Wszystko ma swój czas.
Oddechy między nami,
Palce między palcami,
Świateł miodowy blask.

I żaden się nie dłuży.
Nie stygnie zanadto herbata,
Zapach nie więdnie w kwiatach.
Skulony sen płynie w podróży.

Ciepła dłoń na Twojej szyi [...]

Na końcu każdego świata
Wiszą słowa dla ludzi,
Których piękno może zbudzić
Prawdziwego wariata.

Serca jak winne grona,
Cieknące sokiem krwi.
By dojść do takich drzwi
Trzeba próg siebie pokonać.

Podaję Ci rękę, [...]

Biegnące chmury i szum nagich drzew
Malujesz wiatrem i sennym oddechem
W uskrzydlonych liści przestrzeń.
Dla Ciebie jestem, bo każdy gasisz gniew.

A kiedy kładziesz stęsknioną głowę
I pleciesz sny w rytm mojego serca,
To nie potrafię pragnąć więcej,
Bo śnisz mój świat jednym słowem.

Razem bez końca na końcu świata.
Jesteś moim szczęściem Twoim jestem.
Zupełnie wypełniamy przestrzeń,
Wtuleni w futro psiego skrzata.
Pocałuj mnie jeszcze i wreszcie
Zaśnij piękna taka.

Całe wszystko,
Poranna kawa,
Żurawie nad stawem,
Horyzont tak blisko,
Gwiezdna muzyka…
Wszystko znika,
Jakbym we śnie przysnął.

Robisz coś tam,
Lekko złocisz włosy
Skrzydełkami dłoni.
Płomień śmiechu gna
I szeptem bawi ciszę.
Wtedy to wszystko,
Wysoko i nisko,
Z uśmiechem kołyszę.

Kiedy byłem szczeniacko mały
Wszystko było proste.
Zimy, lata, jesienie i wiosny,
Świat pełen słów wspaniałych.

Kiedy pierwszy raz upadłem
Na grzbiety życzliwych jeży,
Poczułem jak trudno się leży
Między młotem a kowadłem.

Z ostatniego uderzenia [...]

Projekt Takamoya Chwila 22

Niesieni sami w bańkach mydlanych
Przeciągiem zatrzaśniętych drzwi,
Rozbiliśmy ściany, ja Tobie a Ty mi,
Młotami zlepionymi z danin.

Śmiejesz się jak cały świat
Mojej własnej planety.
Śmiejesz, jak dotąd nie śmiały kobiety,
Jak bez cieni szat, cały w słońcu kwiat.

Na środku domu dzielny puch Tomo,
W zieleni dywanu,
Z pozłotą aksamitnych ramion,
Mruczy zakochanym tonem.

Z Wami cała moja przestrzeń
Posypana gwiazdami.
Sobą lekko trwamy
I zawsze chcemy jeszcze.

Quid Quidem

Bóg się rodzi w każdym domu, przy nas.
Dłoń wpleciona jest do dłoni
Dokładnie tam, gdzie serce moje.
Napisał John Green w "Gwiazd naszych wina"

Wieczorem ucho czuje- puk puk, puk puk…
Ramiona jak niebieskie ściany
I Ty między ramionami.
Uśmiechy echem z ust do ust i znów, i znów.

W złocistej kuchni rosół gwarzy.
Psi sen dalekim pomrukiem burzy,
Jak w zębach kwiat czerwonej róży.
Ta chwila dla mnie serią fortunnych zdarzeń.
Zasypiam zawsze obok Twojej twarzy.

Quid Quidem

Dlaczego o naszych chwilach
Piszesz wiersze?
Bo je wszystkie kocham.
To po pierwsze.
No, i dlatego trochę,
Żebyś zawsze ze mną była.

Przecież jestem. I o czym ty gadasz,
Mój stary pierdzielu?
Bo sto lat to tak niewiele,
A mi nie wystarczy nawet do końca świata.

