fyrfle

Na konieczność nauki zareagowałem
Zabawą włóczęgostwem i miłością
Zabawa była przednia
Poszedłem nawet na pielgrzymkę
Pielgrzymka prowadzi do nieba
Więc byłem tylko raz
A włóczędze po Wrocławiu oddałem 6 lat
Miłość przetrwałem pracą
Potem marzeniem o miłości
Jeszcze dorzuciłem modlitwę
Pracę przetrwałem o wódce i Stachurze [...]

Czasem na klatkę lub do łazienki
Przylatują wielkie czarne muchy
To i skrzydła mają jak szybowce
Nie zostają
Po kilku godzinach umierają

Dobrze by było gdyby do nas
Przychodzili ludzie i umierali
Ze swoich religii wolności
Kapitalizmu ideałów pracy
Kota przyjaciół tik toka [...]

Wyobraziłem ich sobie jak siedzą w niebieskiej
Już bez toten tancbudzie
Borges i on który ściska
Gałązkę Jabłoni

Rozmawiają o jego tłumaczeniach wierszy Argentyńczyka
Bez obłędu patrzą na brookliński most

Wreszcie wstali poszli
Wsiedli do białej lokomotywy
Pojadą i nic im przez zawieję w Michigan [...]

Gdy urodziłem się była wiekowa
Jej duch
A to co innego
Był jak oda do młodości
Jak puszczy duch

Mama nie była sama
Kochała nas
Uwielbiała książki
Przeczytała całego Dickensa
I to ją różniło od współczesnych [...]

Zwykły Boży świat
Gdy wy drążycie głębię
My pijemy miód

Siedział na betonie studni
I godzinami rozprawiał z Jehowymi
Wreszcie do argumentów z Ewangelii
Podkładał cytaty z Kapitału
Kociarze bo tak ich przezywaliśmy
Baranieli i w stanie zidiocenia
Dziękowali za herbatę i ciasto
Odchodzili by wrócić za miesiąc

W niedzielę przed pójściem na mszę
Rozstawiał się na kuchennym stole
Liturgią i celebracją golenia
Tygodniowego rudego zarostu
Podczas kazania wypominał nam
Sobotnią Wolną Europę
Choć przecież ja byłem owieczką
Listy Przebojów Programu Trzeciego

Mówił że brzuch [...]

OSHO nauczał, aby smutek przeżyć do końca.
Nie bardzo współgrały jego słowa
Z moim indywidualnym Eureka!
Przenosić smutek i ból duszy,
To zbyt często włożyć ciernie depresji.
Do końca nieszczęście po skończenie
Mgiełki ostatniego oddechu.

Dlatego wybrałem sobie i Tobie radość.
Choć chwytam się na tym,
Że wstydzę się swojego szczęścia. [...]

Wiosna żyje w najlepsze uszczęśliwiając.
Podsyła co chwilę najsmaczniejsze wiktuały.
A to złoto dla oczu z mniszków,
Z możliwością pysznego smacznego syropu.
Do herbaty, dla tych, którzy nie lubią lenistwa,
A uwielbiają stare dobre smaki,
Bo słuchali, bo kochali mądrość babć.
Jeszcze im zapalą świeczkę na fiveoclock.

Wiosna tętni radością życia.
Jedne kolory odchodzą. [...]