opowiadając komuś historię swojej przeszłości nikt z nas nie oczekuje pocieszenia czy pomocy. bo pomoc to zmiana. a jak można zmienić coś, co już było?

It's over.
You know, that I'm right.
We won't have another chance never again.
Can you hear this scream?
This is Hope, crying in pain.
She lost her love – Hate.
Just as I lost you, darling.

To koniec.
Wiesz, że mam rację.
Nie będziemy mieli kolejnej szansy już nigdy.
Czy słyszysz ten krzyk?
To Nadzieja, płacząca z bólu.
Ona straciła swoją miłość - Nienawiść.
Tak jak ja straciłam ciebie, kochanie.

Chciałabym umrzeć na raka lub z powodu innej, dotkliwej choroby. Wtedy chwilę przed moją śmiercią ludzie żałowaliby mnie i czułabym się ważna, a potem, gdyby mieli mnie opuścić, nie czułabym bólu, bo to ja opuściłabym ich pierwsza. Zostawiła ich z bólem po moim odejściu, odeszła jako egoista, który uchronił się od cierpienia po opuszczeniu.

Nie lubię tych chwil, gdy wiem, że znów sie na mnie zawiodłaś, przyjaciółko, gdy między nami jest tak dziwnie i mam to chore wrażenie, że ciebie to tak naprawdę wcale nie rusza.