Przyjaciółko
Pamiętaj, że ludzie będą chcieli Cię zniszczyć..
Zabrać Ci całą radość..
Przytulą, poklepią, a potem do Twojej filiżanki z kawą wsypią arszenik..
Dadzą Ci wiele, a zabiorą jeszcze więcej..
Pamiętaj, że nie możesz być słaba i pokazać, że Cię to boli..
Wtedy poczują władzę, a władza doprowadza do zguby..
Jesteś wrażliwa i oni to wykorzystują..
Pięknie ubierają słowa, które nasycone są jadem.
Nie zawsze ufaj..
Słuchaj swojego serca, które powie CI prawdę..
Posłuchaj, życie jest piękne pomimo tego, że czasami tak nie wygląda.
Otaczaj się dobrymi ludźmi, którzy są wtedy kiedy ich potrzebujesz..
Dawaj, ale nie pozwól aby wykorzystywali Twoje dobro..
Bo ludzie jak podasz im palec wezmą całą dłoń..
Jesteś dobra i pamiętaj, że nie musisz jeść ochłapów...
Dla Ciebie jest szczęście i to wielkie - tylko w to uwierz.

Panie J
Tak dużo emocji..
Śmiechu i łez..
I dalej nie wiem co jest prawdą, a co tylko moim wyobrażeniem, bo pan wie, że ja wyobraźnię mam bardzo bujną.
Tęsknię za tymi górami, które mnie otaczały, za śmiechem tych, którzy byli ze mną, słońcem i ciepłym wiatrem...
A teraz znowu nadchodzą wieczory kiedy myśli platają mi figla, a emocje grają weselnego marsza...
Chociaż do wesela jeszcze daleko..
Jeszcze trochę do Pana będę pisała..
Ale czy ja na pewno nie przeszkadzam?

Panie J
Tak brakuje mi słońca..
Morskiego powietrza i ciepłego piasku..
Ludzi, którzy stali się moją drugą rodziną ..
Zastanawiam się czym są wspomnienia..
Bo nawet te dobre czasami bolą..Boli to, że już jest koniec i to co piękne tak szybko minęło..
Tęsknię za tym czasem , bo to był piękny czas..
A jak pan żyje w to wrześniowe popołudnie?

Panie J
Kiedy byłam mała uwielbiałam bajki o miłości, teraz nie do końca w nie wierzę..
Jednak wierzę w spojrzenia, które powodują motyle w brzuchu i rumieniec..
Nie wiem czym to jest spowodowane, ci się dzieje w ludzkim organizmie.. Może nikt tego nie wie, ale wiem, że jest to fajne uczucie..
Kiedy ktoś Cię obserwuje, chce Cię słuchać..
Już dawno tego takiego czegoś nie czułam i prawie zapomniałam co to jest za uczucie..
Jednak znowu sobie przypomniałam i podoba mi się...
Może to jest miłość?

Panie J
Coś do mnie dzisiaj doszło, uczucie, które czasami ogarnia człowieka i pokazuje mu gdzie aktualnie się znajduje..
Patrzyłam tępo w ekran telefonu czekając na wiadomość od kogokolwiek dosłownie od obojętnie jakiego człowieka, ale niech pan sobie wyobrazi NIKT nie napisał.. Chociaż ja też pisałam, ale odpowiedzi nie dostałam..
I wie pan co stwierdziłam, że to bez sensu.
Powinnam za takie stwierdzenie dostać co najmniej nagrodę Nobla..
Więc teraz telefon leży na dnie szafy, pewnie nie na długo, ale zawsze coś..
Tak mam takie fale i może to nie jest do końca normalne, ale każdy czasami ma dosyć czekania na nicość..
Pan też ma takie uczucie, że czeka pan tak naprawdę na coś co się nie wydarzy..?
A może brakuje mi wiary...
Proszę o szybką odpowiedź..

