Staram się zapomnieć, naprawdę się staram, lecz to trudne.
Chciałabym żebyś wiedział czemu próbuję zapomnieć, staram się dlatego, że to mnie zabija. Dobre wspomnienia czasem bolą bardziej niż złe a tęsknota za czasem który nie wróci doprowadza do upadku...
Od początku naszej znajomości często się kłóciliśmy ale od początku wiedziałam, że to będzie coś innego, coś silnego i wyjątkowego. Zdajesz sobie sprawę z tego, że byłeś kiedy było źle i kiedy było dobrze i chociaż wiem że ci zależało, że [...]

Skup się na tym jak wydychasz powietrze...
Czujesz jak ulatują smutki, chwila zatrzymania, chwila zamyślenia, to tylko chwila, lecz skup się na niej a stanie się dłuższa
Wydychając powietrze powiedz wszystko co Cię boli, wypuść to z siebie, ja tak dzisiaj zrobiłam.

Jestem o jeden oddech szczęśliwsza.. :)

Są miejsca w których człowiek czuje się wyjątkowo samotnym, ucieka wtedy do krainy marzeń, ucieka wtedy do świata w którym jest mu dobrze.
Dzisiaj wróciłam do rzeczywistości, którą niekoniecznie lubię tak więc zamknęłam się w krainie marzeń i było tak jakby mnie nie było. Tylko wyjść trzeba z Utopii, a zderzenia z rzeczywistością za każdym razem są tak samo bolesne. Samotność, ból istnienia, utrata wiary i zaufania, niespełniona miłość, brak zrozumienia spycha nas na same dno... uważaj żeby czasem się nie utopić! w przeludnionej samotności.

Gdy jesteś samotny nie ma kto Cię zranić, lecz nie ma też dla kogo żyć.

Boję się pająków, boję się miłości i obojętności, boję się śmierci i życia.. boję się. Ten strach staje się definicją mojego życia. Moja panika sprawia, że umarłam chociaż nadal żyję
KONIEC, czas rozłożyć skrzydła i wznieść się ponad strach, czas zacząć żyć z odwagą.
Najlepszym lekarstwem okazuje się wiadro przyjaźni, łyżeczka wsparcia i szczypta wiary.

Po raz kolejny dziękując Ci za to że jesteś !

Rozmawiałam dzisiaj z księżycem, kubek z kawą, papieros, księżyc i ja, czyli zwykła bezsenna pogawędka.
Rozmowa o starych dobrych czasach...
Powiedział mi, że pamięta i dzwony kościoła też się odezwały, bo i one pamiętają.

A czy ty pamiętasz szczęście w moich oczach?

Witaj, to już ostatni list. Ostatni raz pytam co u Ciebie? Nie raz jeszcze będę pytać w duchu, lecz nie wiem czy usłyszysz moje myśli.
Wiedz, że robię to wbrew sobie, po prostu już czas. Czas wyzwolić moje serce.
Jeszcze jedno powinieneś wiedzieć: kocham Cię i nienawidzę i nie wiem które uczucie jest potężniejsze, mam nadzieję jednak, że zwycięży obojętność, choć jest ona nie ludzka uważam że jest idealnym wyjściem z sytuacji.

(już) NIE Twoja P.

Nic nowego już nie poczuję, to co czuję czuły już pewnie miliony przede mną i książki o tym spisywali.

Miłość pomieszana z bólem istnienia i nienawiścią. Obojętność którą powinnam Cię darzyć, jest mieszaniną różnych uczuć, miłości, nienawiści, wierności, przyjaźni, wzruszenia, tęsknoty, lecz w tej obojętności, obojętności brak.

Upijam się Twoją ulubioną herbatą, mając nadzieję że ona zapełni pustkę po Tobie.

Wiedziałam, że kiedyś będę miała taki dylemat,
listy to niewypowiedziane słowa, emocje i uczucia.
Palenie ich to tak jakby palenie części samego siebie.

Ale wiedziałam, że będę miała taki dylemat.
Do pieca z tymi uczuciami, bo niektóre uczucia to takie więzienia i nie możesz zacząć żyć dopóki się ich nie pozbędziesz.

Czas uwolnić się od Ciebie!

*Pawlikowska-Jasnorzewska - "Listy"