pierwsze były słowa
potem przyszła muzyka
jednak zabrakło nas
w tamtej piosence

kto by pomyślał
nie ty nie ja
a jednak my
nasze chwile
moje twoje
wspólne ławki
słów brakuje
tobie mi
nam nie potrzeba

swoim obrazem
poruszasz martwą naturę
to wielka sztuka
obcować z tobą

rozlałaś się we mnie
jak wino
między ustami
wciąż czuję smak
twojego bukietu

źródłem słów milczenie
spływa w objęcia
wzbijany z ramion kurz
czas zawiódł
na krańcach dni
skrywając nas

otoczony tobą
smakuję zapach
opadasz na kolana
nie krzycz
mam cię na końcu języka

Jesteś jak z obrazka
niekoniecznie święta,
kiedy się żegnasz
nie odpuszczasz grzechów.

na stronach
daję się porwać
strzępkami słów

bez kropki
byłbym skończony.

tu jesteś
tam odchodzisz
po drodze
za kręty mi los
między nami
słowo miłość
samo tnie
w połowie

często się mijali
taki mieli okres
do niczego więcej
razem nie doszli

jesteś jak Alicja
w krainie czary mary
przez drugą stronę
rozbita jak lustro
na tysiąc jeden drobiazgów

tik tak to nie pan
to pani od muzyki poważnej
kręci jak z nut
piękna jak z obrazka
niekoniecznie święta

nie mówię nic
uwielbiam gdy sama
ciśniesz mi się
na usta

Przypadkowe spotkanie
wzrok spuszczony
ty niepewny siebie

ukradkiem spojrzenia
puszczane sobie
uśmieszków wymiana

łamiącym głosem
nerwowych dłoni
pierwsze słowa [...]