Co jeszcze może się stać?
Cokolwiek by się działo trzeba wstać,
Co jeszcze może się stać?
Nie ma takiego problemu na świecie,
Nie ma tak tej samej nuty,
która nie zostałaby zagrana,
tej samej układanej fryzury,
tak nie ma miłości bez kresu,
problemów na pęczki do czasu,
nie ma osoby na świecie,
obcego oraz kosmity w wszechświecie,
która przez wieki i tego stulecia,
w tym na tej planecie,
twe miasto i murowane kamienice,
nie smuć, wytrzyj swe piękne lice,
otóż powiem ci coś ważnego, a tą tajemnice,
jest osoba na świecie,
istota co miała pewne zmartwienie,
a obecnie, w tej chwili właśnie,
pewna osoba trudzi się nad tym samym problemem.

Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki,
bo może cię porwać jej strumień daleki,
możesz cierpieć tak długo i płakać,
a nigdy cię nie chcą za to przepraszać,
po cicha woda brzegi rwie,
w myślach przekleństwa, a nie odezwie się,
aż gdy uwolnisz z potoku szpon,
jeszcze na długo pozostanie po nim woń...

Znasz tę drogę,
lecz nią pędzisz,
w myślach trwogę,
swą odpędzasz,
wiesz, że czynisz głupio,
drogi mej ty zgubą,
wracać trzeba będzie,
lecz ty o tym wiesz,
jesteś w buntowniczej fazie,
nie rozmyślisz się choć chcesz.