Przyjdź na rozstaje moich dróg.
Gwiezdnego pyłu garść na drogę rzuć.
Rozkołysz znów mego serca ciszę.
Chcę w śpiewie wiatru zawsze szept twój słyszeć.

Obejmij znów ciepłem promieni gwiazd.
Otul błękitem gasnący oczu blask.
Nie pytam czy sen to, czy moje życie,
Gdy czuję muśnięcie twej dłoni o świcie.

Zostań, nim słońce rozproszy mrok.
Trwaj, nawet gdy światło traci swą moc.
Bądź cichym portem w burzy mych myśli.
A jeśli znikniesz... wróć, lub znów się przyśnij!

Widzę twój obraz wszędzie,
Choć nie spotykam nigdy
Słyszę szelest szeptów
Bliżej niż przy skroni
Wszystko co dotąd obce
Nagle stało się własne
Wszechświat staje się mały
Gdy serce czyjeś oswoisz
Przeglądam się zdumiona
W twoich myśli błękicie
Zbieram iskry w ramiona
Rozsypane przed świtem
I wypatruję twej dłoni
Gdy wraca to uczucie
Czy ty, czy tylko twój Anioł
Głaskał me włosy o świcie?
A jeśli mam Cię nie spotkać
Lecz szczęście twoje ocalę
Nawet jeśli me serce
Ma zaprzeć się swego bicia
Wiedz, że wolałabym wiedzieć
Że nie spotkamy się wcale
Jeśli tęcza będzie wciąż widnieć
Na niebie twojego życia.

Gdzie w bezszelestnej ciszy serca
Zadrży muśnięciem światła promień,
Anielską jasność szept roznieca
Nieśmiertelnej pieśni rodząc płomień.

Tam w nut zaklętej serca gamie
Ten dźwięk najmilszy znów usłyszysz.
Połóż mi dłoń na duszy ramię.
Pieczęcią bądź mych wspomnień ciszy.

W ciemności - gwiazdo moich myśli [...]

Gdzie wznosi się katedra uczuć,
Słowa klękają u jej bram
I nie śmiem podnieść nawet wzroku
Na twarz przecudnej Notre Dame

W tej ciszy modlitw korowody
Snują się w nawach niczym dym
Zgaszone świece mojej duszy
Topnieją do cna w blasku tym.

I tylko w ciszy serca credo
Powtarza echem melodii ton
Modlitwą oczu, w których niebo
Odbija się światłem z twoich stron.

Gdzieś u sklepienia świątyni ducha
Dźwięki znajome w takt serca drżą
Najcichsze prośby niebo wysłucha
Przywróci blask wyblakłym łzom.

Jak Esmeraldy [...]

Zjawiłeś się na brzegu wyspy mojej ciszy
Na skalistym urwisku małego skrawka życia
Od tej pory w mojej samotni nic innego nie słyszę.
Prócz Twojej pieśni w rytmie serca bicia.
Na moim smutnym lądzie duszy
Są miejsca głuche, opuszczone
Których, myślałam, nikt już nie wzruszy
Wbiegasz radośnie, jak do domu…
Ty na mych myśli horyzoncie
Skoro świt zorzę palisz
co łuny pożogą [...]

Gdzie woal mgły przykrywa las,
na wzgórzu pod księżycem
był kiedyś człowiek i był taki czas,
że serca prąd zmienił bieg życia.
Kamienne schody, murów chłód,
i mgły dywany wkoło,
W objęcia wzięły zlęknione dziecko,
jak skrzydła tutejszych Aniołów.
Czy echa huk, czy serca łopot,
Głośniejszy były, dziś nie wiem,
Lecz niepokoju w sercu chłopca,
i lęku możesz być pewien.
I w chwili tej, gdy słońca zwiastun
Całował ziemi oblicze,
lecz jeszcze noc, przepastna noc,
nie chciała przegrać ze świtem
tylko niewinne [...]