Martwe pole ciszy nic już nie usłyszy ,złudne są jednak marzenia gdy cios rzeczywistości wszystko w życiu zmienia ,
a my sami już nie słyszymy siebie za zamkniętymi drzwiami.

Zewnątrz słodycz w środku jad tak wygląda ten obecny świat.

Bardzo łatwo można zgubić piękno bijące z naszego wnętrza i zastąpić je tandetą .

Niby wolni, a łańcuchami do życia w społeczności zaplatani.

Obojętność na krzywdę innych ludzi na tym świecie postrach budzi.

Wszystko znów kwitnie wkoło, w duszy i sercu robi się wesoło, choć szara rzeczywistość umysł przenika to i tak uśmiech z twarzy nie znika.

Żyj tak aby na starość ze zgryzoty nie upaść twarzą w błoto.

Ubrani w życia skorupę dążymy do szczęścia z pełnym cierpień ,bólu i wyrzeczeń bagażem.

Są w sercu i na duszy takie rany gdzie świadomie rozdrapujemy je sami.

Miłość ma swoje drogi i kręte ścieżki ,nie patrzy na znaki i nie zna przepisów.

W kolebce dziecinnych marzeń tworzysz życie pełne wrażeń ,lecz kiedy rzeczywistość dorosłego życia nastaje to tylko melodia tych marzeń pozostaje.