W lipcu roku tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego Bonifacy Gulgewanc żył swoim życiem w leśnej osadzie na przedwojennej granicy polsko-niemieckiej, a dzisiaj,to prawie trójstyk województw opolskiego, dolnośląskiego i wielkopolskiego. Żył spokojnie, jak wyciąg chmielu w piwie ówczesnym rycerskim namysłowskim. W lipcu, jak to w lipcu,wakacje były, a on miał wtedy prawie ukończone 12 polskich ówczesnych lat. W takim lipcu, to on i jego dwaj bracia rankiem i popołudniami paśli krowy lub chodzili z ojcem do lasu drwalować [...]

Pewnie gdyby nie wybuch drugiej wojny światowej,czyli,gdyby nie nastąpi tragiczny polski wrzesień roku tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego, to wątpię, moi rodzice spotkali się. Choć dla nich wojna nie była, jak oboje opowiadali, końcem ich świata. Zawsze podkreślali w swoich opowieściach ogromną biedę i wszelkie zacofanie, jakimi była dotknięta sanacyjna II Rzeczypospolita. Brud, choroby i brak dostępu do lekarzy, więc wciąż dosłownie leczenie czarami. Głód ziemi na wsi dotkniętej bezrobociem i często [...]

Wnuki przyjechały dzień wcześniej i pan Józef Galica bardzo się ucieszył, mimo, że obowiązek to wielki, czyli praca umysłowa i fizyczna od szóstej do drugiej w nocy często i bardzo to zagęszczony dzień w rozmaitych atrakcjach dla wnuków, a i przecież codzienne obowiązki muszą być wykonane, bo ogród, żeby być pięknym musi być wypielęgnowanym i należycie wykarmionym i napojony, a nastał czas upałów.

Wnuki przyjechały. I najstarszy Dejwid, czterolatek, powiedział - dziadek przyjechaliśmy na wakacje, tylko [...]

Pan Józef Galica skończył nawozić dwie rabaty kwiatowe. Przy okazji zauważył dwa nowe kwiaty. Na rabacie liliowej zakwitła lilia w kolorze łososiowym, a w północno-wschodniej części ogrodu, pod jaśminem i jodłą koreańską, zakwitł liliowiec w kolorze bordowym. Szczęśliwy pan Józef skomponował sobie kanapkę na śniadanie, polegającą na rozcięciu nożem bułki grahamki, posypanej intensywnie ziarnem słonecznikowym, posmarowaniu jej masłem osełką. Po czym z pięciolitrowego słoja wyciągnął ogórka małosolnego i [...]

Znowu odebrałem telefon, abym ponownie przyszedł do pracy, bo brakowało ludzi. Jedni pojechali do Warszawy zabezpieczać demonstracji błyskawic i parady równości odbywające się w wielosettysięcznych miastach, część nie wróciła do zdrowia po przyjęciu szczepionek, a część była po prostu na urlopach lub zawieszona w związku z pacyfikacją demonstracji ruchu tak zwanej
trzydziestej trzeciej płci. W sumie wygodny to dla mnie układ.

Formalnie jestem emerytem-rencistą policyjnym, ale też w roku 2012 z powrotem przyjęli [...]

Pan Józef Galica cieszył się bardzo. Jutro na wakacje przyjadą pierwsze wnuki, a z biegiem dni ogród i dom zamieni się w ogromny rejwach śmiechów i krzyków oraz barwnej i iskrzącej rodzinności kilkunastu dorosłych i dzieci. Trzy pokolenia będą ze sobą żyły przez kilka tygodni, w przeróżnych konfiguracjach.

Właśnie na działce sąsiada skosili trawę. W ubiegłym roku wnuki nie mogły oderwać oczu od dziejących się każdego dnia zabiegów, mających na celu wysuszyć siano, potem szybko spresować je w snopki i zebrać [...]

,- Kocham Cię.

- Też Cię kocham.

- Zrobiłem Ci kanapkę, połączenie ideologii wegańskiej z tradycyjną polską kuchnią odzwierzęcą.

- Dziękuję serdecznie. To jest sztuką pogodzić te dwa systemy wartości w jednej kanapce, a przecież to takie proste.

- Tak. Wykoncypowałem moim umysłem i odkroiłem z bochenka dwie nie za grube kromki chleba, a potem posmarowałem je masłem, nie margaryną.

