18.06.2011

Minęło kilka miesięcy a ja wciąż tęsknię za naszymi rozmowami o niczym. Tak to prawda, rozmawiamy, ale tylko o realnych sprawach. Przychodzę prawie codziennie, pytam co u Ciebie i dostaję realną odpowiedź ...... czas jednak nie stanął, wciąż podąża własnym torem, nie ma przystanków, nie dla mnie. Myślami jestem w moim domu, jedynym jaki miałam do tej pory w moim dorosłym życiu. Pragnę naszych rozmów o niczym, pragnę milczenia, które znaczyło więcej niż milion wypowiedzianych słów, pragnę czuć ciepło Twojego dotyku, którego już nie mam.
Zapadam się, czas jest tylko odchłanią, ciemnością, cieniem bez kolorów...
Nie mam swojego miejsca, mój dom nie jest moim domem, bo nie ma tu Ciebie - jedynego słońca w moim życiu.
Wiesz, to tak jakby powietrze nagle zgęstniało i jakby nie pozwalało Ci oddychać.
Dziasiaj już wiem, że nie czujesz tego samego, tak samo jak wiem, że ja nigdy się z tym nie pogodzę.

18.02.2011
Chciałabym z Tobą porozmawiać jeszcze raz, tak po prostu, tak o niczym. Tylko Ty wiesz jak ze mną rozmawiać. Zdziwiony jesteś? Tak, tylko Ty potrafisz rozmawiać ze mną o niczym.
Chyba powinnam powiedzieć potrafiłeś, bo przecież to już czas przeszły, choć jeszcze w zeszłym tygodniu, z głową opartą na Twoim ramieniu mówiłam do Ciebie o niczym a Ty słuchałeś. Jeszcze dwa tygodnie temu, milczałeś do mnie a ja to rozumiałam, a może właśnie nie rozumiałam? Człowiek nigdy nie jest pewien takich rzeczy. Wydaje mu się, że kocha, a nie kocha, wydaje mu się, że świeci słońce, a na dworzu bardzo zimno, więc może mnie też się wydawało ...
Czasami nic nie rozumię. Czasami siedzę bezczynnie, bezradna jak małe, zaszczute zwierzątko. Straciłam wszystko, kiedy straciłam Ciebie. Muszę się z tym pogodzić, to był mój wybór (podobno).
Sama nie wiem, co nie przetrwało, co pękło. Moje serce jest ciągle w jednym miejscu, w jednym domu, z jedną osobą.
Smutek, widzę smutek, mimo, że się uśmiecham. Wychodzę na słońce i myślę, jakie ono jest smutne, a przecież słońce zawsze budziło we mnie radość - czy to brak Ciebie tak na mnie działa?
Prowadzę normalne życie, tylko oczy mi już nie błyszczą, tylko śmiech jest jakby sztuczny ....