Widzisz niedawno zgubiłam nadzieję. Teraz wiem, że już nie żyję prawdziwym życiem, tylko trwam.

Dziecko to w czystej postaci największe szczęście dla rodziców i kara boska dla większych dzieci, którym powierza się jego opiekę.

I teraz nie jestem w stanie podnieś głowy tak wysoko, iść dumnie...

Wolałabym w Twoich ramionach umrzeć na końcu świata bez najbliższych mi ludzi, niż żyć w tym zakłamanym świecie bez Ciebie.

Moja miłość ukryła się pod stertą ubrań.

-słowa przyjaciółki

Umiała kłamać tak dobrze, że czasami jej samej wydawało się, że te kłamstwa na ustach to najprawdziwsza prawda.

I nie waż się mówić, że właśnie teraz nie jestem sobą, ponieważ wypowiadając te słowa udowadniasz tylko jak mało mnie znasz.

Pełna żalu popijała antydepresanty martini. Nie myślała o skutkach.

-Kocham Cię, rozumiesz to?! Dlaczego nie dasz mi jeszcze jednej szansy?
-Po co skoro dla mnie jesteś nikim?
Zabolało. Czuła jak nisko upadła.

-Nie zabijaj mnie.
Prosiła w myślach.
-Błagam nie zabijaj.
Na Jej oczach pocałował inną.
Zakochana w Nim do szaleństwa odwróciła się i skoczyła.
Z dziesiątego piętra.

- Spróbujmy jeszcze raz. Proszę.
- Moja osoba daleko odbiega od Twojego ideału. To nie ma sensu.
- Przecież ja nie szukam żadnej doskonałej dziewczyny. Ideałów nie ma.
- Może masz rację, ale ja jestem przeciwieństwem tych cech, których szukasz w partnerce na całe życie. Po co mam zawieść i Ciebie, nie spełniając Twoich oczekiwań?
- Dzwoneczku, Ty jesteś zupełnie inna od tych dziewczyn które znam. Inna nie znaczy gorsza, przeciwnie, dla mnie właśnie kiedy jesteś sobą i wiem, że nie udajesz tak jak reszta świata, sprawia, że jesteś doskonała. W każdym minimetrze. Teraz kiedy zrozumiałem, że Cię kocham... Proszę daj mi jeszcze jedną szanse.
-Dobrze. W razie gdybyś zmienił zdanie nie odchodź jak wtedy, powiedz prawdę.
-Nie odejdę jeśli będziesz przy mnie. Jeśli prawda bez żadnej obłudy będzie kroczyć tuż obok. Nie powtórzę błędu przeszłości, uciekając w kłamstwo. Kocham Cię.

-Dlaczego o Niego nie walczysz? Przecież widzę jak bardzo go kochasz...
-Bo uczucie do Niego mnie zabije. Chwilę będę szczęśliwa, a potem życie znowu mi dokopie... Milion razy mocniej, a Jego przy mnie nie będzie. Znowu.

Tylko przyjdź i spraw, że maska na mojej twarzy zniknie i znowu będę sobą.