Jestem biały, materialny, miękki.
Czas i decyzje mnie plamią.
Ty, tusz oraz czas.
Wpadam w odcienie szarości.
Melancholia?
Pytanie tylko:
Jestem człowiekiem, kartką czy gumką?

Nig­dy, nie chciałem pi­sać, choć pisałem.
Nig­dy nie chciałem marzyć, choć marzyłem.
Nig­dy nie chciałem żyć, choć żyłem.
Nig­d nie chciałem kochać, choć kochałem.
Nig­dy nie chciałem zła, a w grzechu byłem urodzony.
Więc, proszę, błagam i la­men­tuję o to, by, to " NIG­DY" nie nastąpiło.
Bo tak, to bar­dzo boli.