Leżę, na deskach twoich krzyżowych
Oddycham wspaniałością żółtych płomieni
Gdzie jesteś, Panie? Niebo puste
błękitne jak tafla lodu
która rozdziera me serce.

Widzę tylko ogarnięty świat nadzieją
że będziesz i nie odejdziesz
niesionym wiatrem przybędziesz
wiarą utulisz cierpienie

Panie, gdzie jest ma miłość
do ludzi, których nienawidzę?
Lepiej zasłoń moje oczy,
na krwawy pot spływający na ziemię.

Lecz czuję wspaniałość żółtych jesieni,
Leżę, na deskach twoich krzyżowych...
i powracam do dawnych dni
będąc na wyłączność z Tobą Boże.

Za dzień spędzony z Tobą
oddałabym bukiet maków czerwonych
uwieńczonych barwą łąk zielonych
słońce ogromnych uśmiechów
podarowałabym -
jasność otuloną spokojem
upływających dni.

Za dzień spędzony z Tobą
błękit nieba namalowany sercem
moją ręką uchwycony blask -
cień oczu twoich
spojrzeć w nie chciałabym
w przestrzeń niezapomnianych chwil.

Za dzień spędzony z Tobą
mogłabym wchłonąć
do płynności twojego ducha
nieśmiertelności cielesnej!

Chcę pisać o Tobie
Twoim imieniem wesprzeć skrzywiony płot
zmarzłą czereśnią o Twoich ustach
składać strofy wygięte z Twoich oczu
o Twoich rzęsach kłamać że ciemne
chcę być przy Tobie
zawsze kiedy mogę...

Chcę abyś dotknął moich warg swoimi wargami
chcę wplatać palce w Twoje włosy
chcę wtulać się w Twoje ciało
poczuć Twoje ciepło
znaleźć wgłębienie w szyi
przytulać Cię do siebie
dotknąć stopą Twojej stopy
gdzie stłumionym szeptem
mówić chcę do Ciebie

serce zaprzecza ustom

Chcę powiedzieć jak mocno Cię pragnę
Chcę Ciebie czuć
być Twoją
i przy Tobie być

a Twoje imię z gwiazdami zmieszać mogłabym
z krwią Twoją zmieszać swoją
być w Tobie w sercu
nie być z Tobą na odległość
lecz zniknąć jak kropla deszczu
którą wchłonęła noc

Ty stajesz się na zawsze
w moim niezapomnieniu
jedna widoczna miłość

***

Kiedy słońce przebija się przez korony,
ogromnych ośnieżonych świerków,
a zimnym tchnieniem serce
oddycha w otoczeniu wdzięcznych ćwierków;
stoję na mym szczycie i patrze;
przez rozległe szczyty pogrzebanych marzeń,
przez tą białą mgłę pełną dokonanych cierpień,
aż po kraniec wiecznego horyzontu pełnego udręczeń,
które są we mnie silną nadzieją przypieczętowane
i z wiarą z Twych oczu
i wieloma łzami za Tobą wylane
zapłaczę za ten świt
o świcie którego nigdy już nie będzie
i wspomnę na ciepło Twych ust
z chwil których dusza przybędzie
i pójdę ku niebu
nie zatracę lecz zapamiętam,
ze moje sny są pełne Ciebie
i w sobie moje serce czujesz...

Jesteś moich marzeń wiernym cieniem.
Gdyż nasze życia
przez mą miłość do Ciebie,
odnajdą swe [...]