Ten wzrok ma w sobie coś z szelmy.
Nie, że jest zuchwały.
Raczej pikantny.
Choć ubiór, odświętny.
Fason dystyngowany.
Mnie nieobojętny.

Każdy ruch śledzę ,nic mi
nie umyka, nawet poza wzrokiem.
To się dzieje.
Odpływam tym widokiem zlana jak [...]

Nic nie stoi na przeszkodzie
abyś stał tak dla mnie do rana jak
strach na wróble na jednej nodze
albo na głowie.

Wszystko mi jedno,
wszystko mnie cieszy,
mam w sobie,
ogromny balon radości,
który,mnie pod niebo unosi.
[...]

Gdybym miała namalować
miłość, użyłabym palety
ciepłych i ognistych
tonów czerwieni, różu i
koloru wina.

Zmieszałabym słodycz ust,
czułość powiek i zapach
płatków róży
rozgrzanej Słońcem.

Moja miłość malowana
ciepłymi tonami barw,
nigdy nie umiera na ustach
jak makijaż permanentny,
zastosowany jedynie dla
Ciebie i tylko w kolorze
świeżych malin.

Kolor miłości to zaufanie,że
kochasz malować z sercem i
kochasz kochać.

Dotykam tylko nie
biorę,
choć patrzę  i podziwiam
to i tak w szale uczucia
płonę
a serce zabrane ciemności
zgubiło
klucz do klatki
obojętności.

Nie potrafi
frunąć bez Ciebie.

Słodycz wyrwana goryczy
oniemiała z zachwytu.
już  nic innego się nie liczy.

Po moich schodach do nieba
biegną za mną Anioły, tak bym
ich nie widziała.

Ja o tym wiem i dlatego się nie
odwracam, choć ich obecność
czuję.

Gdybym to zrobiła
to upadłabym i taką bym
była.

Przychodzą niezapowiedziane. Stany ulotne.
Nie pukają w głowę, nie pytają czy mogą wejść.
Istnieją w Tobie.
Otaczają Cię, zwiewną, lekką mgłą.
Odłączają od Ciebie inne sfery postrzegania i
zatapiają w stan nieistnienia.
Znikasz z ziemskiego planu w zamyśleniu łagodnym.

Jesteś i nie, jednocześnie.
Zanurzony, bez wątpienia w stan istniejący
ale trochę irracjonalny.
Hedonistyczne poczucie bezmiaru błogości,
onieśmiela ale powoduje, że przejmująco - dojmujące
sfery odczuć pęcznieją niedotknięte niczyją aurą.

Spływają do Ciebie ciepłymi falami fluidów o
niezidentyfikowanej dotąd delikatności,mając
jednocześnie właściwości puchu lekko unoszonego
i noża tnącego a jednocześnie wznoszącego duszę,
na poziomy dotąd jej nieznane.
Czujesz jak fenomenalnie ciekawe lądy
wewnętrznych doznań są nowym wyzwaniem.
Eksploruj je.

Osłupiała jak Szymon Słupnik.
Zdrętwiałam i nie mogę się ruszyć.
Zaklęta w miłosnym krzyku.

Opadam na krawędź snu.
On trwa.
Jest w nim Ciebie dużo,parę
wątków naraz.

I ta muzyka
Do tańca Nas gna.
Nieustannie.
Z wdziękiem eksploruje Twoja dłoń
tereny zastrzeżone przed wzrokiem.
Opadam.
Miękko i czule.
W twoich ramionach się tulę.

Mamy siebie a sen niech trwa.

W Ciebie wnikam ustami.
Subtelnie i czule.
Mijam,mijasz jak myśl
ulotna, jak błysk.
To przebudzenie dziś,
tak radosne.
Tylko Ty spłakany.
„Najmilejszy”.
Słowa.
Ręce błądzą.
Nikogo,,,nigdy.
Sen w głowie.
Na powiekach łzy.
Całuję Twoje oczy.
Nie liczę chwil szczęścia,
zanurzona w głębię uczuć.
Piękna miłość jest we mnie,
tylko dla Ciebie.

Czasami odpływasz  w dal, gdzie
wzrokiem,nie sięgasz w przestrzeń
wyobraźni nieulęknionej i mocno
zakręconej jak w to w
czasoprzestrzeni nieoczywistej bywa.
Znam to.
Ty jednak, w upartości swojej,
twardo stawiasz stopę na glebie
świata upadłego.
Wystarczy ten czas gdy teraz trwa.
Gdy jesteś. [...]

Generujesz blask jak smok
ognisty a nie bezsilny ptak.

Wystarczy szczęśliwych
poduszek dla głowy ciężkiej
od rzeczy ważnych,
oczywistych i oczu zaszklonych.

Mówisz przez sen o życiu
wyśnionym i on się dzieje,
bo tak chcesz. [...]

Jeżeli wiesz jak bardzo 
wciąga życie.
Odwagi Ci życzę.
Jeśli płyniesz z nurtem,
na oścież zamknij oczy.
Gdy ściskasz w ręku klucz 
do szczęścia to przy okazji
daj się zauroczyć i 
wrzuć na luz.
Bo życie to nie banał, nie 
udręka i nie stres.
To czysta zielona łąka a na 
niej szczęśliwie biega pies.
I ja.
A szczerze, to widzę motyli 
rój, żywy zdrój, pięknie jest.
Zaśpiewaj, zagraj, więcej nic
nie zechcę.
O nic nie poproszę...i
gdy krzykniesz :
-Jestem w domu! 
To podam Ci bambosze.

Cienistą doliną,wilgotną
od łez radości
biegłam.
Z kryształów rosy
miałam ut­ka­ne marzenia
i jak na sznu­ry z pe­reł je
nawlekałam.
Byłam lek­ka jak mgła.
Byłam światłem świtu
skąpana.
I taką mnie miałeś.
Od snu po jawę.
Ni­by pannę z rosy
i mgły, która się kształtem
niez­na­nym pojawia
i znika na po­lanie mokrej
od łez.

Myśli zmrożone, zmarznięte
i zimne jak lód,
gdzieś uciekły.

Wzrokiem nieobojętnym,
szukam Ciebie.

Słowa dzikości zabrane i w
Twojej czułości skąpane
tulą mnie do snu.
[...]

Uczyć się siebie codziennie od nowa,
na nic nie zważać chyba, że trzeba.
Znikać gdy chcę być sama,
pisać, malować.
Błądzić w chmurach i marzeniach.
Jeść truskawki i maliny.

Poznawać nowe lądy i morza
nie uciekać z obowiązkami chyba,
że same sobie pójdą.
Płakać i śmiać się bez powodu.

Nie bać się snów strasznych o smokach i zjawach,
na latawcu w dal uciekać i lodami się objadać bezkarnie.
Rachunki pomniejszać.
Po deszczu skakać przez kałużę bez kaloszy i parasola.
Łowić spojrzenia od [...]

W klepsydrze
linii
bioder i ramion
za­mykam czas szczęścia
prze­sypujące­go się
jak ziaren­ka piasku
na brze­gu tęczy
Naszej miłości
skąpanej
w rozżarzonym
Słońcu i deszczu
gorących pocałunków.