- Nikt nigdy mnie nie lekceważył, nie skłaniał do poniżeń i do utraty honoru. Nikt nie zachował się w podobny sposób traktując mnie jak szmacianą lalkę. Nikomu nie wolno mną pomiatać.
- Oczywiście, masz rację, ale dobrze wiesz, że On jest inny, taki trudniejszy, co wcale nie znaczy, że nie ma uczuć.
-Tak, wiem. Przecież Go kocham.

Prostota prostych słów ludzi prostych jest piękniejsza od pełnego metafor i niezrozumiałego potoku określeń intelektualistów.

Tylko Ty potrafisz dać mi szczęście. Proszę, bądź nieustannie blisko, a moje endorfiny zarażać będą ludzi.

Nie obiecuj firmamentu, bo nie wiadomo jaka będzie przyszłość.
Już sam Ty jesteś dla mnie niebem.

Serce to nie rozum, serce to nie logika.
Kiedy zapomnisz będzie lżej, jeśli zapomnisz.

Spróbujmy jeszcze raz. Tak dla pewności, że nie ma to sensu -powiedziała pełna nadziei, że jednak tym razem rozbudzi w Nim prawdziwą miłość.

Lubię słowa, Twoje słowa. Uwielbiam kiedy je wypowiadasz, w ten Twój romantyczny sposób. Najbardziej przepadam za chwilą kiedy mówisz "kocham" akcentując każdą sylabę, bo zawsze po "kocham" jest to króciutkie "Cię", zaimek, który zawsze podkreślasz, abym czuła, że jestem najważniejsza.

-Nie płacz. Kiedy płaczesz to cały świat staję się taki smętny.
-Tym razem powinien być przepełniony szczęściem, ponieważ płaczę radośnie. Z cudownego powodu. Znalazłam szczęście, miłość, Ciebie.

Znowu się kłócimy.
Częściowo mówisz prawdę, częściowo mówię ją i ja. Podajemy swoje argumenty, całkiem inne, broniąc swojego stanowiska. Racja leży po mojej jak i twojej stronie. Nikt z nas nie przyzna się do błędu, ponieważ obydwie przesłanki są prawdziwe. Zbyt uparci i zbyt dumni teraz nie będziemy się do siebie odzywać, aż odpuścisz, bo jesteś mądrzejszy.

Mając na uwadze każdy szczegół życia, nie zapomnij oddychać.

Czasami łudzę się, że Cię zapomniałam. Prawdą jest, że pousuwałam wszystkie wiadomości i częściowo wyczyściłam pamięć. Przyznaję, kilku drobnych szczegółów nie pamiętam. Wiadomości od Ciebie, także nie znam na pamięć. Problem w tym, że gdyby ktoś obudziłby mnie o trzeciej nad ranem i zapytał o Ciebie opowiedziałabym wszystko. Opisałabym Ciebie od góry do dołu, opowiedziała co lubisz, czego się wstydzisz, jaki jest Twój dotyk i jakim jesteś w całości wariatem. Nie potrafię zapomnieć osoby, która zmieniła moje życie.

Najpiękniejszy sen w moim życiu. Po prostu przytulam się do Ciebie i czuję się bezpieczna. Nawet nie wiesz ile bym dała, aby to było deja vu...

-Przecież Cię kocham!-rzekła wiedząc, że to już ostatni argument jaki posiada.
-Większość życia składa się z problemów -odpowiedział i odszedł.

Kocham cię - szepnęła zamykając oczy.
Powoli po policzku spłynęła jej łza. Pierwsza łza szczęścia w jej życiu.