Projekt Takamoya, chwila 123

“Co za dzień! Dzisiaj spaliłam sobie d*psko i brzuch. Strasznie piecze! 😡

Paweł właśnie powiedział że wygrałam.
Nie wiem co takiego, ugryzłam go tylko w moje ulubione kości, tam gdzie biodro… :)) 😬”.

Słuchając jej słów Pierdziel pomyślał
“Słodko kwaśny, to smak, jaki czujemy, kiedy mija nas chwila, która mija.”

Projekt Takamoya, chwila 122

Przyglądając się uśmiechniętej Bambaryło Pierdziel pomyślał

“Świat staje się piękny, kiedy nie tylko Ty go widzisz, ale i on dostrzega Ciebie”.

W rzeźni na hakach wiszące daty,
Zwyczajne kartki z kalendarza,
Miejsca zdarzeń,
Zasuszone kwiaty.

W półcieniach głowy freski malowane
Z uczuciem i wiarą w piękno.
Te kwiaty nie zwiędną,
Jak spokojny sen nad ranem.

Nawet zamknięty w sobie,
Kiedy zostaniesz człowiekiem,
To z wiekiem
Potrafisz rany zdobić,
Bo wiara jest lekiem,
A lek Słowem.