Gdyby wszystkie moje marzenia się spełniły żyłabym tak jak chcę, a tak to żyję jak się da.

Czasem odnoszę wrażenie, ze mam więcej wiary i nadziei niż rozumu.

Moje oczy do niedawna iskrzyły się z nadmiaru szczęścia. Dziś odbijają tylko słabe światło migoczących okruszków nadziei.
W odmętach czerni dławią głęboki żal, rozpacz i rozgoryczenie.

Nadzieja to mała szklana kulka umiejscowiona w samym środku serca. Po zadaniu ciosu ta kulka rozpada się na milion kawałków siejąc spustoszenie w naszych sercach.

Wrażenia, przeczucia i uczucia spychają trzeźwy osąd na samo dno.

Jest jedno takie uczucie, które myśli ściska.
Na sercu ukryty łańcuch w głębi zaciska.
Tam, gdzie szczerych uczuć siedliska.

Mów do marzeń, one w podzięce wynagrodzą cię za to, że nie pozwoliłeś im umrzeć.

Pasje poznasz wtedy, gdy całkowicie zatracisz się w tym, co robisz i stracisz poczucie czasu.
Przesiąknięty inspiracją.

Czasami tak stronimy od ludzi, że w połączeniu natury z samotnością, budzą się nasze pierwotne instynkty o których nawet nie mieliśmy pojęcia.

Miłość ujawnia się w pragnieniu szczęścia drugiej osoby, w pragnieniu widoku jej uśmiechu na twarzy i w pragnieniu poczucia jej promieniującej radości.

Gdybyśmy w życiu nie zabłądzili nie odkrywalibyśmy nowych dróg.
Czasami tworzymy swoje własne drogi, przedzierając się przez gąszcz nieporozumień.

Nawet jeśli poprzysięgnę sobie wszystko i zostanę kobietą sukcesu, będę miała wymarzony dom, dużo forsy, to nie będzie to miało żadnego znaczenia, bo bez niego jestem niczym.