Wiersze — fyrfle

Rosła na wydmie obok miasta Gdańska
Nawłoć strojna wręcz arcykapłańska
Złoto w swojej grzywie rodziła
Którą pszczoła wielbiła
Jesień mimoza kołysana wiatrem umiera bezpańska

Chociażbyś doznał stu już reinkarnacji
I siedemdziesięciu jeszcze innych wcieleń
Za każdym razem z jedyną prawdą odchodzisz
Gdzie gość w dom tam zawsze mąż jeleń

Przed ołtarzem panna młoda
Musi odsłonięte piersi mieć
Miseczka co najmniej F
Gdyż w przeciwnym razie
Czyli brak żoninych walorów
Nie musi ale się nie zdziwcie
Gdy wywoła boży gniew

Dokładnie połowa września.
Głowy słoneczników jak głowy przywódców rewolucji,
wypełniają się treścią
i w końcu gotowe są położyć się na szafocie
lub by ziarno po ziarnie sikorki
wydłubały z nich smak i życie.

Przygotowujemy się na podtopienia.
Stosujemy się do poleceń służb.
Wnętrze buraków wypełnia się słodyczą,
Słodycz ich zdrowiem. [...]

Wieczorem pijemy czerwone gruzińskie wino
Ostatnie cztery krople jak Świętowit rozniecamy
Czworgu stronom świata w tym wsi i górom
Błogosławieństwo to szczególne
Z którego muszą się urodzić
Kolorowe twarze świtów
Usta których śpiewają krtaniami skrzydlatych
O jedynym problemie
Październikowych wschodów słońca

Wciąż nie dzieją się do końca

Taki feler stworzenia radości tworzycieli
Będących pokornie wszak ludźmi tylko

Katolickim jest sakramentem świętem obyczajem
Przyjąć pierwszą komunię między czerwcem a majem
A babcia Irena ze wsi pełnej zabobonów i grzechów
Jest źródłem wielu pożałowania godnych ekscesów
Właśnie się zbiesiła i do prawnuczki zadzwoniła
Że ta pierwszą komunię na rękę od kapłana przyjęła
Wnuczka mama prawnuczki nie czuła żalu z tego powodu
Przecież prababcia rodem z od wieki wieków ciemnogrodu
Odgryzła się powiedziała że babcia doznała torsji brzusznej
Babo toż w Irlandii Ania nie miała również spowiedzi usznej
Babcia wredna wredotą bardzo zawistnie odważna
Napisała do episkopatu ta komunia ma być nieważna
Przylecą pewnie wnuczki i poczują się tutaj źle i dziwnie
Na wschód od od rozumu jest tak bardzo prymitywnie

Leżę sobie na łóżku w miejscowości Brzeszcze
I namiętnie swoją broszkę palcem pieszcze
Wiele feministek do dziś gdera
Że to ja byłam premiera
Broszkę namiętnie jeszcze w Brukseli popieszcze

Łysieje ogród
Lata w nim ubywa śladów
Przycięta na Wimbledon glaca trawnika
Zniknęły z pola ślady bajkowej rodzinności
Zjeżdżalnia piaskownica trampolina
Odchodzą w kompost latarnie słoneczników
Wcześniej ogołocone ich głowy
Ze strąków suchych płatków
I wielozębnego uśmiechu
Okrągłych jak koło słońca ust
Ptasie spiewy wypadły już dawno [...]

Życie jest takie piękne
Więc warto bardzo żyć
A jakiś bandyta w Internecie
Porównał noszenie maseczek
Do zagazowywania w Auschwitz
Ludzi przez Niemców.

Nikt nie reaguje
Nikt nie wydał temu czemuś
Nakazu opuszczenia kraju
Wraz z rodziną [...]

Pałują chłopcy z prewencji pałują
Antykowidowców antyszczepionkowców
Ach jak cudnie w południe pałują
Elegancko schludnie pałami fechtują
Widać że umieją i powołanie czują
Do obrony praworządności
Widzę w nich symptomy miłości
Do Ojczyzny daru Ojcowizny
Dziewczyny podrygują
Tańczą klaszczą
Zakonowi braci pałujących [...]