Wiersze — fyrfle

Dwoje ogrodników będących
Kochającymi się małżonkami
Wspólnie wychodzą do ogrodu
Który jest też rajskiej urody sadem

Wspólnie prześwietlają zimą
Gałęzie jabłoni i grusz
Wspólnie pielą grządki warzywnika
Wspólnie nawożą rabatę kwiatową

Wspólnie potem zbierają groch i fasolę
Wspólnie komponują sałatkę warzywną
Razem zbierają węgierki
Wspólnie smażą powidła

Żona mężowi nie jest gorszą
Mąż nie jest Bogiem i władcą
Mąż nie zajada się latoroślą
Odsyłając żonę na szczaw

Są wspólnotą jak kazał Bóg i Marks.

W Krakowie na ścianach kamienic
Wyświetlają dusze i resztę wnętrz poetów
Turyści czytają potem idą jeść i pić

W Krakowie nie być poetą to nie być
Chyba że się ma fach w głowie
Lub chociaż w dłoniach
Wtedy ma się gdzieś poetów i poezję
Fach to wolność od mrzonek
Choć fach lubi fantastykę

W Krakowie trzeba więc napisać wiersz
Poliszynel szepce a Wisła śpiewa
Prawie jak ryby w Ukajali
Że salonów poetyckich w Krakowie
Częściej niż krasnali we Wrocławiu

Zima w której
Nie zaczerpniesz głębi
Albowiem nie ma w czym
Wykuć przerębli

O gospodyni która
Nie zrobiła na Wigilię śledzi
To spokojnie można powiedzieć
Że w niej ten diabeł
Z chóru kościoła
W Koszarawie siedzi

W iskrzeniu krakowskiej choinki
Rozbłyskają marzenia prezenty plany
W spełnienie budzą się najśmielsze sny
Albo tylko wystarczy dłoń w dłoni
Krok w krok po kostce za kostką
Od jednego spojrzenia do drugiego
I kolejne wzruszenie kolejne westchnienie
Zachwyceniem wywołane słowa
Podziękowania docenienia
Nim nocami ich księżycami
Niebami z miliardów jak bańki gwiazd
Jak pod szpalerem dojdziemy
Do tej nocy jedynej w roku
Nocy życia

Bez smalcu, czym byłby żywot
O chlebie kwaśnicy i prażuchach?
Byłby miłoscią małżeńską
Rodzinnością i Polaków rozmową?

Tak też szła przez wieś starowinka
I do gminnej wieści Wajdeloty odpowiedzi zbierała.
Czy lepiej przy krajówce uszczęśliwiać prostytucją,
Czy pod sądem dzielić czytaną konstytucją?

Od gaździny przez gazdę do gaździny, [...]

W rzeczułce przepływającej przez Wleń
Romansował z podlotką płotką kleń
Zakonnica w pobliskim klasztorze
Do zakonnika wzdychała Boże
Moje limeryki wierniejsze niż ogrodnikowi jabłoni cień

Słowo łączy się ze słowem
Owoce słów to owoce ciała
Tak to powinno działać
I tak w życiu działa

insp. Malusia_035

Kraków ach Kraków
Rodzina życie radość
Perły powrotów