Tyle dni juz za mna, moze jednak jeden przede mna.
Mysl o tym jacy jestesmy bezbronni wobec przemocy swiata.. Sama mysl wydaje sie rowniez krucha i nic nie znaczaca.
Nie doceniam co mam, jak mam, jak mialam.
Slepota pograzona przez codziennosc wytraca z rownowagi, lamiac kregoslup uczuc oraz racjonalizmu.
Zamknij oczy, a moze juz nas nie ma? pytam
Ale Ciebie juz nie ma, slepota

Nigdy nie chcialam Cie zabic,
Ty wybrales sie zemscic.

Tesknie za kims, kogo nigdy w pelni nie mialam.

Dzis 28 maj, Ty jednak nie wrociles.
Rzucic wszystko dla jednostki, ktora po tylu wiosnach powinna to zlapac.
Zaopiekowac sie mna, nami.
Dlaczego tego nie zrobiles?
Ponoc bylismy sobie pisani.
Czasami?