Siedzi dziecię w szklanej kuli
Kto do snu je dziś utuli ?
Kto pogłaszcze ?
Kto poszepta,że ta wiedźma zła,wyklęta już zginęła
Nie pamięta,że dzieciaki dwa porwała i w kurniku przechowała
Że zły Midas król Frygiwy zamienił szczęście na talar zgubliwy

Płacze dziecko w samotności bo nie wita żadnych gości
W złości rzecze sama sobie
-Samotności moja droga czemu jesteś taka sroga ?
Nędzna,wroga, uciążliwa no i jeszcze zbyt drażliwa.
Bądź dla małej duszy przyjaźniejsza
Trochę miła a nie tylko zła zgryźliwa
Mieczem na wskroś małe serce przestań w końcu ciąć

Gdzieś w ludzkiej duszy otchłani.
Tam, gdzie zazwyczaj jesteśmy sami.
Co wieczór bijemy się z własnymi myślami.
Rozdarci, podarci, zagubieni.
Widzimy, to co było nie to co będzie
Może przyjdzie a potem odejdzie.
I zostawi Twoją duszę na wpół rozdartą.
Z barwnej palety osobowości obdarty
Doszczętnie zniszczony, w środku wypalony.
A kiedy już rozszarpię ranę ostatnią
Pieczęć przybije i w powietrze się wzbije.
Odleci chichocząc:
,,Zawsze będziesz o mnie pamiętała i nigdy w nocy nie będziesz już sama''