Mało jest takich miejsc,
Gdzie wychodząc z domu po chleb,
Natychmiast pod ramiona jesteś chwycony.
Usadowiają cię, moszczą i zaraz
Lecisz na skrzydłach, jak duch.
Nie każdy wie czym wszystkim znane uczucie,
A to jest poezja.

Lot nad gniazdem, w którym każdego świtu,
Klują się radości dnia.
Defilują przed tobą [...]

Boże jak mi tu dobrze.
Proszę nie każ mi zabić szczęścia.
Tym bardziej odsuń Hioba i jego bliskich los.
Proszę nie bądź moim Właścicielem.
Proszę bądź mi Rodzicami.
Proszę nie każ mi wracać.
Pozwól mi być tu i teraz jutro.

Tylko marnotrawne dzieci widzą
Brzytwę ratunku w powrotach.
Dobrze wycyzelowana wolność [...]

Jest też i tej części narodu imieniem paw gloria
I to wcale nie pozbawiona praktyki teoria.
Mit, że wszędzie lepiej, gdzie nas nie ma,
Wszystko piękniejszym od tego nad Sołą nieba.
Gdzie zamiast modlitwy serca polskości,
Usta wielbią przekraczanie barier nieprzyzwoitości.
Struny inteligenta miast wierne prostemu polskiemu,
Podcast szydzą, jak piachem w oczy językowi ojczystemu.
Czemu nie do Rychwałdu, na Pólko do Bralina,
A do Paryża, Nowego Jorku, gdzie wiary już nie ma?
Czemuż nie na rosół, flaki, roladki do mamusi,
Tylko głodować o risotto, ostrygach i suszi?
Dlaczego mnie prześladujesz przechrzto weganinie?
Wiesz żem Polak - Katolik, ja jem woła i świnię.
Dlaczego nie Polaków w duszach i sercach gra,
A bat - obcych wola, w kieracie Polaków ma gnać?

Czym wypełnić dane mi dwanaście wersów?
Już jedenaście.
No właśnie, nie marnować czasu i treści.
Wiem kim jestem, dokąd idę, po co, z kim.
Może się ziści spełnienie
W pewnej perwersji erotycznej.
Koniec. Bóg zdmuchnął świeczkę.
Ciekawe czy bolało?

Jacek Kaczmarski też nie został ogłoszony wieszczem,
Choć napisał o tobie piękniejszy wiersz,
Niż ty byś mógł sobie w spiżu pamięci ludzkiej,
Wykuć nagrobek pełen złotych zgłosek.

Gdyby nie pieśń autora "Głupiego Jasia",
Byłbyś mi wzmianką encyklopedyczną,
Czymś zawoalowanym za terminem "Skamandryci".
Przykro mi, wolę Asnyka i Leśmiana.

A uwielbiam Poświatowską i trochę Szymborskiej.
Zakochanym zaś w Broniewskim, dziś to wielkie fo pa.
Ciekawe czy polonistki uczyły o tobie.
Czy byłeś na indeksie ówczesnych lektur?

Ciekawe czemu i po co emigrowałeś?
Ciekawe czemu wróciłeś tylko prochem?
Wiesz, a nasze dzieci wracają, mimo, że
Nasz kraj, to wciąż nikomu bajka.

Dziwne, umarłem tobie za życia.
Mam wrażenie, że się dopiero ci urodzę.
Nomen omen, ja się począłem,
A ty odszedłeś do twoich umarłych.

Najpiękniej jest, gdy ciotek kilka
I kiedy przychodzi popiątek,
Roznosi cię energia
Nosi unosi cię radość,
Każdą końcówkę tygodnia
Gdzie indziej śpisz i na jawie śnisz.

Najcudowniej jest, gdy kuzynek kuzynów,
Tak choć z mendel.
Gonisz z nimi szybciej niż wiatr,
Śpiewniej niż skowronek, [...]

Dzień coraz szybciej przychodzi zza szczytów.
Coraz krócej wyczekujemy na wschód słońca.
Już nam się złocą w wyobraźni forsycje.
Myślą na razie wędrujemy do bacówki w Przybędzy.

Już koty zawodzą amory na drewnie pod balkonem.
Psów wciąż więcej do nas szczeka i merda ogonem.
Jeszcze dwa razy księżyc grzbiet w pełnię wypręży
I zadzwonimy zamówić bryndze w Przybędzy.

Już tuż Dzień Kobiet i Zmartwychpowstanie.
A dzisiaj pójdziemy w Beskidy po bazie,
Pełni przedwiośnia, marzeń, radości, miłości. [...]

To jest właśnie to.
To to, jest tą szablą
Zamiast wilczych dołów przeciw czołgom:
Dziesięcioletni łącznicy.
Dwunastoletnie listonoszki.
Piętnastoletni szturmowcy.
Szesnastoletnia sanitariuszka.
Dwudziestoletni poeci.
Dziewiętnastoletnie malarki.
Mit, choć tak naprawdę
Bluźnierstwo bohaterstwu. [...]

Ludzie ludzie, czytejta i sie nie bójta,
O człowieku, co zaczął od wypłaty wójta.
Ni z fru pierdziu przytulił pensyjkę nadzorcy w holdingu miedzi,
Potem go widzieli - prezesurą spółki węglowej się biedził.
Rzucił "Barbórkę" dla uposażenia w koncernie naftowym
By się ustatkować na doradcy pensji w monopolu gazowym.
Ale nie! Nagle pomyślał nowego zajęcia się chwycę,
Będę żył ze skromnego angażu prezesa w energetyce.
Skoro jest takim cudu gospodarczego bulterierem,
Zadowoliło go trzynaście tysiączków, został premierem.

Wygnał Go Duch.
Wygnał nie wyprowadził i Duch nie duch.

Stąd z Niegośmy, ja przynajmniej na pewno:
Gniewny, choć nie jestem gniewem.
Spontanicznym, nagłym, nieprzewidywalnym.

Nie każcie mi klęczeć dni czterdzieści,
Bo ja i tak zatańczyć muszę,
A to z odwiecznego przyzwolenia Muzyce z Ducha.
[...]

Jeszcze kilka tysięcy kroków
Nim zachód słońca dopali dzień
Ale to jeszcze wcale nie będzie noc
Bo nie o to Bogu
Gdy tworzył radość
Naprawdę nie o noc i nie o sen
Naprawdę ni o taką interpretację
Powinności życia mu szło

Stąd po dniu wieczór długim ma być
Niesamotnym i kolubrynowym ma być [...]

Dziadek jest jak stado wiejskich dachowców,
Chodzi swoimi wieloma robotniczo - duchowymi ścieżkami.
Czasem filozoficznie odjechany w ślady
Kosich tropów prowadzących na gałąź kaliny,
Aż po ich kopalnie odkrywkową w kompoście,
Pod dachem z konarów mirabelki.

A Ty Zosiu właśnie uświadomiłaś sobie retrospekcję,
Cudowną tamtą scenę, z tamtych,
Niezapomnianych wakacji w Polsce.
Dziś radosna choć tęskniąca Europejko, [...]

No bo jesteś idealna,
Jak idealnym jest radziechowski wschód,
A przecież mogłaś urodzić sie
Wiele wiele przed czy po.
I mogłaś być choćby z Wieprza,
Czyli o jedną Sołę
Za zasięgiem mojej nadziei.

I modlę się z całej duszy -
Niech Cię Duch Święty prowadzi,
Przez te wszystkie nawiedzone, [...]