- Tak. Lepiej moim zdaniem Kochanie wydoić jedną krowę na pół kilo osełki osiemdziesięciotrzyprocentowej, niż pozbawić [...]

Od kilku minut na jednym z idealnie białych kwiatów jaśminu przycupnął motyl Rusałka Pawik. Cierpliwie wciąga pyłek, a może też upoił się magicznym zapachem tego i tysięcy innych kwiatów. Czwarty dzień lipca, a jaśmin w Kotlinie Żywieckiej jeszcze całkiem obficie kwitnie. W tym roku krzew zakwitł wyjątkowo późno, ale za to z całą odpowiedzialnością można powiedzieć, że nigdy jeszcze, w ponad dwudziestoletnich swoich dziejach, nie zakwitł tak przepięknie, jak w tym roku, najzimniejszej wiosny w ostatnich [...]

Buczacz Bomdżuncululu zwany we wsi markizem, siedział na bujanym fotelu, w gondoli swojego północno-wschodniego balkonu i rozglądał się, co dzieje się na ulicach pod nim i w sąsiedzkich posesjach. Sam nie bardzo był widocznym dla sąsiadów, przechodniów, turystów oraz pielgrzymów. W pewnym momencie tego przedpołudnia zauważył ruch nad ogrodzeniem między ogrodami Kawuloków, a Ślunzoka. Powziąwszy lornetkę teatralne wziął był zatrudnił oczy ku podglądactwu, w celu bezkonkretnym azaliż w domniemaniu rozkolportowania, [...]

Pan Józef Galica ze swoją małżonką, święto, bo święto było, ale większość tego Bożego dnia, zaprawiali ogórki i kisili kapustę, że nie mieli czasu i nawet im się nie chciało zejść do ogrodu, czy tym bardziej pójść w pola i las, i nazbierać kłosów zbóż, wiech dziurawca, czy baldachów jarzębiny, albo jagód nabierającej kolorów kaliny. Zebrali się szybko i pojechali wyjątkowo do, a nie poszli do kościoła na dziewiętnastą.

Stanęli przed kościołem, w bezpiecznej odległości od innych ludzi, a pod [...]

Dagmar i Fridriś wybrali się rano po zakupy. Właściwie Dagmar jechala do arbajtu w magistracie, a pies Fridriś zabrał się z piękną Dagmar na zakupy wędliniarskie do sklepów wiejskich firm wędliniarskich, które oczywiście mieściły się w powiatowym mieście, którego prokreacja przegrywała z umieralnością i migracją.
Przejeżdżali właśnie w cieniu wielkiej góry obok kilkunastohektarowego pola kukurydzy, gdy Dagmar powiedziała:
- To wszystko pójdzie pod strefę ekonomiczną. Mówią, że mają jeszcze 6 czy 9 działek. [...]

Lipiec. Wakacje. Urlop. Wczasy. W tym roku wybraliśmy się ze znajomym małżeństwem, też eks policjantów, do mojej rodzinnej leśnej osady. Teraz to obszar Natura 2000. Zaraz następnego dnia po przyjeździe powędrowaliśmy do dwóch jezior. Żonom rozpaliliśmy ognisko nad jednym z nich, a my łódką popłynęliśmy po tym mniejszym, zachwycając się idealnie przeźroczystą wodą, żółtym piaskowym dnem i ławicami pływających pod nami ryb. Były karpie, liny, płocie, karasie, leszcze, okonie i szczupaki. Jezioro było płytkie. [...]

EPIFILUM

Dla waszego kwitnienia żyją ogrodnicy. Potem nie potrzebują słów modlitwy. Stają przed wami w zachwycie,wzruszeniu i mówią - tak Cię Panie wielbimy! Takąż składamy Ci ofiarę! Tak dziękujemy! Takimi prośby nasze! Amen.

AQUILEGIA

Zauważyłem pierwszy w tym roku rozkwitły kwiat orlika. Skromny i cudnie piękny. Czyż więc minimalizm nie jest wystarczający?! Nie potrzebujemy wszystkich kwiatów świata, aby być zachwyconymi i wypełnionymi spełnieniem. Wystarczy jeden jedyny kwiat orlika. Prawa życia są cudnie [...]