carla1

Mama.
Słowo, które gdy roczek miałam pierwszy raz wypowiedziałam,
wtedy,
jego znaczenia jeszcze nie znałam,
jego wartości nie dostrzegałam.
Teraz,
kiedy kilkanaście lat już minęło,
życie przy Tobie mi upłynęło,
odkryłam,
jego sens jego znaczenie,
ono jest dziecka marzeniem.
Szczęście,
ono mi dopisało,
bo właśnie Ciebie mamo mi dało.
Wystarczyło mi to bym mogła w pełni żyć,
bo ja tak bardzo chciałam Twoim dzieckiem być.

Mamo - stałaś się dla mnie życia filarem, jesteś dla mnie największym darem.

Ranisz mnie swoimi słowami,
smutne jest to, że doskonale wiesz jak to mnie rani,
twierdzisz, że jestem słaba,
myślę, że raczej bezsilna - nie mogę nic z tym zrobić,
drwisz z mojej wrażliwości,
drwij dalej, lecz ja wiem, że dzięki niej nie będę nieczuła na czyjeś cierpienie,
nie będę taka jak Ty - nie będę twoim wcieleniem,
powtarzasz, że nie ma dla mnie przyszłości,
być może dlatego, że utknęłam w teraźniejszości,
bezskutecznie szukając u Ciebie miłości...

Jestem beznadziejna mówisz,
i tu się zgodzę z Tobą,
już nie mam żadnej nadziei,
ktoś bezpowrotnie odebrał mi ją,
i wiedz ze to ty - to Ty jesteś Tą osobą.

po powierzchni błądzi twój wzrok…
choć głębiej
chce wniknąć

próbujesz nasycić się
lecz zaspokojenia nie czujesz

za późno na to by światło zastąpiło mrok
jest tym gorzej im usilniej próbujesz…

więc przestań… odpuść… usłysz me stop...

zostaw
i odwróć już wzrok…

bądź światłem w mym sercu
iskrą co zdoła je poruszyć
rozbudź me zmysły
zdołaj mnie nauczyć
miłości

sięgaj głębiej
odkrywaj to co doszczętnie ukryte
wsłuchaj się w ciszę
choć serce wyryte
krzykiem

mów do mnie
wypełnij pustkę słowami
odnajdź ślady radości
między tysiącami
łez

bądź szeptem
co serce me poruszy
ratuj mnie
bo już niebawem
to nawet krzyk go nie ruszy