Hej dziewczyno
Chmury miną,
Łzy popłyną,
uroda nie.

Za krótkie życie,
w ciepłym rozkwicie
By znaleźć w zachwycie
Za długie dnie.

Schnie cieniem kiść [...]

Przymocowałeś dokładnie skrzydła.
Włożyłeś gogle, kask, rękawice,
Powtarzasz reguły, zasady, prawidła...
Już patrzą w napięciu kibice.

Projekt solidnie został sprawdzony,
Rysunki kreślili najlepsi spece.
Części nieraz przez ciebie liczone
Z precyzją topiły hut piece.

Sponsorzy, rajcy i media, [...]

Kochana Czesiu,
U nas był złoty ostatnio wrzesień,
Potem była zima ze śniegiem,
Wiosna i znów lato biegiem.
Moja mama wspominała
Wojnę, kiedy była mała.
Zabrano wam kolory wtedy,
Dołożono mrozu do śniegu.
Rozsypano strach z popiołem,
Zostawiono puste stoły.
Kochana Czesiu, przykro mi,
Że zgasły wtedy Twoje dni,
Że Niemcy uderzyli Cię batem,
Że nie dostrzegłaś pokoju latem.
Przepraszam Cię za cierpienie,
Nie mogłem tego zmienić.
Wtedy mnie jeszcze nie było.
Choć… co by to zmieniło?..
Byłbym taki sam jak Ty, [...]

Na drodze kamienie i strugi dżdżu.
Słońce przez zapomnienie
Zajrzało tu,
A my, jak warkocz wariata.
Uśmiechy na końcu świata
I każdy śmiech gromko tonie
Wzniecony przez skrzydeł dłonie,
A my jak upalne tornado
Rytmiczną kawalkadą.
Dwa pędzle mistrza cieni
I posrebrzeni i pozłoceni. [...]

Wilgoć nie z łez cieknie sznurem po oknie,
Skrzeczący gniewem świat nieustannie moknie.
Rzeka pulsuje nienawiści biegiem,
Rwą trawę nurty z bezwolnego brzegu.
Ty w kamień milczący cicho się zanurzasz,
Przemaka buty gwałtem zdradliwa kałuża.
Klnąc stoisz zwieszony jak płacząca wierzba
Krzyczysz w milczeniu, w bezruchu wierzgasz.
Puste i sennie zmęczone drżą dłonie,
Wszystko wilgotne od deszczu płonie.
Może uspokoi to wszystko cichy sen,
Bo to nie jest dzień dobry ani dobry dzień.
Czasem rysujesz na asfalcie [...]

Ile warte są obrazy?
Nic. Kolory, pixele i fach montażu.
Skłamane tysiące razy.
Malują prawdę kłamstwem dla gaży.
Ile warte są słowa?
Nic. Dźwięk, definicje i żonglerka myśli.
Miażdżą zalewaną głowę.
Pająki ukryte wśród słodkich kiści.
Ile wart jest świat?
Nic. Martwe kamienie i pleśń życia.
Fizyka krat.
Miłość, nadzieja i potem cisza.
Ile warte jest życie?
Wszystko.
Bo Bóg jest na szczycie.
I jest tak blisko.

To wielkie słowo początku ducha,
Ziarenko piękna i nadziei,
Światło i moc gdy wokół zawierucha,
Ścieżka w kolczastej kniei.
Nagle dłoń moja puszczona opada,
Nogi podcina sznur biegnącego czasu.
Dziecko pożarła barwnej pustki zdrada,
W proch słowo zmieniając szeptem kwasu.
I nie ma już jej.
Cień drży jeszcze chwilę
Tęskniąc do domu, z którego został lej, [...]

