Pewnego lipcowego popołudnia podlewałem rośliny na działce. Idąc do studni zauważyłem rudo - brązowego motyla, którego skrzydła opiegowane były jeszcze ciemniejszym brązem kropek. Frunął wprost do pięknej żółtej trąby liliowca i tam spoczął. Wracając za którymś razem z konewką stwierdziłem, że wciąż w tym pięknym kwiecie jest ten motyl. Przyjrzałem mu się z bliska - nie ruszał się. Dotknąłem i zrozumiałem, że nie żyje. Na miejsce spoczynku swojego cudnego ciała wybrał coś równie pięknego i [...]

Zajebię Cię! Tak pragmatycznie i raczej wcale nie czule myślała do swojego męża moja znajoma, która wracała z pracy do domu. Przed nią był zasłużony urlop. Bez kilkunastu dni mam 47 lat, więc moje znajome to bardzo często ostra menopauza, a to oznacza, że są klasycznymi teściowymi i skutecznie podkopują związki swoich dzieci, oparte na nawet mocnej zdawałoby się miłości. A to oznacza, że nienawidzą seksu, nawet przytulenia, a na wszelką wzmiankę o tym przez ich niby ukochanych reagują wściekłością, agresją i [...]

Wracałem do domu po podlewaniu roślin na działce. Szedłem alejami działkowymi, jak zwykle łapiąc poezję ich tworzoną na bieżąco barwą, zapachem , smakiem czy świergotem kosa. Na jednej z nich leżała porzucona lilia o pięciu pąkach, zerwana pewnie bezmyślnie przez dwunożną złą istotę. Postanowiłem zabrać ją do domu. Po przyjściu włożyłem ją do niewielkiego wazonika i nalałem czystej wody z kranu, i potem tak codziennie. Dzień po dniu zaczęły rozkwitać pąki lilii pięknymi ciemno łososiowymi kwiatami z brązowymi piegami wewnątrz trąbek. Codziennie zmieniam im wodę i codziennie pięknie kwitną. Zostały jeszcze trzy, a ich piękno towarzyszy mi już ponad dwa tygodnie. Jest dobrze - dzięki tym kwiatom na pewno jestem spokojniejszy i cieplej zwracam się do ludzi, myśląc tylko o tym by dać im to co mam najlepsze.

Miałem dziś napisać bolesne osobiste haiku, ale myśl dnia jest taka, że wpasowuje się w radość dzisiejszego poranka. Pan Miki spotkał dziś Sonię na spacerze, sąsiadkę - jamniczkę z...cieczką. Długo nie myśląc zabrał się do konsumpcji przelotnej znajomości, ale zauważyłem już wcześniej, że jest mężczyzną praktycznym i pożytecznego nie odpuści, no więc uprawiając ostrą miłość z Sonią, nie zapomniał o tym by w tym samym czasie wypróżnić się. Scenka była arcykomiczna i tak jak napisałem już wcześniej Miki, to miłość najczystsza i zawsze coś wymyśli by mnie ucieszyć. Jest mały problem, bo Sonia siedzi na wycieraczce pod progiem, a on mi się może zasapać i zapiszczeć na śmierć w przedpokoju. Dedykuję Mariannie i Fafikowi.

Moja żona poszła dzisiaj do banku, a pow wyjściu z niego nagle powiedziała:
- A to cwaniara!
- Kto? - spytałem.
- Widzisz tą starą babę, co wchodzi teraz do EKO?
- No widzę.
- Stała w kolejce za mną i prosiła by ja przepuścić, bo ma pilne spotkanie z lekarzem, a lezie na zakupy.
- Tez się z tym spotkałem i pamiętasz Grażynka również. Pokolenie ludzi urodzonych na początku komuny, bądź ci, którzy weszli w nią będąc dziećmi, są bardzo cwani, chamscy, nauczeni rozpychać się i deptać ludzi, często posuwają się do perfidii i podłości. Dla nich inni są tylko instrumentem, dla ich często marnych celów. Są mistrzami manipulacji i cynizmu i te wszystkie cechy przekazali swoim dzieciom i wnukom - już ludziom często wykształconym, utytułowanym i z pozycją zawodową i społeczną. Dlatego Polska jest jaka jest i żyje się w niej jak się żyje.
- A ty mi każesz mi ich kochać i Chrystus też, a ja tak nie umiem, nie rozumiem tego, naiwne to takie...

ANNE GDOTTA FARMACEUTYCZNO - SPOŁECZNA

Pewien mój znajomy farmaceuta, wyszedł sobie na zaplecze swojej apteki, aby zapalić papierosa. Kiedy raczył swoje płuca aromatycznym dymem, kojącym nerwy, usłyszał głośny brzęk tłuczonej szyby w sąsiedniej kamienicy. Zaraz potem doszedł go kobiecy przejęty głos.
- Co się stało?! Co się stało?!
Odpowiedział jej wczesno dziecięcy głos.
- Nic, tato wyjebał w szybę.
Taki jest urok małych miasteczek polskich, do dziesięciu tysięcy mieszkańców, w których o ósmej rano znaczna część z nich jest jeszcze pijana lub już pijana. Myślę, że to skutek narastającego rozwarstwienia społecznego i idącej w parze beznadziei.

