Febus

Zaschło mi serce w pragnieniu miłości.
Bądź sercu deszczem kojącym tę ciszę.

Kiedy jestem przy tobie, nie usnę - z miłości.
i bez ciebie spać także nie mogę - z żałości.
Dzięki Bogu mijają jednak wszystkie noce,
a patrz, jak bardzo różne są te bezsenności.

Dusza, tak mi bliska, nagle obca się stała,
myśl, która lekarzem była, sama oszalała.
Wszelkie dobro umierając sypie się w ruinę,
z ruin wszelkich dóbr i moja dusza powstała.

gwiazdy
świecą pustkami