pod płaczącym niebem,
idę jak zwykłam chodzić,
nie szukam jednak,
niczyjej twarzy,
z zakamarków wspomnień wyrzucam,
uczucia.
nie płaczę jak zwykłam płakać,
pod maską wszystkiego,
nie ma niczego.

niewrażliwa, obojętna, chłodna i egoistyczna,
jestem.(?)

A może udaję?

Wsłuchana w Twój głos,
maluję Cię myślami,
kreślę namiętne spojrzenie,
szkicuję smak Twoich warg,
podkreślam szorstkość zarostu,

Nocne rozmowy,
linia zajęta głosem nadziei.

Zasypiam spokojna,
z obrazem Ciebie,
obok mnie.

Muzyka już ucichła,
gwiazdy nad nami wciąż błyszczą,
parkiet serca pozostał pusty.
Zatańczymy?
Do dźwięków uczuć,
nauczymy się stawiać wspólne kroki.

Kwiatom potrzeba,
wody, słońca i nawozu (miłości).
Mi tylko Ciebie.

uderzenie, uderzenie, przerwa.
wdech, wydech, wdech, wydech

uspokój się,
skup się na rutynie,
zapomnij,
o tym co było
nie myśl,
o tym co będzie.

codziennością
naucz się żyć.

strach przed sprawdzianem
paraliżuje serce

uczymy się kochać
zapisując definicje na kartach
wspomnień

w szkole życia nie bój sie
odpowiadać
"kocham".

Wspomnienia i marzenia zlewają się w jedność.
Jesienne wieczory miejscem spotkania,
przeszłości i przyszłości...
Przez okno zapomnienia
wlatuje zmartwychwstała miłość.
Wieczorami przy koniaku
w kocu szczęścia,
cichutko,
siedzi przy mnie on

Tylko wieczorami,
Tylko jesienią,
Tylko przy dużej ilości koniaku...