Cicho przydreptała trzecia nad ranem,
Ubrana w bezkresny granat Swarovskiego.
Czuję przez sen, jak cicho wstajesz,
By złowić zdobione sekretami niebo.
Kot wrócił z patrolu w ciepło twej pościeli,
Zamruczał pocieszając i skulił się w sen.
Obaj już dawno żeśmy zrozumieli,
Że miłość do Ciebie, to jest szczęścia Zen.
Zamykam oczy, uśmiechnięte usta,
Morfeusz niesie seans pocieszenia.
Miła fantazja, strojna w tytuł Prousta,
Kojąc wyświetla cudowne marzenie.
Śnię z wypiekami, jak trzecia nad ranem
Prowadzi Ciebie w strumień gwiazd ogrodu,
A ja przebudzony zaraz zasnąłem,
Wdzięczny za tą chwilę i za Ciebie Bogu.

Dwa w jednym

W szklanym pryzmacie biel sączy barwy,
Skradzione wiatr wiesza na burzy,
I nagle warczących chmur ton twardy,
W spektralny uśmiech się zanurzył.
Zbierasz ten widok zachłannie wzrokiem,
Jak koliber spijający nektar z kwiatów,
I, choć razem ze mną w deszczu mokniesz,
Dziękujesz za ten dar Stwórcy światów.
Stoję przy Tobie na lśniącej łące,
Jednak inne skwapliwie spijam piękno,
Wzrokiem całując Twoje rzęsy drżące,
Dziękuję Bogu modlitwą bezwiedną.

Quid Quidem

Ukochany Synu
W darze pędzącego na oślep świata
Otrzymasz chwile, które przeminą,
I moją miłość, co ich jest warta.
Najdroższa córko,
Tobie złoży czas w dłonie
Marzeń i snów pełne podwórko,
Które moja miłość posprząta na koniec.
W minionych sekundach nasze kroki
Równym rytmem na spacerach grały,
A każdy z nich wydawał się rokiem. [...]

Przez ocean krzyczałem latami,
Słów jastrzębie wycinając z pakuł.
Wiatr wszystkie sygnały zamiótł,
Nie pozostawił ani znaku.
I twardym młotem ze stali
Uderzałem w ściany na drodze,
Aż w końcu duch mój zamilkł
Wśród sieci milczących ogrodzeń.
Wtedy znalazłem Twoje spojrzenie,
Twój szept rozbił całe światy,
Nic nie muszę już silić się zmieniać,
Nagrodą serca są przeszłe straty.

Quid Quidem

Pogoda dziś okrutnie deszczowa.
Świat tonie cały w absurdu potopie,
Lecz zamiast wody strugą lecą słowa,
Wciągając umysły w mętną topiel.
Gwałt pędzącego szkwału przeraża
Stojących dotąd na twardej ziemi,
Gdy w znanych z dawien słów obrazach
Potrafi wszystko w popiół zamienić.
Widziałem tragedię zrodzoną z chaosu,
Jak, dotąd solidne i proste, sprawy
Ginęły w kipieli zdumionego losu,
Zmienione w nonsensu sznur kaprawy.
Miłość z kamieniem ego u szyi,
Dobro rozerwane w każdą stronę,
Szacunek do [...]

Kot Bilbo leczy sprawnie rany
Szczególnie gdy jesteśmy sami,
Terapeutycznie także mruczy
Łatając starganą wichrem dni duszę,
Rozgrzewa nocnych lęków chłody,
Syci tęsknotę trawioną głodem.
Jego miodowe, kocie spojrzenie
Otwiera nam magiczne przestrzenie,
Gdzie wędrujemy we trójkę
Międzygwiezdnym podwórkiem.
To tylko kot, czasem mówią znawcy,
Wygląd i biologia o tym świadczy.
Patrzę wtedy na nich i mój uśmiech patrzy,
Bilbo przy ukochanej mruczy leki,
I myślę sobie - jaki ten ich świat daleki!
Kiedy ratujesz życie topielcowi,
Pewnie "to tylko oddech" któryś powie.
Nabieram powietrza, dobieram słowa.
I nagle słyszę ciche "pazury schowaj",
Mruczenie, i znów "jest i tam robota,
Tym nieszczęśnikom też potrzeba kota."
Więc tylko mówię ciepło "jeśli tak widzicie,
To spójrzcie dookoła - to tylko życie"