Kim ja jestem?
Jestem sobą.
Czasem za dnia,
Czasem nocą.
Raz się smucę,
Raz się cieszę,
W życiu nigdzie się nie spieszę.
Cenię spokój
I szaleństwo,
Rozważnie kroczę po zwycięstwo.
Lubię pisać
I gotować,
Nieraz też boli mnie głowa...
Nie narzekam,
Nie mam na co,
Za marudzenie mi nie płacą.
Jestem sobą,
Już mówiłem?
Też bądź sobą,
A ja idę...

Szare niebo pośród bloków,
Szarych ulic wstęgi długie,
Szary człowiek siedzi w domu,
Szarość porzucić pragnie...
Szare świty, szare zmierzchy,
Szara szkoła, szara praca,
Szare wszystkie miasta wierzchy,
Szarość co dzień wraca...
Szary człowiek, jeden, mały,
Szarości całej chce się pozbyć,
Szare koloruje barwy,
Szare nie są jego prośby,
Szarość w kolor wciąż zamienia,
Szarość tępi pomalutku,
Szara zmieni się wnet Ziemia,
Szara radość w szarym smutku...

Pamiętaj, że wiatr, który spycha Cię na skały, możesz również wykorzystać, by wypłynąć na głęboką wodę.