Wicher hulał jak szalony po Poznaniu, chwilę później wspomożony przez ulewę. Drzewa uginały się pod jego gwałtownym dotykiem. Ludzie pospiesznie wracali do ciepłych i suchych domów, przeklinając pod nosem pogodę. Tramwaj numer osiem pędził jedną z głównych ulic miasta. Wewnątrz, oparta o barierkę stała młoda kobieta w długim, spranym płaszczu, opatulona niebieskim szalem. Pogrążona była w zamyśleniu, zmęczonymi oczyma wpatrywała się w dal, nieobecna. W dłoniach ściskała dużą torbę. Czarne włosy opadały swobodnie na ramiona. Gdyby odwróciła wzrok od zmieniających się w szybkim tempie widoków poznańskich ulic i spojrzała na innych podróżujących, wtedy zapewne jej wzrok przykułby młody mężczyzna siedzący nieopodal niej. Pozornie wsłuchany w muzykę płynącą z dużych słuchawek na uszach, od jakiegoś czasu nie spuszczał z niej oczu, [...]