To co kiedyś było szczęściem, dziś jest koszmarem i nie daje spać...

Wiem, że szczęście jest gdzieś we mnie.
Tylko jeszcze go nie odnalazłam...

I próbuje zbudować wokół siebie mur,
przez który żaden ból się nie przebije...

Żyję w otoczeniu złudnych nadziei...
I tak z dnia na dzień pogrążam się w ich mroku...

Ale życie przejdę, choćby po omacku.

To życie uzależniło mnie od bycia szczęśliwą.
A teraz niespodziewanie wysłało na odwyk...

Ludzie!
Macie potencjalnego samobójcę pod nosem, a nawet go nie widzicie...

Jeśli się uśmiecham, to nie znaczy, że nie mam problemów...