A skąd się wziął list do człowieka ułożonego? Tu jeszcze raz dziękuję Tomaszowi za wczesniejsze podanie tematu warsztatu. W zasadzie nic mnie nie dziwi, to nie mam potrzeby pisać do kogokolwiek i czegokolwiek listów. No ale chciałem wziąć udział w warsztacie. Tu dygresja. Ewa Kaca wspomniała w jednym z wywiadów , że nie umie pisać na zamówienie. Ja umiem. Potrafię jak Krzysztof Penderecki pisać na zamówienie, zwłaszcza prozę. Nauczyłem się właśnie poprzez warsztaty i czasem proszą mnie ludzie bym im skomponował [...]

30.09.2020r.(środa)

W światłości kanapek jakie komponuje, przyrządzam codziennie mojej żonie do pracy, w świetle złocistym i promieniującym ich smaku i zapachu, kebab jest ośmieszeniem się jego twórców, zatem Turkowie wydają mi się być dzikimi i nieokrzesanymi. Tyle na początek w kwestiach skromności i ukochanej przeze mnie ksenofobii. Choć nie mogę się oprzeć, aby uronić chociaż o swojej niechęci do Amerykanów. A co tam, Kanadyjczyków reż nie lubię.

Dostałem decyzję ze starostwa jednego i cały jestem we w [...]

Film reklamowany jest jako melodramat, ale moim zdaniem William Nicholson napisał i wyreżyserował dramat o typowym katolickim małżeństwie, w którym jeden z małżonków zdominował drugiego, aż do wielodziesięcioletniej przemocy fizycznej i psychicznej, której źródeł psycholodzy upatrują w katolickiej nauce o rodzinie i innych czynnikach będących składowymi doktryny katolickiej. Scenariusz w pewnych swoich elementach porównuje zawoalowanie religię katolicką, może samą Biblię do odlecianej poezji. W praktyce to idealizm. [...]

W Policji służyłem krajowi i narodowi przez dwadzieścia jeden lat. Przez te dwadzieścia jeden lat pracowałem w wydziale ruchu drogowego. Prawie nie brałem łapówek. Nie brałem łapówek prawie, bo czasem wzięcie łapówki jest koniecznością. Koniecznością ze względu na dobro systemu, dobro kraju, spokoju w narodzie, pokoju i samopoczucia wszystkich. Jest się w takiej nie innej grupie społecznej i zawodowej, więc uczestniczy się w takich nie innych relacjach międzyludzkich. Nie byliśmy świętymi. Byliśmy dla porządku i [...]

Pierwszy dzień kalendarzowej jesieni. Drugi dzień astronomicznej jesieni. Dwudziesty trzeci dzień meteorologicznej jesieni. Przeuroczy świt. Wielce duchowym przeżyciem wschód słońca. Zachwycający początek dnia. W miłości. W cielesności. W szczęściu. W pewności.

A skąd wzięło się wczorajsze opowiadanie w ramach wtorkowego warsztatu z prozą na Kształtach Słów. Przede wszystkim w naszym życiu, w jednym z jego najważniejszych fundamentów jesteśmy katolikami. Słuchamy co się dzieje. Gdzieś powiesił się młody [...]

Islandzki reżyser Grimur Hakanarson jest znany bywalcom kin studyjnych i dyskusyjnych klubów filmowych, czyli tych widzów, którzy w kinie szukają mądrości, procesów jakie zachodzą w społeczeństwach, którzy się niepokoją stanem ludzkości, którzy słuchają i patrzą, a potem pytają i odpowiadają.

Jego najnowszy film jest o tym, że kiedy Bogu ludzkość wymyka się za bardzo spod kontroli, kiedy w społeczeństwie triumfuje za bardzo zło, to wtedy do walki z jakąś patologią wysyła z założenia przynajmniej [...]

Kiedy przyjechałem tutaj w Beskidy pod koniec września 2015 roku już była w naszym ogrodzie. Posadziłaś ją dwa lub trzy lata wcześniej. Rosła sobie bardzo niepozornie i dopiero w następnym roku po moim osiedleniu się przyśpieszyła swój rozwój i w kolejnym 2017 roku wydała pierwszych kilkanaście smacznych śliw, o smaku niesamowitym, jedynym i niepowtarzalnym. W tym roku też bardzo podrosła, a gałęzie jej bardzo rozkrzewiły się w szerz. Przemieniła się już w spore drzewko. Wiosna i lato roku 2018 były bardzo ciepłe i [...]

Dzień dobry

Wrzesień. Właśnie rozpoczęła się jego druga połowa. A rozpoczęła się od bardzo kolorowego świtu, który w Beskidach postarał się na wschodnich pasmach górskich o prześliczne zorze, a potem o radosny, bardzo świetlisty wschód słońca. Trochę więc przysiadłem na tarasie i ofiarowałem to widowisko jako modlitwę. Potem zrobiłem kawę i znów oddałem się promienistej medytacji bezmyślnej, bezsłownej. Wyłączyłem się aż do Twojego telefonu. Słońce tymczasem uniosło się, a może ziemia oddaliła się [...]

Wrześniowym popołudniem pliszka leniuchowała na swojej ulubionej gałęzi świerka srebrnego i z nudów przyglądała się sprzeczce dwóch cukrówek na nieco niższej gałęzi. Poszło jak zwykle o płeć piękną. Cukrówki łupiły się po głowach w najlepsze, aż puch i łupież tryskał, że wiatr nie był przygotowany, aby je zwiewać, więc w krótkim czasie zrobiło się mglisto w miejscu kotełmaniny. Niestety w końcu wiatr powiał od spodu i cukrówek odpady poleciały na pliszkę. Nie bardzo chcąc, ale poderwała się do lotu [...]