Zachodzące słońce oświetlało niezliczone rzędy krzyży, tworząc groźne cienie między nagrobkami. Głos księdza tylko na chwile rozpraszał ciszę władającą tym miejscem, tak jakby sam cmentarz sprzeciwiał się wypowiedzeniu świętych słów ostatniego pożegnania akurat nad tą trumną. Wśród żałobników przed jeszcze otwartym grobem stała młoda dziewczyna, zanosiła się płaczem nawet nie starając się ukrywać łez. Jednak największą uwagę zwracało na siebie stojące trochę z boku tajemnicze towarzystwo: jedenastu mężczyzn półkolem otaczało parę. Wyglądali jakby garnitury ograniczały ich swobodę ruchu, hamując pierwotne instynkty. W środku półkola stali obok siebie kobieta i mężczyzna: On wysoki, przystojny, dobrze zbudowany blondyn o oczach tak błękitnych jak wiosenne niebo- idealny mężczyzna. Jej uroda przechodziła najśmielsze wyobrażenia, ciemne długie włosy, falami opadały na ramiona, idealna figura i [...]