Myślę że rzeczywistość nie musi być prawdziwa. Wirtualna czy nie, ważne że jest nasza i możemy się nią z kimś dzielić !

Pytasz się co u mnie. Ja mówię że dobrze, wymieniam co robiłem i co robie. A w myślach setki krążących myśli i słów które chciałbym powiedzieć chodź nie wiem jak zacząć. Coś mi szepta do ucha głupie rzeczy i sytuację. Kolorowe myśli zmieniają się w czarnobiały koszmar połączony ze wspomnieniami, które powoli uśmiercają... bardzo powoli. Ale wiesz? Uśmiecham się jak cię widzę.. choć wiem że normalnie nie mam do tego powodu i równie dobrze mógł bym się rozpłakać.. ale nie potrafię. Gdy tylko cię zobaczę coś szepcze z drugiej strony że uśmiech ma się pojawić tu i teraz, chodź bym nie wiem jak się temu opierał.

Czasami jest taki czas kiedy nie ma się siły na nic i jedyne co się chce to wykrzyczeć to czego się nie potrafi powiedzieć, wykrzyczeć jak się czujesz kiedy normalnie nie masz odwagi, po prostu krzyczeć i płakać... Ale jedyne na co cię stać to niemy krzyk wewnątrz siebie, krzyk którego nikt nie potrafi usłyszeć..

Czasem zastanawiam się po co żyć... skoro wiecznie tylko cierpię i płaczę. Powoli łzy się kończą a ja ? Odejdę na dalszy plan i zostanę niemym cieniem na Jej tle, przyglądającym się szczęściu które nigdy nie było moje...

Kiedy się zobaczymy następnym razem, uśmiechnę się do ciebie.. przytulę jak kiedyś, jak byliśmy razem. Zacznę się śmiać i wygłupiać... jak kiedyś.. ale nie spojrzę ci w oczy. Nie pokaże ci swoich. Chce byś pamiętała je takie jak kiedyś.. chce byś pamiętała ich blask.. a nie takie jak są teraz. Puste... bez wyrazu... jakichkolwiek oznak życia. Nie spojrzę na ciebie oczami, które straciły swój kolor.

Zawsze miej ze sobą dodatkowy nabój.. Nie dla wroga.. Dla siebie.

Dusza to unikat przypisany do jednej osoby. Możesz umrzeć, twoje ciało może zniknąć z tego świata, ale dusz przetrwa !

Czasem nawet najsilniejsi zapłaczą jak dziecko zamknięte w pustce i otoczone ciemnością ..

Strach potrafi zabić nawet najodważniejszego człowiek jeśli go dopadnie. Trawi od środka pnąc się górę i zagnieżdżając w naszych umysłach. Nie można do tego dopuścić bo gdy już raz się tam znajdzie, pozbycie się go może okazać się nie wyobrażalnie trudne a wręcz czasem nie możliwe.

Życie jest skomplikowane. Codziennie podejmujemy ważne i bezsensowne decyzje które oddziałują na nasz życie. Jedynym sposobem na przetrwanie w tym wszystkim jest podejmowanie mądrych i Przemyślanych decyzji. Bo może się okazać że drogą którą obierzemy może być droga cierpienia i żałowania dawnych decyzji