Zdawało się, że słońce
utonęło w morzu
a później ktoś
farbami i wielkim pędzlem
wymalował na niebie
kolorową akwarelę!
zdawało się, że nie była
zbyt trwała, bo się zmieniała
rozpływała, rozmazywała
ten ktoś, kto ją stworzył
z każdą chwilą tracił zapał [...]

Zagubiłam się w czasie
w jego linearności
od wczoraj do jutra
zapętliłam się w domysłach
w powrotach do wczoraj
a dzień już stał się jutrem
przecież przedwczoraj napisałam
ładną i długą wiadomość
przesłam z szybkością
internetowego pasma
przysiadły na niej dwa ptaki
jak na telegraficznym drucie
i nie wróciły z odpowiedzią
wreszcie nadeszła za późno
było już pojutrze ...
może ja żyję w innym czasie!
a ona przyszła o czasie?

W wafelku, na patyku, w kubeczku,
eleganckim kryształowym pucharku
skrzy się miniaturka śnieżnych Alp
na śliskim zboczu orzeszki,
wanilii ciemne kropeczki ...
na szczycie czapa bitej śmietany!
czekolada spływa zastygłą lawą...

ślizgiem pieści kubki smakowe
łechce  słodkim smakiem śmietanki
małe różowe języczki, wielkie jęzory
nie ma różnicy ... smakują, zlizują,
mlaskają! ... oczy półprzymknięte
w smaku rozkoszy!

nagle ... pac! w dłoni pusty rożek
usta w podkówkę ... och! jaki żal
różową akwarelą  rozpływa się
truskawkowa kulka ...

Złoty promyk odkrył w trawie
błękitne oczy niepozornych
kwiatków, tych co to szepczą
czarodziejskie bajki ...a może

dać się porwać świetlistemu
promykowi i dojrzeć sedno
subtelnego piękna nie tylko
w płatkach?

... szły sobie trzymając się za ręce
odwaga z wrażliwością!
ta pierwsza dumnie wyprostowana
śmiało, za nic mając groźne
pomruki lasu, szumy,
świecące skrycie oczy,
ta druga patrzyła pod nogi,
by leśnych żyjątek  nie zdeptać,
krzewinek nie połamać
na leśnej polanie spotkały
rozwagę!
we trzy szły razem,
dłuższą drogą przez las!

W pastelach
wzniesione w pąkach
świecami
na kandelabrach
drzewa!
dotyk światła
pocałunek słońca
i świeca staje się
kwietnym kielichem
z elegancją atłasu
w niewinym płatków
rozchyleniu
zapraszającym
królową pszczół
do złożenia wizyty!
pośpiech wskazany
piękno nie trwa długo!
i wkrótce płatki
stają się dywanem
pod koroną drzewa
czekającą
na zieloną nadzieję.

Słowo to magia!  potrafi z siłą
rażenia celnie wystrzelonej kuli
trafiać człowieka w samą jego
duszę !

Może jak narkotyk ból znieczulić
albo przyprawić o cierpienie!
Może cud miłości wywołać, albo
miłość jednym słowem zniweczyć!
Łzy szczęście lub smutku też potrafi
sprawić ...

Słowo to magia! więc lepiej wiedzieć
że nieraz to gra podwójną  kartą...
bywają słodkie i gorzkie pułapki
słownej magii!

Byłam  z nimi
w podróży tak nieodległej
jak "stąd ... dotąd"!
spacerowałam
po ścieżkach niedomówień
zwiedzałam katedry bólu
podziemia hipokryzji
oglądałam eksponaty
nieporozumień
wróciłam z marszu przez
dżunglę krętactw
z otartym wnętrzem
na kolejną wycieczkę
wybiorę się byle gdzie
byle z dobrym ...
towarzystwem!

Jaka szkoda, że nie piszę
wierszy o miłości!
wzruszałabym przeżyciami
wzniosłymi parafrazami
opisami obiektu miłości,
chwilami namiętności,
zwątpień w jej naturę,
bólem odchodzenia
takim na niby, by cieszyć się
powrotami ponownej
bliskości
i takiego na zawsze
nieodwołalnego.
Ale ja tego nie potrafię!
czy słów mi brakuje?
pamięć zawiodła?
rumieniec wstrzymuje?
Nie!
skarb rozmieniać
na drobne?
ja tego nie potrafię!
jaka szkoda ...

18.07.2021

Zdarzyło się to gdy
słońce otulone różem
ujrzało  swe oblicze
w lustrze jeziora!
oszołomione widokiem
z narcystycznym
podziwem
zbyt blisko skłoniło się
ku wodzie
wpierw zabarwiło ją
kolorem
a ta nim zaczarowana
wciągnęła je ku sobie
widziały to wiotkie trzciny
oniemiałe w zachwycie,
przerażone widokiem!
myślały, że słońce
na zawsze stracone!
a ono jak co świt
rozbudzone i odświeżone
od nowa zajaśniało!
19.04.2022

Przeciętny człowiek
o przeciętnych dochodach
podatkach, spożyciu,
oczekiwanej długości życia
mający1,38 dzieci!
a jakie to uczucie być
dzieckiem po przecinku?
postać nieistniejąca
wymyślony konstrukt!
twór socjotechniki
demografii i statystyki
a jednak
ulubieniec rządzących!
niczemu niewinna
średnia  arytmetyczna
tak się dała wykorzystać!

Noc wyprzęgła kare konie!
a dzień
bladym świtem wsiadł
do tramwaju i prawie pustym
sennie się telepie
zabawa
zaczęła się dopiero ze
słońcem!
widzi jak od wschodu
róż i oranż barwi niebo ...
złoty blask odbija się [...]

Ulotna chwila,
jedno mignięcie
światła
ściśnięte  czasem
i już...uleciała ulotność
chwila zatrzaśnięta
w obrazie!
czas przez palce
przesypuje piasek
życia ...
minione zdarzenia
jak zjawy w
jego okruszkach ...

Rzekła raz skarpetka
do skarpetki:
- popatrz moja droga jaka
dobrana z nas para! -
Ta druga na to:
- wcale nie, bo ty lewa
a ja prawa! -

Spójrzmy na księżyc
obiektywnie bez emocji!
toż, to złodziej do tego
jeszcze niewierny ...
oderwał się od Ziemi i gdyby
nie trzymała go na swoim
postronku byłoby ...
"szukaj wiatru w kosmosie "!
świeci, bo słońcu promienie
kradnie ...
jakiś bojaźliwy wystarczy byle [...]