Panie J
Znowu wszystko jest inne.. Ma Pan też takie wrażenie, że powroty do rzeczywistości są o wiele cięższe niż może nam się wydawać?
Tak bardzo nie chciałabym zostać sama.
Tylko ze swoim myślami, ale boję się, że tak znowu będzie...
Brakuje mi anielskiej cierpliwości
I złotego charakteru
Wtedy może byłoby wszystko inaczej..

Panie J
Myślami wracam do słońca, wody i godzinnych rozmów..
Do prostych posiłków i nieśmiałych spojrzeń
Wie pan jak smakuje szczęście?
Przypomina trochę naleśniki, które robi się tylko używając widelca..
Jeśli chce pan, żeby były idealne, bez grudek i smak miały domowy - babciny musi pan użyć dużo energii, czasu i serca.
Potem kiedy będą gotowe zapach jest piękniejszy, a smak doskonalszy..
Podobnie jest ze szczęściem... Trzeba użyć trochę energii, odrobinę czasu, ale efekt jest zdumiewający.
Jak cudownie było pływać łódkami, moczyć nogi w zimnej wodzie i pozwalać się pieścić słońcu..
Jestem taka szczęśliwa, ale zarazem jest mi smutno, bo to prawda, że to co piękne bardo szybko się kończy..

Szanowny Panie ..
To były wspaniałe wakacje, ciężko zapracowane, ale jakże cudowne..
Pisałam kiedyś, że mam ochotę uciec daleko i wszystko zostawić.. Dokładnie tak zrobiłam..
Byłam tam gdzie chciałam się udać, a także tam gdzie nawet nie myślałam że będę..
Piękne było morze w tym roku..
Ciepły piasek, zimna woda i szum fal.. Tak, to był dobry początek..
Potem było już tylko lepiej.. Zakochałam się w niebie, w chmurach w uczucie, że jestem ponad tym wszystkim..
Nawet długie jazdy samochodem miały swój [...]

Panie J
Wszystko się zmienia.
Każdego dnia odkrywam coś nowego.
Ludzi, którzy zmieniają się z dnia na dzień.
Możesz być dla kogoś ważnym, a po jednym dniu już przestaniesz być tym oczkiem w głowie...
Muszę nauczyć się tego, że nie jestem tą najważniejszą chociaż ktoś mi tak mówił.. Muszę pamiętać, że zawsze znajdzie się ktoś inny..
Potrzebuję odrobiny szaleństwa, osoby która będzie rozumieć moje obawy, moją radość..
Czasami mam wrażenie, że to wszystko jest na pokaz, jak w filmie grają według ułożonego scenariuszu..
Jednak ja pragnę szczerości, spontaniczności.
I miłości aż do śmierci..

Panie J
Gubię się..
W swoich myślach, które są jak labirynt nie do przejścia..
Tracę szansę przez ograniczenia, które ktoś mi narzucił..
Mówię, że jestem wolna jak ptak, a tak naprawdę czuję się jak ptak zamknięty w klatce..
Jest mi smutno, bo tracę tych, którzy byli dla mnie ważni, a nikogo innego nie zyskuję
Moja droga jest pełna wskazówek, które mnie przerażają i nie wiem czy nie są błędne..
Jesteś tak daleko, że już zapominam jak wyglądasz
Jestem samotna wśród tych miliardów
Czuję, że znikam
Pogrążam się we własnym szaleństwie..
Jednak wszyscy myślą, że jestem szczęśliwa..
Jestem, ale nie w takich momentach.. Kiedy znowu muszę tłumaczyć się ze swoich wyborów..
A Ty milczysz..
I to boli chyba najbardziej..

Panie J
Czasami zastanawiam się czy wszystko co mnie otacza jest na pewno realne..
Gdzie żyję i czy moje szczęście jest prawdziwe..
Czasami myślę, że kawa którą codziennie piję jest jak sok od Gumisi, który dodawał im siły..
Bo ta kawa proszę pana jest magiczna, kiedy ją piję myślami przenoszę się do Ciebie..
Do poranków, które byłyby bardziej słoneczne, a nawet deszcz nie byłby już taki smutny..
Z Tobą zwiedzanie świata wydaje się pokusą tak jak zjedzenie jabłka przez Ewę.
Panie J myślę o panu, kiedy piję poranną kawę..
A piję ją codziennie w godzinach wczesno rannych.
A pan o mnie pamięta?

