Tak na prawdę nie wiadomo
jaki kot jest  ...
siedzi z miną sfinksa a ty się
domyślaj co on ma w głowie!
Co innego pies!
u niego wszystko jest proste
łapą podane, uśmiechem ogona,
wyrażone okiem, szczekaniem
wyszczekane!
To dlatego jest tyle wierszy
o kotach, bo one takie tajemnicze
i nieodgadnione!
A pies?
najlepszy przyjaciel człowieka
jest taki  oczywisty w swej
oczywistości, że już nic więcej
pisać nie trzeba!

Właśnie zakwitła akacja
kwietne kiście spływają
wonnymi soplami!
już kręci się wśród  nich rój
zapracowanych pszczół
bo to czas ulnej produkcji
delikatnego jak poranny
promyk słońca rarytasu
z akacji!
a mnie się już marzą
wakacje!
z pajdą  świeżego chleba,
pachnącą miodem
gdzieś tam, pod gruszą!
ech ... marzenia brzęczą,
ale produkt z nich żaden!

Prawdziwe życie motyla zaczyna
się dopiero w wierszach!
jego życie w realu to ledwie
dni kilka ...
co innego gdy może do woli bujać
na falach wyobraźni!
ozdabiać każdy tkliwy kwiatek
i poić się jego nektarem!
nie bać się deszczu łez,
a nawet wichury targającej
namiętnościami!
schować się w poplątanych
myślach!
i wprost przepada trzepotać się
w ciemnej jamie brzucha!
Niech zatem nas nie zmyli pozorna
kruchość motylka, bo to heros siły
tkwiącej w poetyckiej wyobraźni!

Co trzymasz w ręce?
- esencję chleba! -
...
W zaciśnietej dłoni
trzymał okruszek!

... szły sobie trzymając się za ręce
odwaga z wrażliwością!
ta pierwsza dumnie wyprostowana
śmiało, za nic mając groźne
pomruki lasu, szumy,
świecące skrycie oczy,
ta druga patrzyła pod nogi,
by leśnych żyjątek  nie zdeptać,
krzewinek nie połamać
na leśnej polanie spotkały
rozwagę!
we trzy szły razem,
dłuższą drogą przez las!

Słowo to magia!  potrafi z siłą
rażenia celnie wystrzelonej kuli
trafiać człowieka w samą jego
duszę !

Może jak narkotyk ból znieczulić
albo przyprawić o cierpienie!
Może cud miłości wywołać, albo
miłość jednym słowem zniweczyć!
Łzy szczęście lub smutku też potrafi
sprawić ...

Słowo to magia! więc lepiej wiedzieć
że nieraz to gra podwójną  kartą...
bywają słodkie i gorzkie pułapki
słownej magii!

Byłam  z nimi
w podróży tak nieodległej
jak "stąd ... dotąd"!
spacerowałam
po ścieżkach niedomówień
zwiedzałam katedry bólu
podziemia hipokryzji
oglądałam eksponaty
nieporozumień
wróciłam z marszu przez
dżunglę krętactw
z otartym wnętrzem
na kolejną wycieczkę
wybiorę się byle gdzie
byle z dobrym ...
towarzystwem!

Rzekła raz skarpetka
do skarpetki:
- popatrz moja droga jaka
dobrana z nas para! -
Ta druga na to:
- wcale nie, bo ty lewa
a ja prawa! -

o ty co splotami węża
ściskasz całe ciało
kąsasz jadem skorpiona
bólem mącisz w głowie
skręcasz jelita lekami
śmiejesz się z maści
żeli i okładów
przykuwasz do łóżka
jak ktoś głupi psa do
budy
dawkujesz kroki niczym
krople aptekarz
...
odpuść wreszcie
i niech cię piekło
pochłonie!

Z wiosną wiążą się pewne
niedogodności,
choćby takie jak katar sienny
w tym cudnym czasie pylenia
sosny, olchy, wierzby ...
puchną nosy,  czerwienią
barwią się oczy, płaczą
niechcianymi łzami ...
a mimo to wiosnę kochamy!
Na tym nie koniec
wiosennych przypadłości
wiosną serce inaczej bije
i rzec można, że  się do
kogoś wyrywa!
a  motyle fruwają nie tam
gdzie ich świat i miejsce!
i za to jeszcze goręcej
wiosnę kochamy!

Noc zostawiła na gałęziach
drzew skrzące brylanty,
słońce chciało sprawdzić
co to takiego ... i po brylantach
Bywa, że ciekawość spala!

Poeta nie dba  o zasobność portfela,
On żyje ambrozją wyciśniętą z kwiatów
lotosu, którą mu zsyła, co oczywiste sama, Euterpe muza poezji lirycznej!

... każdy, to wie,  że
chodzi  swoimi krętymi
ścieżkami,
łasi się gdy ma ochotę,
wszystko zależy od
jego humorów!
nie słucha  rozkazów,
bo i po co?  on nie
musi!
potrafi się obrazić
i ma sposoby, by
to wyrazić,
bywa, że dość
dosadnie!
jest przekonany,
że to my u niego
mieszkamy,
a on tylko  na to
zezwala
i nie lubi jak się
go ze snu
budzi,  nawet
wierszami!

Kici, koci ...
Ze swej urody słynął w całej okolicy
Ach! Jakie piękne pręgi na grzbiecie
A te wibryssy, długie sterczące!
Po swym rewirze kroczył
dumny i wyprężony...
Aż tu!... co to za śliczności?
Maleńka, tłuściutka, szara?
Zapragnął od pierwszego wejrzenia
pobawić się w koci..., koci... i myszkę
Już na języczku czuł delikatność [...]

Z ciemności wyłoniło się
"Coś" tajemniczego,
mrocznego i kosmatego!
Rozsiadło się na krześle
w niedbałej pozie,
w bezzębnym uśmiechu
wyszczerzyło się złośliwie.
Błysnęło zielonym ślepiem!
Myślisz, że już nie zaśniesz!
Złe myśli i niepokój chwyciły
u uścisku za gardło!
Nie wiesz czy śnisz, czy
to ciągle jawa ...
...
Blade światło dnia
wpada zza zasłony
Patrzysz na krzesło
widzisz nieporządnie
rozrzucone,wczorajsze
ubranie...
Już wiesz, że to ta
cholerna nocna
zmora!