Ellander

Mój drogi czasie, posłańcu losu
co szronisz skronie mej czarnej czupryny
znów przy mnie jesteś, znów Cię nie gonię,
stęskniłes się za mną- jedyny?

Gdy tak Cię pragnąłem, to Cię nie było
i w berka goniłeś przede mną na wskroś.
A kiedy jestem, z moją dziewczyną,
to pchasz mnie do przodu- chyba na złość?

Mógłbyś tak zwolnić chociaż na chwilę
akurat wtedy gdy mam Cię przy sobie.
Chwycić w objęcia nie tylko me skronie
i przestać pędzieć- na jedną noc.

Zerkasz znów na mnie i topisz w spojrzeniu,
Zamykasz tak czule me wszystkie myśli.
Słowa uskrzydlasz w swym każdym uśmiechu
i głosem barwnym co nocą się przyśni...

Pochwycasz uparcie całą uwagę
I zegar zatrzymać usilnie próbujesz.
I wciągasz mnie w słów swoich zabawę
W chwilach nieśmiałych smak ich kosztujesz.

Ruch mój niepewny muska twe ramię
wstrząsa od razu niewielkim dreszczem.
Zapada cisza- wyraźna przez chwilę
i krzyczy po cichu- dotykaj mnie jeszcze.

Mijają godziny, choć czas się zatrzymał
uwalniasz niepokój powolnym oddechem.
Pozwalasz mi zostać bo tego też chcesz.
Budząc o świcie najszczerszym uśmiechem.

Odziana jest w nic, a barwami zachwyca
Na głowie ogień iskrami się mieni.
Nie robiąc nic, do tańca pochwyca,
milcząc, słowami skromnie się dzieli.

W oczach tak żywych usłyszysz muzykę,
choć płomień świecy otacza cisza.
W dotyku tak czułym poczujesz życie
choć dusza twa do lotu się zrywa.

Uwielbiam jej ruch, płynny i dziki [...]

Tak trudno jest serce swoje rozwalić,
podzielić między bliskich Ci ludzi.
Ich smutki w radość przeobrazić,
kiedy Twój umysł jest szary i pusty.

Tak trudno pochwycić jest czas co przeminął,
choć mówią, że czas goi rany.
Przeszłość się dzieję teraźniejszą chwilą,
a dziś mogłoby się wcale nie zdarzyć.

Tak trudno pamiętać i trudniej zapomnieć.
O dniu, który noc i dzień się odtwarza.
Zamknięcie oczu otwiera mu bramy,
choć zbiec chcesz już z tego cmentarza.

Jest takie miejsce, które nie wymaga słów,
cisza jest tam więcej niż śpiewem.
Choć wszystko statyczne to panuje ruch
a radość niesie się cichym echem.

Jest takie miejsce gdzie często Cię zapraszam,
choć nie wymaga to ode mnie żadnego działania.
I wiem, że najwięcej uczyni najskromniejszy ruch
a Ty odnajdziesz mnie wtedy bez wahania.

Jest takie miejsce, gdzie skrywamy uśmiechy
choć niewidoczne to dla czterech oczu.
I choć są nieme to bardzo głośne
z dala od uszu i wścibskiego wzroku.

Jest takie miejsce, gdzie z Tobą tańczę,
nie odrywając stóp od twardego podłoża.
I choć po ziemi stąpam, zdaję się że lecę,
a Twój dotyk rozkazuje mi zostać.

Jest takie miejsce gdzie nie wiążą nas słowa,
dzielne czyny i przepiękne uśmiechy.
To miejsce to moje ramiona,
zostań w nich ze mną i pozwól się kochać.