Dwudziesty szósty maja - Dzień Matki. Dzień wypełniony przez naturę przede wszystkim ulewnymi falami deszczu. Przychodziły zarówno od Skrzycznego,jak i od Grojca. Kiedy ludzie mają już ponad pięćdziesiąt lat lub zbliżają się do szóstego płatka róży życia, to przeważnie rodzice są już tylko filozoficznym wspomnieniem i wesołych anegdot treścią. Jak to tutaj należy do tradycji i oczywistej oczywistości, dali na mszę za swoich rodziców. Miała zostać odprawiona dzisiaj w jednym z okolicznych sanktuariów maryjnych. [...]

Na początku było tak. Gdzieś w roku Anny i Dominii dwutysięcznym pan Józef posadził blisko zachodniej granicy ogrodu dziesięć tui. Tuje rok w rok pięknie przyrastały w górę i wszerz. Zbiegiem dekad stały się miejscem gniazdowania kosów,szpaków, pliszek górskich czy sikorek. W roku dwa tysiące szesnastym pan Józef postanowił rozszerzyć areał rabat kwiatowych w ogrodzie. Zaczął szpadlem skalpować glebę z trawiastej darni, którą wywoził do kompostownika. Szpadel natrafiał stale na nie do przebycia kamienisty opór. [...]

Jeszcze przez godzinę pili kawę, rozmawiali wesoło i z troską o różnych ludzkich radościach i problemach, bardzo dużo się śmiejąc i ciesząc spotkaniem. Potem sierżant Barbara z dwojgiem nazwisk połączonych myślnikiem powiedziała:

- Przygotowałaś?
- Tak, wszystko jest w firmowych reklamówkach obok ściany.
- Wiesz Eustachy, dożywiam i pomagam jak mogę bezdomnym znad stawu za krajówką. Pomożesz mi?
- Oczywiście.
Wzięli wielkie reklamówki wypełnione w menisk wypukły chlebem, suchymi wędlinami i przede wszystkim [...]

Dostaliśmy zaproszenie do Bułgarii, do Warny od Jelenki i Władysława. To młodzi trzydziestoparoletni artyści bułgarscy, prowadzący w tym mieście wielką galerię sztuki. Postanowiliśmy uczcić to zaproszenie i pojechać do nich w jakiś szczególnie heppeningowy sposób. Myślałem o czerwonej białoruśce sąsiada, a Ty o sześćdziesiątce Twojego Brata. Kiedyś jeździłem z panem Gitesem na ciągniku i jego też bym upamiętnił, luzackiego traktorzystę RSP, w której stawiałem kroki mające mnie przysposobić do funkcji [...]

Odwróciła się znowu do okna po tym jak zrobiła trzy głębokie łyki herbaty. Nie wierzyła dyrektorowi. Człowiek tak bystry i inteligentny wiedział, że uczciwość w skali całego wydziału jest niemożliwą. Domyślała się, że dosięgły go macki zależności politycznych, klasowych, kastowych, czy towarzyskich. Kilka niezrozumiałych decyzji już wydał, ale dla niej one były bardzo oczywiste. Widziała jego kuriozalne działania, które wiedziała, że przyniosą kolejne zawirowania. Trochę zmieszało ją to i zasmuciło, ale [...]

Wczoraj po południu nastąpiło popołudnie,co jak zwykle zakończyło się tym, że w umiłowanym i tęsknionym oczekiwaniu powróciłaś z pracy przez tą bramę na oścież otwartą zapraszającą do Królestwa szczęścia, wiary, miłości, przyrody i zapachu kwitnącego głogu, bo kwitnie i wonią niesamowitą przywołuje lilak przed bramą, dając tło dla braci mniejszych i sióstr flory naszej umiłowanej: stokrotkom, ostrożeniom, trzemlinom, czy obficie teraz kwitnącym orlikom i majom. Wracasz i wreszcie wtulam się ustami [...]

Tworząc kolejne misterne zdania, przy tym logiczne i do bólu merytoryczne, dobrnęła do godziny piętnastej, czyli do momentu w którym normalnie kończy swoje urzędowanie, ale dzisiaj jej czas pracy wynosił dziesięć godzin. Dwie godziny dodatkowe raz w tygodniu dla ewentualnych różnych ludzi, którzy tak jak ona pracują od siódmej do piętnastej. Przerwała pisanie i twórcze urzędnicze myślenie. Poszła do łazienki. Wysikała się,umyła ręce, przemyła twarz, nabrała wody do czajnika, wreszcie z pietyzmem i namaszczeniem [...]

Znowu zwróciła oczy w kierunku ekranu monitora. Próbowała ogarnąć aktualny wątek pisanej decyzji. Petenci bardzo utrudniają proces stanowionego prawa. Wstała więc i kolejny raz tej szychty podeszła do okna, aby nadać myślą celności przez obrazy malowane i serwowane tego dnia przez bardzo zmienną pogodę. Aura za oknem wyglądała teraz jak ciepłe lato. Na wschodzie niebo było błękitne i zupełnie bezchmurne. Słońce świeciło całą powierzchnią rozognionej kuli. Południe było takie bardzo jasne, przepełnione [...]

Ładowała siebie, a tym samym moc treści pisanych zdań podchodząc od czasu do czasu do okna i przyglądając się lutowej aurze. Ta była bardzo bardzo zmienną tego dnia, zupełnie nie podobną na przykład do treści normalnej kobiety. Akurat w tym momencie, a był późny ranek albo początek wczesnego popołudnia, za wielkim oknem jej gabinetu szalała ulewa popychana na północ wiejącym ponad sto kilometrów na godzinę wiatrem. Drobne gałęzie ponad stuletnich lip łamały się pod ciężarem wsiąkłej w nie wody i ostrym naporem [...]

Niezapominajki w kąpieli z jasności słonecznej, tej popołudniowej, nie za długo i nie za krótko przed magią zórz zachodu i zmierzchu, tam gdzieś tuż przed szczytem Skrzycznego. Nie wiedziałem, więc oczom moim nie wierzyłem, dlatego nie pomyślałem w pierwszej w chwili i jeszcze w następnych kilku. Dopiero, gdy powróciłem do siebie ze szczytów zachwytu, oniemienia, wzruszenia, to pojąłem czegom dostąpił. Oto niezabudka białolica pięcioskrzydła anielica czystości - jak nieliczny już gatunek kobiety i mężczyzny: ona [...]

Bardzo ucieszyła się kiedy w czasie zarazy rząd odwołał lekcję w szkołach i bardzo ucieszył się jej mąż. Zaraz oboje przystąpili do pisania programu umożliwiającego zdalne nauczanie nie czekając aż ministerstwo się zorganizuje. Cieszyli się bardzo, że będą razem w domu ze swoimi dziećmi i że jest okazja do opracowania nowych metod nauczania.Nie bali się o to, że przyczynią się do tego, że nauczyciele staną się niepotrzebni w wyniku ich programu. Wcześniej już rozmawiali, że taki czas może jak najbardziej [...]