Opowiadania — fyrfle

W lasach pszczyńskich dobrze się myśli i rozważa. Sam przejazd przez nie jest medytacją, modlitwą i opowiedzeniem się po stronie Boga. Przejeżdżamy przejeżdżając przez te lasy przez miejscowość Kobiór, a tam w tamtejszym kościele rekolekcje głosił kilka tygodni temu ksiądz Adam Szustak, co na pewno świadczy o wielkiej otwartości i odwadze tamtejszego proboszcza. Tradycyjny Kościół Katolicki jest pełen obaw, że ojciec Szostak tak bardzo nie pasuje do polskiego typowego księdza i wiernego, że wcześniej czy później [...]

PAŹDZIERNIKOWY OGRÓD 3

Październik w ogrodzie beskidzkim jest bardzo deszczowy, a zatem wszędzie dookoła domu jest bardzo grząsko, bardzo mokro i bardzo wilgotnie. Rozmięka gleba, a głowy słoneczników, rudbekii i aksamitek nabierają wody. Pod wpływem jej ciężaru aksamitki i rudbekie kładą się na błotnistej glebie, a słoneczniki upadają twarzami w kałuże, siejąc popłoch wśród szczygłów, sikorek, wróbli, które właśnie trwały wczepione w ich głowy i smacznie zajadały się oleistymi ziarnami. No i kotów, które [...]

Lasy Pszczyńskie. Piękne i życiotwórcze Lasy Pszczyńskie. Lubię wracać przez nie z Tychów. Przyglądać się sarnom i łaniom pasącym się wzdłuż drogi krajowej nr 1. Lubię oglądać te wspaniałe pomarańczowe zachody słońca, a nawet totalnie czerwone. Lubię oglądać wschody księżyca, który też jest za każdą pełnią inny, ma inną wielkość i bardzo różne kolory przywdziewa. Teraz jestem tutaj i jadąc mogę rozmyślać o czasach bardzo dawnych, ale nie tak dawnych, abym nie był ich uczestnikiem.

Las, a w nim mała [...]

Jadę przez jesienny las między Pszczyną, a Tychami, który zdaje się, że pochłonął Piasek i Kobiór. Ty Kochana prowadzisz lidera niezawodności, a mnie te drzewa u początków przyodziania się w jesienne zachwycające kolory przenoszą jakoś w nieistniejący już świat ludzi w tamtym lesie i w tamtej leśnej osadzie. Chyba u genezy tych przenosin jest pogarda z jaką spotykają się ludzie niewykształceni na internetowych stronach literackich. Pogarda, którą zadają im ludzie piszący prozę i wiersze, będący ludźmi [...]

Nuda zaczyna się w wielkiej aglomeracji śląskiej, na trzecim piętrze dziesięciokondygnacyjnego budynku mieszkalnego, kuchnia i dwa pokoje, czyli góra czterdzieści metrów kwadratowych, nie wystarczą, aby półtoraroczniak i trzylatek nie nudzili się, więc przychodzi piątkowe popołudnie lub sobotni ranek i Jasiek komenderuje - pa pa, baba Ania, po czym pokazuje na kurtkę przeciwdeszczową, tą od baby Lidy.

Kiedy już przyjadą w Beskidy, to zabieram ich do kotłowni, gdzie na materacu ułożonym na pryzmie węgla z KWK Rydułtowy [...]

Opowiadając trzynastego października o pechu, trzeba mi zacząć od genezy, czyli, że trzynastego października 1307 roku został aresztowany Jacques de Molay i było to ponoć o godzinie trzynastej. Został aresztowany wraz z prawie wszystkimi braćmi zakonu Templariuszy. Sfabrykowano wcześniej przeciwko nim oskarżenia i na ich podstawie poddano ich najwymyślniejszym torturom, po których żywcem palono ich na stosach. Samego wielkiego mistrza spalono dopiero 18 marca 1314 roku. Już w płomieniu stosu rzucił klątwę na swoich [...]

Nasz ogród w niepodzielne władanie objął deszcz i będzie nadawał trędy jego życiu prawie do przyszłego popiątku. Przeczekać jego królowanie przyjdzie nam poprzez zatopienie się w lekturze i cieple nastrojowych pokoi, gorącu kawy i słodyczy wina oraz kompozycję podniebieniu zagrać z bajkowych nut jesiennego drożdżowca. A potem znów ogniem zapłonie świt, a po nim przyjdzie w cichym słońcu dzień, który jeszcze raz, najprawdopodobniej ostatni raz zakończymy ciepłem rozmów przy cieple i minimalny świetle [...]

