Dziękuję Bogu, że tyle razy pozwolił mi się na nowo cieszyć Tobą, lecz teraz już wiem, że następnego razu już chyba nie będzie.

M.

Myśląc o Tobie, zadaję sobie czasem pytanie - czy musiało to tak wyglądać, jak przecież nie powinno? Czy przeciwieństwa słów, myśli i czynów nie mogły pójść inną drogą? Omijając nas, tak po prostu? Najwidoczniej nie. Teraz obydwoje dusimy się we własnych przekonaniach i nienawiści do siebie, zapominając o tym, co jest najważniejsze, co by mogło zmienić nasze dotychczasowe życie, irracjonalne życie...