Chodząc po nieoświetlonych alejach
Podchodzi do mnie przypadkiem
''Jestem zbyt zajęta, byciem jego, by zakochać się w kimś innym''
Odchodzi.

Myślami jestem daleko by nikt nie ujrzał łez
Uciekam w kierunku nieznanym by w nich zatopić się
Żaden z drogowskazów nie pomoże mi, wiem
Jestem uwięziona, w przepaści tuż nad dnem
Wydostać się zbyt ciężko, chcę uwolnić się
Ktoś tu przyszedł, ujrzał rozlewisko łez
Szukać zaczął prędko lecz za późno jest
Mnie już tutaj nie ma utopiłam się.

Ucichłeś lata temu
zwiał cię jesienny wiatr
błąkasz się gdzieś wśród opuszczonych serc
szukając drogowskazów
do naszych wspomnień.

Wyparłam się sama siebie
Wstyd ludzi w zgiełku
Wyssijcie mnie z tłumu.