Zaraz nasze pierwsze Boże Narodzenie,
Potem przyjdzie wiosna i następne lata.
Tańczące obiady, w dzbanku słodka herbata.
Psia miłość i dwóch serc spełnienie.
Zieleń winnych gron na skruszonych kratach,
A na moich ustach Twoje westchnienie.

Quid Quidem

Projekt "Takamoya"
Chwila 15

Niebieskie ściany, ubrane
W ciemny telewizor
I Twoje usta roześmiane.
Tak to teraz widzę.

Wczoraj śmiały się pierogi
Z górą skwarków dla smaku.
Później, w ciszy błogiej,
Policzki kładły się na polu maku.

Ale teraz błyskotliwie przecierasz
Mgły Avalonu.
Uśmiechem docierasz
Do Mona Lisy tronu.

Chwila prosta,
Jak lśnienie słońca w wodorostach,
Zapachem lata
Miniona, trwa nim do końca świata.

Quid Quidem

Miłość jest prosta,
To prawda i troska,
Smak czipsów
Na końcu noska.

Śmiech szeptem tak blisko,
Wygłupy wszystkie,
A czasem łza na czubku palca pryska.
Milczenie uśmiechów
I sapiące psisko.

Pochylona głowa z pasmem włosów
I słowa, i głosy.
Miłość nie jest łatwa, bo jest jedyna.
Nie lepsza, nie gorsza.
Dłoń drugą dłoń całkowicie trzyma.
Najdroższa.

Mówi się, że od miłości do nienawiści
Cienka granica cienia,
Że całe istnienie
Jest kruchym bukietem martwych liści.

I wiesz co? To gówno prawda. Szczerze?
Tak szczerze, między nami,
Gdyby one były książkami,
byłyby w różnych bibliotekach. W to wierzę.

Jedna, w twardej, wytartej oprawie,
Wciśnięta między bajki a poradniki,
A druga, miękka i złocona, w śmietniku,
Misternie zdobiona barwnym pawiem.

W pierwszej drobnym, pokreślonym drukiem,
Więcej komentarzy niż treści,
Druga inkrustowanym tekstem
Mieści [...]

Projekt Takamoya, chwila 14

Lubię szeptać Tobie tuż przed snem,
Otulając zmęczenie ciepłem
I zapachem dziewczęcym,
Bo jesteś tak blisko, że nawet głos to wie.

Wtedy przyszłość mglistą rozwiewa
Czule leniwy puls skóry, czytany ustami,
I ten oddech między nami…
Noc liście całuje w koronie drzewa.

Lubię kiedy słuchasz mojego szeptu
Uśmiechem i lśnieniem spod rzęs.
Tak blisko i tak dobrze jest.
Tak bardzo jest coś i tak lekko.
Słowa nie muszą iść daleko,
Ot, po pragnień kres.

Quid Quidem

Na krawędzi świata jest koniec,
Którego nie ma
Między przestrzeniami dwiema.
Wyboru dokonują Twoje dłonie.

Mogą skądś przygarnąć psa
I polecieć z nim na smyczy
Aż do blasku ich ostatnich zniczy.
I wybrałeś właśnie tak.

Z drugiej strony [...]

Nieśmiertelna młodość spływa deszczem
Zmiatanym wycieraczkami czasu.
Siecze zasadą wymieszaną z kwasem.
Przed szybą goniącą sny mglista przestrzeń.
Stopy buńczucznie dodają gazu,
Strasząc kamienne krawężniki miasta.

Po chwili dorosłość zastąpi hultaja,
Grzęznąć w mulistym korku do autostrady.
Klaksony, zderzaki i miny bez ogłady.
Silniki markotnie marsza grają.

W końcu i dorosłość szarzeje kurzem.
Stygnie herbatą w termosie,
A świat gra na bezdusznym nosie,
Skreślając highway z mapy podróży.

Czasem widać jest cienie na poboczu.
Przez mgnienie pogarda popycha pychę,
Widząc stare nogi i buty liche.
Opona zgrabnie kałużą zamoczy.
Tylko wymięte serce usłyszy,
Jak niespieszny krok kołysze,
Horyzontem karmiąc zasypiające oczy.