szukam miłości, która
piękno w sercu zasiała.

Po pierwsze... jak to pojąć różowy słowiku, że musisz śpiewać mniej cukierkowo...
Po drugie bez interpunkcji.
Po trzecie, nadal trzy kropki...są, widzę.
Trzy kropki rządzą i z miejsca pouczą słowika by mniej cukierkowy był i co,,,?...
Ona spada.
To trwa.
Upada.
Z trzaskiem.
Na chodnik, bruk, w grób, dół, ze skały .
Co by na to słowiki powiedziały?
Nigdy by nie przypuszczały, że staną się bardziej cukrowe.
I "Mój Kochany" tylko na to czeka, choć nie napisałam, słowa mój i nie, że się czepiam.

Słowiki też nie chciały być różowe ale powiedziałam,
że będą cukierkowolemoniadowobladoróżowe,,,
śpiewać przestały ale teraz są zadowolone.
Ja mniej ale już się napisały ich tryle różowe.

Kocham Twój 'skrzydlasty' świat.
Niewinność. Czułość.
Przyjemność, ekstazę ,rozkosz.
Szczęście, taki fakt. Ulotność.
Potrafisz w marzeniach fruwać
jak ptak bo masz jak błękit nieba,
niebieskie myśli.
Wznosisz się i opadasz
na falach emocji.
Na skrzydłach wrażeń.
Lecisz.
W lot pojmujesz, co dla Ciebie
dobre, ważne.
Żyjesz w marzeniach, jesteś we
wspomnieniach na dobre i najlepsze.
Nawet złość Cię nie zmienia a
powód Twojego istnienia to
piękno ,nie dla każdego,,,wiem to
dobrze.
Uważaj na podmuchy, wiatr niesie
zranienia...

Czy możemy kochać,
czuć za dwoje,
piąć się po sobie
jak powoje?
Myśli moje,
słowa Twoje, usta moje.

Światło w mrok
już się nie zmieni.

Głos gorący i [...]

Jak soczewka-światło-
skupiam-miłość,
to wyzwala z odrętwienia
zmysły i budzi serce.

Jestem prawdą o sobie
a prawdziwa miłość
wszystko zmienia.

Przy okazji jest jak radar,
wykrywacz kłamstw czy metali na...
medal za życie zwyczajne bez patosu.

Skrzętnie chowam swój wieniec
laurowy na dnie Duszy jak najwyższą
ocenę za wewnętrznie zdany egzamin
w zuchwałej szkole losu.

I wiem, że czekanie na to co nazwiemy
Darem Pięknej Miłości...jest warte
wszystkiego, warte jest,,,życia.
Wzrastam w cudzie Twojej miłości,
dzięki Bogu.

Policz
zwątpienia
pomniejszenia i żale.
Rzuć za siebie ,nie
oglądaj się wcale.

Stwórz i wykreuj wzór
na własny blask,
wewnętrzny krytyk
poszedł już spać.

Błyszcz własnym światłem,
lśnij jak srebrne marzenia,
ulotne i zwiewne.
Pełne swojego
niezaprzeczalnego
uroku i
piękna.
Kreacja jest sensem istnienia.

Miłość wyznawana
jest kochaniem
przenikliwie troskliwym.
Miłość wyznawana
pieści słowem delikatnie,
ustami czułości
pełnymi słów,
które kołyszą do snu.

Pomiędzy słowami
kocham Cię i kocham Ciebie,
płoną żądze przepełnione miłością.

Pomiędzy ust poruszeniem
brzmienie słów…
zamiera z wrażenia.

Miłość wyznawana bezdźwięcznie,
jak szelest skrzydeł ptaka, który
zgubił piórko, kocha-
namiętnie i wiecznie.

Miłość wyznawana,,,
kocha kochać.

Bal dwóch ciał trwa,
natchnienia zrywają się do lotu.
Są poza mocą zniszczenia,
stwarzasz siebie powoli.
Jestem Twoja ,,, dla Ciebie
i wiesz jak umiera
zdemaskowany świat ego.

Kochasz miłością obłędną
tak po prostu o 4.04 nad ranem.
Gdy kona mrok, światło wzbija się
...lekko i unosi radością i szałem.

Poczuj siłę kreacji Boga, bądź nią,
chociaż na moment .
Gdy zamykasz oczy z uwielbienia
w tych cudownych mgnieniach chwil,
dostrzeż manifestację świętego ognia
pomiędzy Nami.

…jeżeli urodziłeś się Aniołem i dotarłeś
tu aż do Ziemi, to musisz zbierać ludzkie łzy
i mówić, że są to kryształy rosy,
zastygłe
na pajęczej nici,
a ludzie będą Ci
wdzięczni i ujrzą ukryte piękno w swoim
trudnym losie,
Ty pieczołowicie je zbieraj,
nawlekaj na
pajęcze nitki i wysoko zawieszaj jak
tylko możesz te
korale nieszczęścia
ale z dala od oczu…
smutnej ludzkiej rozpaczy…
…Aniele w ludzkiej postaci…

dla JANA