Ellander

Siadam wieczorem w mym wielkim fotelu
otacza mnie ciemnośc i trzaski kominka.
Codziennie spotykam ludzi tak wielu,
choć nie chcę nikogo poza Tobą spotykać.

Szukam Twych słów i splecionych dłoni,
szybkich oddechów i gwałtownej burzy.
Lecz siędzę znów sam, w mym wielkim fotelu
i w ciszy tej nocy zamykam znów oczy.

Znajdujesz mnie sama, bez podpowiedzi [...]

Jesteś jak nocne niebo, skryte za chmurami
niewidoczne i piękne, mieniące się gwiazdami.
Lecz by Cię dostrzec, trzeba patrzeć uważnie
kierować się sercem i wypatrywać rozważnie.

Łatwo Cię pominąć w księżyca blasku
i równie łatwo nie widzieć w codziennośći potrzasku.

Lecz gdy już się zatrzymać i wytężyć wzrok
może tak mijać i dzień i miesiąc- i rok.
Bo największe piękno skrywasz w swojej głębi
i tonę w nim codziennie, niech się przyjaźń spełni.

Zerkasz znów na mnie i topisz w spojrzeniu,
Zamykasz tak czule me wszystkie myśli.
Słowa uskrzydlasz w swym każdym uśmiechu
i głosem barwnym co nocą się przyśni...

Pochwycasz uparcie całą uwagę
I zegar zatrzymać usilnie próbujesz.
I wciągasz mnie w słów swoich zabawę
W chwilach nieśmiałych smak ich kosztujesz.

Ruch mój niepewny muska twe ramię
wstrząsa od razu niewielkim dreszczem.
Zapada cisza- wyraźna przez chwilę
i krzyczy po cichu- dotykaj mnie jeszcze.

Mijają godziny, choć czas się zatrzymał
uwalniasz niepokój powolnym oddechem.
Pozwalasz mi zostać bo tego też chcesz.
Budząc o świcie najszczerszym uśmiechem.

Odziana jest w nic, a barwami zachwyca
Na głowie ogień iskrami się mieni.
Nie robiąc nic, do tańca pochwyca,
milcząc, słowami skromnie się dzieli.

W oczach tak żywych usłyszysz muzykę,
choć płomień świecy otacza cisza.
W dotyku tak czułym poczujesz życie
choć dusza twa do lotu się zrywa.

Uwielbiam jej ruch, płynny i dziki [...]

Tak trudno jest serce swoje rozwalić,
podzielić między bliskich Ci ludzi.
Ich smutki w radość przeobrazić,
kiedy Twój umysł jest szary i pusty.

Tak trudno pochwycić jest czas co przeminął,
choć mówią, że czas goi rany.
Przeszłość się dzieję teraźniejszą chwilą,
a dziś mogłoby się wcale nie zdarzyć.

Tak trudno pamiętać i trudniej zapomnieć.
O dniu, który noc i dzień się odtwarza.
Zamknięcie oczu otwiera mu bramy,
choć zbiec chcesz już z tego cmentarza.

Jest takie miejsce, które nie wymaga słów,
cisza jest tam więcej niż śpiewem.
Choć wszystko statyczne to panuje ruch
a radość niesie się cichym echem.

Jest takie miejsce gdzie często Cię zapraszam,
choć nie wymaga to ode mnie żadnego działania.
I wiem, że najwięcej uczyni najskromniejszy ruch
a Ty odnajdziesz mnie wtedy bez wahania.

Jest takie miejsce, gdzie skrywamy uśmiechy
choć niewidoczne to dla czterech oczu.
I choć są nieme to bardzo głośne
z dala od uszu i wścibskiego wzroku.

Jest takie miejsce, gdzie z Tobą tańczę,
nie odrywając stóp od twardego podłoża.
I choć po ziemi stąpam, zdaję się że lecę,
a Twój dotyk rozkazuje mi zostać.

Jest takie miejsce gdzie nie wiążą nas słowa,
dzielne czyny i przepiękne uśmiechy.
To miejsce to moje ramiona,
zostań w nich ze mną i pozwól się kochać.