fyrfle

30.09.2020r.(środa)

W światłości kanapek jakie komponuje, przyrządzam codziennie mojej żonie do pracy, w świetle złocistym i promieniującym ich smaku i zapachu, kebab jest ośmieszeniem się jego twórców, zatem Turkowie wydają mi się być dzikimi i nieokrzesanymi. Tyle na początek w kwestiach skromności i ukochanej przeze mnie ksenofobii. Choć nie mogę się oprzeć, aby uronić chociaż o swojej niechęci do Amerykanów. A co tam, Kanadyjczyków reż nie lubię.

Dostałem decyzję ze starostwa jednego i cały jestem we w [...]

Film reklamowany jest jako melodramat, ale moim zdaniem William Nicholson napisał i wyreżyserował dramat o typowym katolickim małżeństwie, w którym jeden z małżonków zdominował drugiego, aż do wielodziesięcioletniej przemocy fizycznej i psychicznej, której źródeł psycholodzy upatrują w katolickiej nauce o rodzinie i innych czynnikach będących składowymi doktryny katolickiej. Scenariusz w pewnych swoich elementach porównuje zawoalowanie religię katolicką, może samą Biblię do odlecianej poezji. W praktyce to idealizm. [...]

W Policji służyłem krajowi i narodowi przez dwadzieścia jeden lat. Przez te dwadzieścia jeden lat pracowałem w wydziale ruchu drogowego. Prawie nie brałem łapówek. Nie brałem łapówek prawie, bo czasem wzięcie łapówki jest koniecznością. Koniecznością ze względu na dobro systemu, dobro kraju, spokoju w narodzie, pokoju i samopoczucia wszystkich. Jest się w takiej nie innej grupie społecznej i zawodowej, więc uczestniczy się w takich nie innych relacjach międzyludzkich. Nie byliśmy świętymi. Byliśmy dla porządku i [...]

Pierwszy dzień kalendarzowej jesieni. Drugi dzień astronomicznej jesieni. Dwudziesty trzeci dzień meteorologicznej jesieni. Przeuroczy świt. Wielce duchowym przeżyciem wschód słońca. Zachwycający początek dnia. W miłości. W cielesności. W szczęściu. W pewności.

A skąd wzięło się wczorajsze opowiadanie w ramach wtorkowego warsztatu z prozą na Kształtach Słów. Przede wszystkim w naszym życiu, w jednym z jego najważniejszych fundamentów jesteśmy katolikami. Słuchamy co się dzieje. Gdzieś powiesił się młody [...]

Islandzki reżyser Grimur Hakanarson jest znany bywalcom kin studyjnych i dyskusyjnych klubów filmowych, czyli tych widzów, którzy w kinie szukają mądrości, procesów jakie zachodzą w społeczeństwach, którzy się niepokoją stanem ludzkości, którzy słuchają i patrzą, a potem pytają i odpowiadają.

Jego najnowszy film jest o tym, że kiedy Bogu ludzkość wymyka się za bardzo spod kontroli, kiedy w społeczeństwie triumfuje za bardzo zło, to wtedy do walki z jakąś patologią wysyła z założenia przynajmniej [...]

Kiedy przyjechałem tutaj w Beskidy pod koniec września 2015 roku już była w naszym ogrodzie. Posadziłaś ją dwa lub trzy lata wcześniej. Rosła sobie bardzo niepozornie i dopiero w następnym roku po moim osiedleniu się przyśpieszyła swój rozwój i w kolejnym 2017 roku wydała pierwszych kilkanaście smacznych śliw, o smaku niesamowitym, jedynym i niepowtarzalnym. W tym roku też bardzo podrosła, a gałęzie jej bardzo rozkrzewiły się w szerz. Przemieniła się już w spore drzewko. Wiosna i lato roku 2018 były bardzo ciepłe i [...]

Dzień dobry

Wrzesień. Właśnie rozpoczęła się jego druga połowa. A rozpoczęła się od bardzo kolorowego świtu, który w Beskidach postarał się na wschodnich pasmach górskich o prześliczne zorze, a potem o radosny, bardzo świetlisty wschód słońca. Trochę więc przysiadłem na tarasie i ofiarowałem to widowisko jako modlitwę. Potem zrobiłem kawę i znów oddałem się promienistej medytacji bezmyślnej, bezsłownej. Wyłączyłem się aż do Twojego telefonu. Słońce tymczasem uniosło się, a może ziemia oddaliła się [...]

Wrześniowym popołudniem pliszka leniuchowała na swojej ulubionej gałęzi świerka srebrnego i z nudów przyglądała się sprzeczce dwóch cukrówek na nieco niższej gałęzi. Poszło jak zwykle o płeć piękną. Cukrówki łupiły się po głowach w najlepsze, aż puch i łupież tryskał, że wiatr nie był przygotowany, aby je zwiewać, więc w krótkim czasie zrobiło się mglisto w miejscu kotełmaniny. Niestety w końcu wiatr powiał od spodu i cukrówek odpady poleciały na pliszkę. Nie bardzo chcąc, ale poderwała się do lotu [...]

Dary września, tak napisała Pani Zofia pod jednym z moich zestawów zdjęć, w którym umieściłem uginającą się pod ciężarem owoców gałąź węgierki, ogromną głowę dojrzałego słonecznika, gęste od jagód krzewy borówki amerykańskiej, czerwone od owoców łodygi malin i pomidorów. Tak. To dary września. Korzystamy z tego, że koniec kalendarzowego lata jest ciepły, a momentami bardzo ciepły. Wciąż obficie owocują borówki, maliny, pomidory, poziomki i dojrzewają kolejne słoneczniki, tworząc ze swoich kwitnących [...]

W ogrodzie zrobiło się bardzo mokro po dwudniowych opadach deszczu, które w znacznej swojej części były ulewnymi. Z wilgocią przyszła szarość i półmrok, który dotkliwy jest w pokojach domowego zacisza. Nie rozświetlają nawet intensywnie kwitnące storczyki i skrzydłokwiaty. Jakby uczestniczyły w spisku późnego lata i również podpowiadały - wyjdź na pole, wyjdź mimo wszystko i gnuśniej o kawie i lekturze. Taki spisek matury węszę i poddaję się mu.

Wychodzę do wschodniej części ogrodu i od razu zachwycam się [...]

Był wrześniowy ranek. Tuż po godzinie siódmej słońcu udało się przebić mgły i rozświetliło przestrzeń ogrodu. Młoda pliszka górska poczuła się zaraz bardzo rozbudzona i szczęśliwa. Poderwała się więc z gałęzi świerka srebrnego i nurkując pomiędzy gałęziami róży chińskiej, tawuły oraz magnolii przyleciała do wschodniej części ogrodu, gdzie upatrzyła sobie już poprzedniego dnia dojrzałą głowę słonecznika ozdobnego. Przysiadła na nim wczepiając pazurki w obrzeże głowy słonecznika i zaczęła się [...]