milczenie jest odpowiedzią na wszystkie dręczące mnie pytania.

Widząc twoją twarz, zastanawiam się jakiego rodzaju jest urok, który na mnie rzuciłeś.

Tamten dzień zapamiętam już na zawsze. Była zima, siedziałam przed domem i wpatrywałam się w płatki śniegu. Wtedy wyobrażałam sobie, że w tych płatkach mieszkają małe stworzenia, dla których najważniejsza była miłość, były gotowe poświęcić bardzo wiele, żeby odnaleźć swoją drugą połowę. Przyszło mi na myśl, że jeśli nawet tak bardzo się różniliśmy, ja i te istoty, to jednak łączyła nas jedna i niesamowita cecha, pragnienie miłości. I przez tę cechę zapominaliśmy o innych bardzo ważnych wartościach, chociażby o przyjaźni, bo nic, ani nikt nie wesprze w życiu, jak przyjaciel. On zawsze jest, bez względu na to czy jesteśmy w złej, a może w dobrej chwili.

ludzie boją się śmierci, wolą wmawiać sobie, że są nieśmiertelni.

mam w sercu wielką miłość, która jest i trwa mimo wszystko.

chwile tak szybko mijały
nie chcę tego zapomnieć.
nie dziś.

idąc zatłoczoną ulicą, oglądałam twarze różnych ludzi, niektórzy byli smutni, a inni radośni. czy uczuć jest tyle, ile ludzkich twarzy?

zaczynamy doceniać dopiero coś, gdy to stracimy. a przecież wystarczyłoby cieszyć się każdą chwilą i tym co mamy.

"człowiek to dziwna istota. ma w sobie tyle zazdrości i nienawiści a jednak kocha. "

czasami nie mogę pozbyć się wspomnień, choć tak bardzo chcę zapomnieć.

w naszym życiu najczęściej spotykamy ból, dlatego, że najchętniej przychodzi na spotkanie.

gdy nadchodziła najgorsza pora dnia, sądziłam, że już mnie nic nie uratuje, że znowu zacznę płakać i cierpieć. wtedy nagle zobaczyłam ciebie i ujrzałam światło, dające miłość i ukojenie, światło, które nigdy nie znika.

poznałam opowieść, kończącą się na rozdziale, w którym każdy bohater znalazł szczęście.

miłość kończy się, gdy druga osoba myśli, że dominuje w związku.