Dla zwrócenia uwagi, wcale nie ze świadomością powyższego, czasem.

Piękne słowa i przesłanie...

:) nic dodać nic ująć pozdrawiam ciepło.

Zazdrościmy bo nie mamy:) Życiowe, życiowe :)

To prawda.

Oj, prawda, często dojrzali na pozór ludzie żyją z nieodciętą pępowiną, z nieuporaną przeszłością,stąd emocjonalne blokady. Ale prawdą również jest,że nie można obarczać etapu dzieciństwa za niechęć radzenia sobie z brakami dorosłości.

Nie wiem czy "przyjemniej" byłoby być smutnym mając pełne konto, ale wydaje się to lepsze od bycia smutnym nie mając nic na koncie:) Ostatecznie zawsze można by było "walić to", uzbroić się w kartę i ponasiąkać próżniactwem, dopóki dopóty ból istnienia nie wróci ze zdwojoną mocą wraz z rankiem i bankructwem. :)

Zawsze można do siebie. Może wtedy usłyszy się coś, o istnieniu czego nie miało się pojęcia.