Musiałem wziąć parę głębszych oddechów, by zupełnie nie dać po sobie poznać, jak bardzo bliski, wyjątkowy i niemal wieszczący jest dla mnie ten wiersz. Od takich słów niedaleko już do nieba...
I tak, tam słońce krwawi na wschodzie. Na oczach całego świata.
Zaniemówiłem, zachłysnąłem się wszystkim, co tu opisałaś.
Trudno napisać tu odpowiednio mądry i wartościowy komentarz.
Zmartwychwstał i oto śmierć uczynił Sobie poddaną.
I dlatego wszyscy jesteśmy bogami, gdyż jesteśmy dziećmi Najwyższego...
Czy na aż tak mało nas stać? Wierzę, że bywają serca uranione Bożą miłością i że zdolni jesteśmy akceptować swoje przeznaczenie. Bo jak mówił Twój Ulubieniec - "Krzyża bez Miłości nie uniesiecie".
Serdecznie pozdrawiam :)
Tekst dnia 22 stycznia 2022 roku
W powrotach chodzi o to, aby ktoś nas czekał. Albo nie wraca się nigdzie i do nikogo, idzie się dalej... Bo wracać to odnajdywać.
"Najważniejsze jest, aby gdzieś istniało to czym się żyło. I zwyczaje, i święta rodzinne. I dom pełen wspomnień".
Nie mógłbym się powstrzymać aby nie dodać tu Mistrza: https://youtu.be/WyBcLh-fF_8
Przewspaniałe to Twoje tam i z powrotem! :)
Très magnifique!
Tekst dnia 4 stycznia 2022 roku
To najostrzejsze ukłucie bólu, gdy wiem, że nie będę się już z nimi śmiał, nie będę czekał na odgłos ich kroków, nie poderwę się, by wybiec naprzeciw, gdy usłyszę, jak otwierają drzwi...
Lecz choć jest zima przeklęta, ja będę słońce pamiętać.
"W jednej z gwiazd będę żył, w jednej z nich będę się śmiał, i tak będzie, jakby wszystkie gwiazdy śmiały się, kiedy patrzysz w niebo w nocy... Ty, tylko ty... Będziesz mieć gwiazdy, które mogą się śmiać!"
Antoine de Saint-Exupér
Tekst dnia 1 stycznia 2022 roku
To moja ukochana pora roku, choć nieloty stronią od chłodu, a noce lubią ciepłe i świetliste, to mgły poranne - jak wskrzeszone dusze - snują się przy ławce w moim ogrodzie. A ja odmówić im towarzystwa nie śmiem :)
Wplotłaś w ten wiersz wszystko, co najpiękniejsze, co cenię i czego doszukuję się w obliczu gwiazd.
Jest przepiękny, magnifique!
Dawno chciałem napisać taki wiersz, ale moje słowa o Częstochowskiej Pani od zawsze wydają mi się zbyt małe. Być może dlatego, że mam o Niej tylko jedno, bardzo dalekie wspomnienie. Za to Tobie udało się przywołać obraz i podobieństwo. I oczy Jej wszechmądre, wszechwidzące, przesmutne, a przedobre...
Serce mi przeniknęłaś.
giulietka
Autor
Więc po cóż nam — jak gwiazdom zagubionym w mroku
Spalać się ogniem wiecznie, kiedy chłód nas czeka?
Po cóż świecą plejady i łzy w twoim oku,
Gdy je ogarnia czarna przemijania rzeka?
Jarosław Iwaszkiewicz
Cytowanie, publiczne odtwarzanie, kopiowanie oraz wykorzystywanie w innej formie danych, informacji i opracowań zawartych w publikacjach autora jest dozwolone pod warunkiem podania źródła!
Zeszyty
Znajdują się tu myśli, które w jakiś sposób odcisnęły ślad w mojej głowie, na moim sercu.
Z przymrużeniem oka widać lepiej.
Proza, której nie mogłam się oprzeć...
Uczymy sie tango tanczyc z moim
;)
to dobre doswiadczenie
dowiedziec sie o sobie czegos nowego
;)
ladny wiersz :)