Dom to tylko serca i kawałek nadziei,
Że nie zabraknie oddechu w biegu,
I garść niczego
Co we wszystko się zmieni.

Tomo na gruzach ciekawa człowieka 
Powoli kruszy mury dziecka,
Wypełnia ciszę tęsknoty lekko, 
Jak misę kruchych  dni ciepłe mleko.

Czas usiadł na drzewie i macha do nas, [...]

Powolny cień przetapia złoto.
Przyglądam się, jak patrzysz w milczeniu.
Świat zasypia, a sen falami się mieni. 
Nasza chwila, Pięknoto. 

Wczoraj jest jutro, kiedy jutra nie ma.
…Ile jeszcze minie dni
Zanim domu otworzę drzwi?...
Dziś jest tylko między nimi drżeniem. 

Kiedy traci się wszystko nie mając nic [...]

Samotny, pogięty w pętli groteski,
Trochę obity bokami,
W eksploatacji tani,
Szuka nie opery, a raczej burleski.

Potrafi różne rzeczy,
Cienie mędrców ze wschodu
Całują mu pięty z głodu.
Nie umie tylko siebie wyleczyć.

Z ogłoszenia poszukiwana [...]

Woda spływająca po biodrach.
Wodospad Swarovskiego.
Łzy morza głaszczą w biegu do brzegu.
Chwila falująco modra.

Ośmiornice dłoni wnikają w cienie
Zamazanej światłem skóry. 
Chwila, dla której
Szept rumieńcem się mieni.

Kobieta staje się falą,  [...]

Co ja Ci zrobiłem takiego złego,
że dzisiaj zamiast nienawiści wciąż ta miłość,
mimo wszystko to, co złego było.
Ja nie chcę już tego.

Daj odetchnąć, daj mi żyć, proszę.
Zrób coś z tym głupim sercem.
Niech już nie kocha Cię więcej,
beznadziejnym stając się Gavroche’m.

Proszę Ciebie z całej siły. Całym sobą. [...]

Tak łatwo zapominamy,
Że jedynym wiernym towarzyszem
Drogi życia
Będziemy my sami.

To był długi pogrzeb,
Cichy i nieciekawy.
Niejaki Paweł
Odszedł.

Garść ziemi rzuciłem na deski. [...]

W końcu zrozumiałem
Co to za planeta…
Kilka słów i gasną tam cicho tak
Wszystkie sny i dni całe.

Obok pustki przyklękły nuty.
Ten ich rym mnie dobija,
Zupełnie jak Twoja smukła szyja.
Nuty jedne na milion pewnej grupy.
Zbyt wolno minuta mija.
W końcu pęka muzyka, miłość, przyjaźń...
Nie martw się o moje buty.
Choć rym, jak Szymborskiej dzwonek głuchy,
To podobno w tym wszystkim wina niczyja.
Niczyj ja.

Dźwięk powoli dartego papieru
Przypomina zimne ognie…
Nagły bezruch ciszy głodnej…
Echo radosnych wybuchów, tak wielu.

Woda szumi w tle, pod oknem,
Jak cichnąc gasnąca publiczność
Na śmierci słów bezsenną okoliczność.
Obrazy toną na wskroś mokre.

Trochę schowałem, trochę samo przyszło.
Wystarczy, póki sen nie zmorzy,
A pośród gwiazd, galaktyk, przestworzy
Echo dwóch śmiechów. Z blizną.

Już ostatnie iskry kart do Ciebie, Boże.
Zwyczajne bazgroły jakiejś dziewczyny.
Jej zapach, głos i miny.
Tych kilka odłożę.
Szukałem winy wśród milczenia drwiny…
Gdzieś rosną grzyby, słodzą maliny…
Wszystko na dworze.
Chłodu nocy noże.
Wszystko na dworze...

Nigdy nie byłem tak daleko.
Łódź bez wioseł niosą fale
Coraz dalej, a ja dalej
Na wiatr czekam.

Horyzont pyłem wód otulony.
Szum wodospadu kryje głosy miasta.
Na pustym niebie tli się jedna gwiazda.
Milczące chwile pamięć chłoną.

Wszystkie brzegi za rufą zostały. [...]

Śmiałaś się do łez wtedy, w nocy,
Jak na bramce zamawiałem burgery.
Śmiech był piękny i szczery.
Deszcz to wspomnienie rozmoczył.

Zapomniana droga w lesie.
Pocałunki i miliony muszek.
Zapach tamtych drzew już uszedł.
Tylko echo śmiechu niesie.

Światła koncertów, meksykańskie fale.
Słowa i szepty, miłość i rozmowy.
Sercem otworzyłaś moją głowę.
Czekam i będę czekał dalej.
Dałaś mi szczęście surowe
Oddechy, ciepło, światy nowe
I płaszcz miłości - wiarę.
Jesteś moim słowem.

Quidem.art

Zapach dymu z grilla,
Ciepło słońca,
Ty Bez końca.
Havasi sen umila.

Pianino wyrywa duszę.
Uśmiechałabyś się,
Szepczą popołudniowe liście
Rzece bolesnych wzruszeń.

Taco wspomina o Twojej skórze.
Gorący szum Bałtyku
Dodaje wspomnieniom ostatniego szyku.
Jesteś cała w mojej naturze.
Chociaż wszystko znikło
I tak mi przykro,
Swojego serca nie zburzę.

Quidem.art

Wnętrza świecą ciepłym złotem
Gwar, instrumenty stołu i śmiechy.
Posłuchajcie kiedyś tego echa.
Stojąc za milczącym płotem.

Wieczorny wiatr szepcze nadzieje,
Chłód wcina się ostrzem noża,
Kąśliwa bezsenność. Wtedy gorzej.
A z okien ciepło miodowym snem wieje.

Bez światła, żadnych słów, zero twarzy.
Próchniejących sztachet koślawa tyraliera.
Moje święta teraz.
Radość po polikach parzy.

Zmartwychwstał Bóg. Prawda pokonała fałsz.
Jesteś najboleśniejszą miłością.
W świetle lamp pokoi wciąż tyle gości…
Warto mieć choć ciepły płaszcz.
Alleluja! Alleluja! Głoście.
Nie zatrzymały Miłości gwoździe.
Choć zatrzymały cały świat nasz.

Quidem.art