I pojawił się Ten.

Rozpostarł szeroko skrzydła.
Zdmuchnął żar z ran,
otoczył bandażem bezpieczeństwa.
Ucałował łzy.
Nowy dzień napełnił wiarą,
a noce otulił nadzieją.

Mój Anioł.

Boje się.
Wszystko jest strachem.
Wszystko stracone.

Mimo, że jest lżej.
Ciało przekłamuje zmysły.

Mgła niewypowiedzianych słów
zalega na głowie.
Każda część mnie boi się,
nie żyć,
żyć.
umierać,
udawać,
a gdzie tu jeszcze kochać?

Ledwo ujde jeden krok w przód,
bez Ciebie z mina zobojętnienia.

To coś, niby nic przypomni mi o tobie.
i...
Nie jest to mały ból, a wielki ból serca.