Ciężkie są warunki biometryczne do życia w październiku. Przerąbane jest. Czasem nie pomaga nawet kawa. Senność zwalcza moje działanie. I jeszcze te bóle w stawach, strzykanie w mięśniach i ogólna niechęć do kogokolwiek poza najbliższymi i do czegokolwiek, prócz ogrodu i wymasowania ci pleców. Zatem na przekór spaniu postanowiłem zadzwonić do Pierworodnego. Wcześniej czytałem o mających się zacząć blokadach rolników, bo wzięli kredyty i nagle ktoś im zniszczył życie. Popieram rząd i linczuje rolników i [...]

To wypełniło się we mnie i ostatecznie rozpoczęło dwudziestego czwartego września 2015 roku. Była szła do pracy na czwartą rano. Wychodząc z domu kazała mi się zastanowić i coś tam jeszcze dyrygowała. Leżałem milcząc na wersalce. Leżałem sam. Tak od kilkunastu lat. Mieszkałem z żoną, ale byłem samotny i dyrygowany. Bałem się jej. Dlatego nie zdecydowałem się na oficjalne jej poinformowanie o odejściu w rozmowie. Wstałem po szóstej, ubrałem się, zabrałem dowód osobisty, prawo jazdy, legitymację emeryta - [...]

Między świtem, a wschodem słońca wyszedłem dzisiaj do ogrodu nacieszyć się przyrodą, naturą, czyli tym co my chrześcijanie nazywamy Twórczością Opatrzności. Zwrócił moją uwagę przede wszystkim księżyc w pełni będący jeszcze bardzo wysoko zawieszony w swojej podróży ze wschodu waszego kraju do jego krańców zachodnich. A tam na wschodzie nad szczytami Beskidu Żywieckiego rozszalały się wszelkokolorowymi tęczami zorze świtu. Rozgrzewało je czerwonościami i bordowościami podnoszące się z polskich nizin i jezior [...]

W Policji służyłem krajowi i narodowi przez dwadzieścia jeden lat. Przez te dwadzieścia jeden lat pracowałem w wydziale ruchu drogowego. Prawie nie brałem łapówek. Nie brałem łapówek prawie, bo czasem wzięcie łapówki jest koniecznością. Koniecznością ze względu na dobro systemu, dobro kraju, spokoju w narodzie, pokoju i samopoczucia wszystkich. Jest się w takiej nie innej grupie społecznej i zawodowej, więc uczestniczy się w takich nie innych relacjach międzyludzkich. Nie byliśmy świętymi. Byliśmy dla porządku i [...]

Kiedy przyjechałem tutaj w Beskidy pod koniec września 2015 roku już była w naszym ogrodzie. Posadziłaś ją dwa lub trzy lata wcześniej. Rosła sobie bardzo niepozornie i dopiero w następnym roku po moim osiedleniu się przyśpieszyła swój rozwój i w kolejnym 2017 roku wydała pierwszych kilkanaście smacznych śliw, o smaku niesamowitym, jedynym i niepowtarzalnym. W tym roku też bardzo podrosła, a gałęzie jej bardzo rozkrzewiły się w szerz. Przemieniła się już w spore drzewko. Wiosna i lato roku 2018 były bardzo ciepłe i [...]

Wrześniowym popołudniem pliszka leniuchowała na swojej ulubionej gałęzi świerka srebrnego i z nudów przyglądała się sprzeczce dwóch cukrówek na nieco niższej gałęzi. Poszło jak zwykle o płeć piękną. Cukrówki łupiły się po głowach w najlepsze, aż puch i łupież tryskał, że wiatr nie był przygotowany, aby je zwiewać, więc w krótkim czasie zrobiło się mglisto w miejscu kotełmaniny. Niestety w końcu wiatr powiał od spodu i cukrówek odpady poleciały na pliszkę. Nie bardzo chcąc, ale poderwała się do lotu [...]

Dary września, tak napisała Pani Zofia pod jednym z moich zestawów zdjęć, w którym umieściłem uginającą się pod ciężarem owoców gałąź węgierki, ogromną głowę dojrzałego słonecznika, gęste od jagód krzewy borówki amerykańskiej, czerwone od owoców łodygi malin i pomidorów. Tak. To dary września. Korzystamy z tego, że koniec kalendarzowego lata jest ciepły, a momentami bardzo ciepły. Wciąż obficie owocują borówki, maliny, pomidory, poziomki i dojrzewają kolejne słoneczniki, tworząc ze swoich kwitnących [...]