Szanowny panie J
Nie chcę być dorosła..
Chcę jak dziecko zbierać stokrotki i wierzyć, że za podróż swoich marzeń mogę zapłacić kwiatkami..
Śpiewać piosenki i nie wysłuchiwać, że "jesteś dorosła, to już nie wypada"
Bo ja chcę puszczać bańki i grać w klasy..
A kiedy to robię ludzie śmieją się ironicznie..
Czy wchodzenie w dorosłość ma zabrać mi radość?
Proszę pana wybieram się w podróż, ale to jest taka mała tajemnica.. Dobrze?
Polecę jak ptak i zobaczę wszystko z góry..
Domy, które będą takie maluteńkie jak klocki lego, a ludzi już nie będzie..
Potem pójdę w góry i wie pan jak się cieszę, że jednak marzenia są do spełnienia..
Trzeba tylko w nie uwierzyć
I nie bać się ich spełniać, bo strach wszystko rujnuje..
Pozdrawiam pana ciepło!

Panie J
Tak bardzo chciałbym, żeby Pan ze mną tutaj był teraz...
Tak bardzo chciałabym przytulić się do pana i wypłakać się w pańskie rarmię..
Bo straciłam dzisiaj tą swoją radość..
Kolejna noc spędzona w samotności nie brzmi kusząco..
Boli mnie to, że pomimo tego co bym robiła zawsze będzie to niewystarczające..
Zawsze coś będzie źle..
Podróże, które chciałam odbywać już mogą być tylko marzeniami..
Panie J tak bardzo brakuje mi silnego męskiego ramienia..
Bo sama sobie nie radzę z tym światem i z tymi ludźmi...

Szanowny panie J
Gubię się..
W słowach, które nie wiem czy do końca mają znaczenie..
W gestach, które mnie przytłaczają..
"Ty boisz się miłości" dowiedziałam się ostatnio od bardzo bliskiej mi osoby..
Boisz się chociaż jej bardzo pragniesz..
I wie pan co, była to prawda, tak bolesna prawda.
W tym roku czuję się jak wojownik na bitwie, tylko ja jestem tym wojownikiem, który ciągle przegrywa..
Dostaję razy, ale się po nich podnoszę..
Wysłuchuję o szczęściu, a sama go nie zaznaję..
Doradzam ludziom w tematach, które są mi całkowicie obce, a oni słuchają i wierzą..
I chyba jestem w tym dobra, bo ludzie chętnie do mnie przychodzą..
Jednak nie ukrywam, że też bym chciała zostać wysłuchana..
Tak już do końca życia..

Szanowny panie J
Tak wiele w życiu szukamy, tak bardzo chcemy być szczęśliwi.
Pragniemy mieć to o czym marzymy i nie potrafimy znieść porażki..
Posiadamy nawigację, która prowadzi nas do wyznaczonego celu, ale nie mamy nawigacji, która zaprowadzi nas prosto do prawdziwej miłości..
I wie pan co w sumie to dobrze, bo wtedy życie byłoby nudne nie uważa pan?
Kiedy każdy wiedziałby za ile lat, miesięcy, dni, a może minut spotka miłość swojego życia...
Ktoś by mu mówił, że za zakrętem ma uważać, bo tam czeka na niego konkurencja i ma zachować ostrożność..
Przecież to by było po prostu nudne, a ja lubię być zaskakiwana i życie mnie zaskakuje..
Codziennie spotykam kogoś na swojej drodze kto jest dla mnie zagadką..
I to jest piękne, że każdy człowiek jest tajemniczy i dopóki go nie poznamy nie możemy z góry stwierdzić jaki jest, bo to będzie błędne stwierdzenie.
Tak samo ja nie wiem jaki pan jest do końca, ale myślę, że jest coś co nas łączy..
Tylko jeszcze nie wiem co to jest..
Mam nadzieję, że się kiedyś dowiem.
Ann