Tyle słów już skradziono z mojej głowy…
Mam tam ich warsztat, jestem rzemieślnikiem.
Wykopuję porzucone, zepsute, by je odnowić,
Żeby znów prawdy świeciły szykiem.
A kiedy lśnią brązem, srebrem i złotem,
Gdy wreszcie są obrazem własnych znaczeń,
Przychodzi cień i rozbija je młotem,
Zostawiając mi wspomnienia żebracze.
Jeszcze chrzęszczą skorupy rozbitej przyjaźni,
Wcześniej niby twarde, dziś skrzą kryształowo,
Wtem na ogniach wcześniejszej kaźni
Zrozpaczony tracę najpiękniejsze słowo!
Ile życia w [...]

Człowiek, potknięty losem, rozmasując nogi,
Spogląda w górę i cicho skowycze
"Ile jeszcze razy upadnę, Boże drogi?!
Ran i zmęczenia nie zliczę!"

Wiatr nagły pozrywał jesienne liście,
I szepcze pieszczotliwym gromem
"Tyle, ile upadniesz razy, oczywiście!
Przez wszystkie łzy słone."

Człowiek wzrok zaszklił czarno przygnieciony
"Co we mnie tak złego karasz?"
"nic złego tu nie ma" rozbłysnął promyk
"I kocham Cię dlatego, że mimo się starasz"

Na pustym polu, w półmroku wieczoru,
Wśród szarości pól klęczał człowiek.
Tym razem nie padł, bo coś go boli,
Lecz w końcu pojął swoją miłość z Bogiem.

dla W.

Quid Quidem

Zrozum, po pierwsze, czym jest miłość.
Lepiej zawczasu wiedzieć ile waży,
Bo często kości krwią zatrzeszczą,
Gdy dźwignąć prawdziwą Ci się zdarzy,
Zobaczysz zresztą…

Zrozum, po drugie, kim jest twój siewca,
Bo możesz przeoczyć, że pod uczuciem
Czasem los zamiast aksamitnych skrzydeł,
Przypina kolce chętne do kłucia,
Rodzaj mimowolnych szydeł. [...]

Przydaje się czasem taki spacer
Co wiedzie nas szlakiem przeszłości,
Przez dziecięce krzaki, młodości race
I późniejszych dni zagrzebane kości.
Koledzy, dziewczyny, przygody, chwile.
Jazda pociągiem zatłoczonym
Nad wakacyjne morze,
Kiedy buty i chleb były za bony.
Gdy było lepiej, a potem gorzej...
A pierwsza miłość?
Pamiętam ją ! Ona chyba też.
Chałupy były i wino było!
I pierwszych wierszy sztubacki dreszcz.
A dzieci? Och, wszystkie was witałem
Osobiście, tuż za światów bramą.
Wszystkie od razu w [...]

Dopiero kiedy z całych sił
Trzymasz sam kogoś, by nie utonął,
Prawda poucza naiwne sny,
Że życie nie jest żadną rolą.
Nie występujemy gdzieś w teatrze,
Nikt nie zagwiżdże przy potknięciu,
Po epickiej scenie nikt nie zaklaszcze.
Owszem, tu na scenie tak, albo więcej,
Gwiżdżą i tupią z byle powodu,
Lecz oni też myślą, że tylko grają.
Robią to z głupoty, czasem z głodu.
Bezmyślnie rany nacinają.
A jednak to co płynie, to prawdziwa krew.
Ból jest prawdziwy jak kwit za prąd.
Fizycznym kwasem zżera [...]

Ding dong, Ding dong
We mgle przenika mnie zimny smutek.
Juz swoje odliczył psiej wachty gong.
Już odszedł na zawsze Wiolutek.

Ding dong, Ding dong
I po co to było mnie wtedy ratować?
Za mało do pracy macie tu rąk?
Ja umiem przecież tylko składać słowa.

Ding dong, ding dong [...]

Żyjemy w korkach, pościgach,
Trąbiąc na wyprzedzane życie.
Nieważne w jakich grasz ligach,
lecz czy z peletonem zdążycie.
Kiedy się potkniesz - panika.
Klniesz na wszystkich dookoła,
Bo Twój peleton już znika
I chyba dogonić nie zdołasz.
Lecz kiedy upadniesz tragicznie,
Nie tak zwyczajnie, tak całkiem,
Zobaczysz jak te wyścigi uliczne
Są miałkie.
Wczoraj upadłem popchnięty.
Krew nie przestanie już kapać,
Ale dostrzegłem, zwinięty,
Co zanieść na koniec świata.
Niewiele, szczerze ujmując.
Wspomnienie [...]

