I nagle padl w kaluzy czlowiek zycia
Moze inny do innych na sile przygnieciony
Tak zwane dostosowanie sie gdy innym w tym swiecie
Jest czasem czas ciezkim dostosowaniem.

Kazdy widzi tylko zdjecie
Ksiazki nieciekawej okladki
Zajrzyj mi do serca, w glab w dusze
Jesli umiesz patrzec

Mowia by przeszlosc zostawic
Zamknac za drzwiami
Moimi wciaz wiatr hula
Bo to jedyne drzwi bez klamki

Czy zyla zludnymi marzeniami
Czy tylko on caly czas ja ludzil
A tak wierzyla w niego niesklamanie
Kazde slowo jego w jej sercu swiatelko rozpalalo
Teraz ucieka przed zyciem
A kazdy jej mowil
Zostaw go
Teraz on ja zostawil
Czyje jej bol,cierpienie
Zdala sobie sprawe schowala sie przed upokorzeniem
Odrzucila pomoc przyjaciol
Odrzucila wszystkie marzenia
Odrzucila siebie
A ja jedyny jej przyjaciel
Patrze na to i mam nadzieje
Ze kiedys znow rozkwitnie
Choc i mnie obarcza za to