ANNE GDOTTA Z POLITYKI PODWÓRKOWEJ

- O! Radę miasta będą wybierać! I kogo wybierają? - zapytało dziecko ojca pod słupem ogłoszeniowym.
- Jak to kogo? Tych samych co zwykle! - odpowiedział tato.
- Jak to tych co zwykle? - drążył malec.
- No bo reszta jest uczciwa! - zakończył ojciec.
Dalszego ciągu tej rozmowy nie słyszałem, bo poszedłem dalej. Myślę, że nigdy nie usłyszę rozmowy, w której ojciec do dziecka powie, że wybierają tych co zwykle: najuczciwszych, najmądrzejszych, najbardziej prawych i najlepiej reagujących na bolączki współmieszkańców.

ANNE GDOTTA Z DZIEJÓW POCZTY POLSKIEJ

Pewnego razu, w pewnym mieście, pewną listonoszkę bolała noga na tyle, że nie uśmiechało jej się wchodzić z poleconym na czwarte piętro. Poprosiła więc młodzieńca tam mieszkającego by zeszedł po list i wytłumaczyła mu swoją dolegliwość. Na to młodzieniec odrzekł, że nie zejdzie, bo boli go ręka. Wtedy listonoszka wypaliła: - To co ku.wa, do c.uja pana, na łapach będziesz schodził???!!! Podziałało w kilkanaście sekund chłopak był na dole i odebrał list.

Pewnego dnia, a było to już w latach dwutysięcznych, zgromadzono tak zwany stan osobowy naszej komendy, na świetlicy komendzianej, ciasnej jak wczesnoletnia dziewica, a to w celu by panocek z ko(mendy) wojewódzkiej przeszkolił nasz tłum( byliśmy tłumem nie drużyną) w udzielaniu pierwszej pomocy. Obcy przydyrdał ze sobą , specjalnego, elektroniką naszpikowanego fantoma. Najsampierw tłumaczył te pomoc i pokazywał na tym korpusie, a potem skazał, że nada zdać z tego egzamin teoretyczny i praktyczny. Pogroził, że ci i te, [...]

ANNE GDOTTA PRAWIE LUDOWA

To właściwie taka myśl, która przyszła mi na boku istnienia, że ludowa mądrość głosi, iż " Szkłem dupy nie utrzesz". Dedykuję ją tym ze znajomych piszącycym, którzy dzięki koneksjom, mając jeden 16 wierszowy tomik na koncie, dostali się do ZAP-u, albo tym, co wydali trzy tomiki i wciągnięto ich na listę ZLP-owców i nazywają siebie pisarzami i nie mówią już Dzień Dobry, tym co spokojnie dalej pracują u podstaw, na rzecz lokalnych talentów, w ciszy siłaczek i siłaczy. Wy drodzy przynależni, ta wasza przynależność, to jest ucieranie szk
łem dupy, bo pisarzem, to jest ten kto robi to zawodowo jak Grochola czy Wiśniewski, czy taka klasa jak Myśliwski. Wy jesteście egzotycznym tłem. Nie chcę tym tekstem zniechęcić te znajome i przyjaciółki stąd, którym mówię wyjdźcie z szuflady internetu do żywych odbiorców, bo Wy macie talent, to się wie. Tylko zważajcie na proporcje - róbcie swoje, nie oczekując hołdów i peanów pochwalnych.

ANNE GDOTTA KIBOLSKA

Właśnie telewizja TVN nadaje tok szoł Ewy Drzyzgi " Rozmowy w toku", gdzie bohaterami są gnoje i gnojówki, czyli małolaty chodzące po lekcjach na ustawki. Oczywiście te parchy maja szaliki zakrywające twarz. Moim zdaniem z kibolami się nie rozmawia jak z terrorystami. Jeśli takie szczylisko chce wystąpić, to tylko z odkrytą głową. Inaczej jest to promocja bandytyzmu i chuligaństwa. W telewizji TVN, to kolejny dziwny program, aby tylko było sensacyjnie i była oglądalność, jak ten w "Uwadze" o kieleckich policjantach, co to rzekomo męczyli pana chuligana, a tymczasem ja uważam, że zderzenie chama z patrolem policyjnym, ma być jak czołówka wózka dziecięcego z tramwajem, gdzie cham jest wózkiem dziecięcym, a patrol policji to tramwaj, i tak było w owym przypadku!

ANNE GDOTTA Z INSTRUKCJI MASTURBACJI.

Dla ludzi normalnych jest anegdotą, a dopiero następne pokolenia ludzi skołtunionych religią, lękiem, nie umiejętnością otwartego na zmiany świata myślenia, będzie poniedziałkowa dyskusja elyt celebryctwa, czyly Lisa, Szczuki, Wróblowej i Nowickiej. Boł tam jeszcze jeden doktor czy inny profesor, ale kudy jemu do poprzednio wymienionych. Wróbel do Nowickiej powiedziała iż ichnij podręcznik(Twojego Rucha) do edukacji seksualnej zawiera instrukcję masturbacji dla dzieci, a adwersarka ku [...]

ANNE GDOTTA Z PIEKARNI, A NAWET Z UNIWERSYTETU.

Hałka, którą uwielbiał pewien młody katolik, trafiła na cenzurowane w jego jadłospisie, bo nie je tegoż wypieku jego mentorka, autorytetka, profesorka i członkini opus dei. A nie je bo hałkę wymyślili ponoć Żydzi. Żydzi to śmiertelni wrogowie katolicyzmu spod opus dei, radia maryja, kul, frondy, solidarnej polski, wszelkiego gazeciarstwa typu: od rzeczy, w sieci czy tam uwarzam iż. No i maładiec-katolik, katoryj i tak już nie jadł ryb, wieprzowiny, wołowiny, nabiału, [...]