.....jestem jak skała

trwale w Ciebie zaklęta
sukces-

wytrwałość,
osiągnięcie
szczęścia…
nie na skróty…
spełnienie-marzenie

na moich ustach -

Twoja ręka…

i miłość na wyciągnięcie dłoni…

… w og­ro­dach
mo­jej
duszy chadzam stopą nieprędką
szu­kam słodyczy,
które prze­nikają i odurzają
a są tak
sub­telne, że
czy­nią ją… niet­kniętą…
poszu­kuję no­wych
doz­nań
w og­rodzie duszy [...]

…w spojrzeniu nieobojętnym
chłodu dostrzec nie mogę
skojarzeniom prostym zaufałam
i im wyszłam na drogę
aby niebo opisać przed Słońca zachodem
łagodne westchnienie,
serce przepełnia
a niebo się chmurzy,
padać
będzie…
ale po burzy i przed,
spokojem zaciąga
sklepienie…
przy drodze leżą kamienie
i trawa
posłusznie układa wiatrem czesane źdźbła
mamienie…
spojrzeniem nieobojętnym sięgam daleko
poza horyzont widoku
i płaszczem plecy okrywam,
…tak tu cicho po zmroku

…możesz mnie przygarnąć
w otchłań rąk,
czy w przepastnej ramion umieścić toni,
możesz utulić w sercu,,,
lub jak Calineczkę
zamknąć w dłoni…
możesz do ucha
szeptać słowa:piękne…

o duszy nieopowiedzianej
nikomu [...]

…wiersze konieczne
do napisania na przekór sobie
niczym innym są
jak tylko westchnieniem
ku Tobie
poszalałym…
ale spokojnie,,,
gdy jesteś w moich myślach
i snach zarazem
to słowa same brzmieć chcą
w ustach…
Tobą
nienasycone…
znam swoją miłość

aż nadto dobrze
serce dyktuje mi
do niej drogę…
a wiersze fruwają
gdzie chcą…
ot tak sobie…

...różowa nieobojętność
weszła mi w drogę
przeszyła wzrokiem
nie odezwała się
słowem
tylko milczała
ale to dawno było
i na przedmieściach miasta...
zdawkowo
uśmiechała się
jakby nie chciała spłoszyć
spojrzenia
wiotkiego ...
różowe
niepamięci przestrzenie
oswajam sobą...

zatrzymałam czas
na szklance,
ust
kwiat,
okryty tajemnicą
pachnie tylko dla mnie...

tryskam energią
niespożytą
połykam szczęścia hałst,
czas już nie umyka
ani w miejscu nie stoi,
tylko mnie przenika
subtelnie i cicho
jak łagodnością
przepojona muzyka...
kołysze i studzi
rozpalone skronie,
zimny nadciąga wieczór...
a ja czekam na Twoje
dłonie...

...błękit na okrętkę przyszywany
do podszewki losu
i zapomnienia czas
niedopięty jak palto
jesienne
usidlił mnie
pomiędzy
szeptem a westchnieniem,
z natchnień się nie
rozbiorę i nie odwieszę
miłości
jak niepotrzebną rzecz
naprędce
przechodząc
nad tym faktem
z obojętną miną...
błękit miłości dojrzewa we mnie
jak
subtelna materia ...
nienatrętnie ale znacząc swoją siłą
niezwyciężoną
nieusuwalne kody
uczuć...

Para Absurdu
oboje szaleni,,,
Tęsknota Pulsującej Fali Błękitu
i Ogrom Żaru Palącej Czerwieni
ubrani odświętnie
w zranień płaszcz

i szał
wspomnień zabłąkanej chwili
tulą w ramionach pragnień
pomyloną pustkę, [...]

…a mnie w to graj,
gdy. moja dusza śpiewa…
a mnie w to graj,
gdy w sercu maj rozbrzmiewa…
skowronków tryll…zielony gaj,
szumi szczęścia nutą,
to cała ja
jak w transie oniemiała…
gdy moja dusza gra ,gdy moja dusza śpiewa…
na wszystkie strony świata…
ponad dachami nieba,
gdy moja dusza gra…na skrzyżowaniu szczęść
u wrót raju
tańczę uduchowiona,
nic do kapelusza nie zbieram
bo wszystko mam
i kocham duszę moją…
tak kocham duszę moją…

a mnie w to śpiewaj a mnie w to graj
duszo moja...

…pisany ręcznie… pióro ulubione
zastanawiam się czy pisać …
czy jeszcze wypada
swoim charakterem pisma
znaczyć swój ślad myślami
kreślony w trybie nagłym…
miłosnym, nieprzeczutym,
natchnionym…
i trwale zakotwiczonym
we mnie…
może nie… [...]

…wiersz

na dzisiaj dla Ciebie
niech będzie jak uśmiech
radosny wesoły i skrzący
delikatnie mruczący jak kot
co się do nóg łasi
i szemrzący
do ucha jak potok,
jak delikatna muzyka,
[...]

…coraz więcej marzę ,coraz mniej śnię,
mam talent do pomnażania wrażeń
i dług zaciągam na konto
nowych wyobrażeń,
jeszcze nie wydartych duszy
wzruszeń i nieprzeczutych
zjawiskowych tchnień…
zawieram w sobie wszystko
co niezwyczajne
nadzwyczajne i nieistniejące
takie dowody na “twory”
od rzeczywistości odstające
nieprzylegające do
rzeczywistości gdy skrzeczy…
a wolałabym spać i śnić
a nie w kółko marzyć…
ale ciągle coś mi na to nie pozwala
mimo to lubię,,,
sobą być
a
z innością mi do twarzy…

mam taki sen niesiesz,
mnie na rękach
możesz na skróty; krótszą,
wybierasz dłuższą
wyboistą i błotnistą drogę...

sen się powtarza
ustać już nie mogę
a Ty mnie niesiesz
zabierasz lęki obawy i trwogę
jesteś moim ojcem, [...]

...nostalgia i tęsknota za
nie wiadomo czym
to nie farsa i głupota
to miłosny zaczyn
sama go piję to wiem co on znaczy
jak smakuje...
to jak ten napój co pali
lub rozrywa
pragnienia na strzępy
i miłosne
zatapia okręty na wzburzonej
fali uczuć...
a ocean rozkoszy rozlany w każdej tkance
migruje i pieści...
byłeś tam kiedyś i wróciłeś cały???
to nie
oszalejesz,
nie zginiesz na wieki
bo znalazłeś w tej tęsknocie siebie
jak perłę w głębinie rozpaczy..