Sam szedłem na szafot
Wspierając ciebie w bólu i chorobie,
Bo mimo obecnym, mrocznym trafom,
Dobry i kochany z ciebie człowiek.
Los nie był Tobie łaskawy.
Sznur podłych cieni spotkałaś,
Poczułaś też ogień ran krwawych,
Gdy cień Cię mrokiem kalał.
Kiedy tak patrzysz, jak moje ręce
Chwytają cię za poły sił ile,
Nie myśl, że uciec chcę przed cięciem. [...]

Hej bracie, bracie, życie jest piękne!
Dla każdej chwili warto jest trwać.
Choć czasem z bólu to aż uklękniesz,
Przeżyj to życie ucząc się stać.

Przez miasto idę powolnym krokiem
Nigdzie nie spieszę, nikt mnie nie goni.
W zaułki zerkam ciekawym wzrokiem
Na dni, co dawno wypadły z dłoni.
Tu mijam Tkacką, w kasztanach całą,
W wyścig pokoju graliśmy kapslami,
Do zmierzchu po polu jak dziki latałem,
A kumple ze mną, dzicz ramię w ramię.

Hej bracie, bracie, życie jest piękne!
Dla każdej chwili warto jest [...]

A jednak znalazłem miłość!
Ona istnieje! To fakt!
Dotknąłem jej twarzy. Tak było!
Zbierałem smak jej słodkich warg.
Tańczyliśmy razem w świetle nocy,
Nasze dłonie wędrowały po ciałach,
Cały świat przykrywaliśmy kocem,
Gdy Mleczna Droga na gwiazdach grała.
Tej samej nocy, po koncercie, ona
Była widownią, a my letnią sceną.
Śmiała się i klaskała, zarumieniona.
Niektóre jej gwiazdy do dziś się rumienią.
Miłość tak piękna! zapierała dech..
Gdybyście ją poznali też byście tak mówili.
Szkoda, że [...]

Kiedy jestem smutny
Kolory mają smak listopada,
Chłód jest jeszcze bardziej okrutny,
A serce szepcze niźli gada.
Na oczach siada czasu rosa,
Kradnąc powiekom ich sekrety.
Smutek, jak śmierci zimna kosa,
Wycina śmiech i podniety.. .
Ten smutek dzisiaj chciałbym poczuć...
Szarością i błotem ucieszyć wzrok,
Chłód chciałbym zabrać głodnemu kotu,
A serce niech bije choć raz na rok.
W tej chwili choćby i myślenie,
Jak nazwać ból i wlaną barwę nocy,
Piekącym toczy się strumieniem,
A serce nie chce wcale [...]

Kiedy właśnie zrosły się skrzydła
Ptak przestał chcieć latać.
Niewielka, ktoś powie, krzywda,
I tak była z nich łat szmata.
Zresztą parszywy z niego był ptak,
W końcu nie darmo gadali
O jego lichym stylu i groźnych kłach,
Ci, co go najlepiej nie znali,
A było tych nieznawców tylu! …
Chociaż ostatnio, dziwna sprawa,
Zdawało się, że lotem sięgnie nieba.
Patrzącym cieniom się wygadał,
Że siły ma z darowanego chleba.
Po coś się chełpił, poczciwy głupcze?
Zawistne cienie wsiąknęły w miąższ,
Aż [...]

Nie da się pamiętać jaki smak cudowny
Ma skóra całowana, pulsująca żarem,
Zwinięta rąk splotem rozkosznie gwałtownym,
Jak żądza księżniczki uwięzionej czarem.
Nie da się wspominać sztormów słodko dzikich,
Kiedy fale mięśni, wzajem burząc rytm,
Gonią oddechów rozpaczliwe szyki,
Gdzie na twojej plaży ja, a na mojej ty.
Nie da się rozważać sieci tornad włosów,
Czasem grających lejce spiętej nimi harfy,
Lub wilgotnym żniwom poddających kłosy,
By za chwilę ustami ożywiały martwych.
Nie da się [...]

Hej, czytelniku, czy to ty szeptałeś
kłamstwa w jej uszy na mój temat?
udało ci się, życzliwa duszo, nanieść
tyle trucizn, że zabiłaś w końcu kwiat.
Niestety, mój nieustanny cieniu,
nie ja upadłem na bruk szorstkich łez,
to jej głowa w strugach rynsztoka się mieni.
Tak, mówię ci otwarcie, mnie boli też,
ale mój los to mistrz kuźni kata,
zabrał córkę, zdradzał najbliżej,
hartował mnie przez te wszystkie lata.
Ja się, koleżko, spokojnie wyliżę.
To ona upada jak Ikar gdy wzlatał.
Ty wciąż w cieniu, martwy [...]

Szedłem swoją drogą,
Jak mnie uczyłaś, mamo,
Bez ukłonów wrogom,
Mimo gęstym ranom.
Dziś idziemy dwoje,
Samotni mgły krajem.
Czasem ja postoję,
Czasem Ty ustajesz.
Wnuki już daleko,
Choć głosy wciąż słyszysz.
Rozlało się mleko [...]