tu jesteś
tam odchodzisz
po drodze
za kręty mi los
między nami
słowo miłość
samo tnie
w połowie

często się mijali
taki mieli okres
do niczego więcej
razem nie doszli

jesteś jak Alicja
w krainie czary mary
przez drugą stronę
rozbita jak lustro
na tysiąc jeden drobiazgów

tik tak to nie pan
to pani od muzyki poważnej
kręci jak z nut
piękna jak z obrazka
niekoniecznie święta

nie mówię nic
uwielbiam gdy sama
ciśniesz mi się
na usta

Przypadkowe spotkanie
wzrok spuszczony
ty niepewny siebie

ukradkiem spojrzenia
puszczane sobie
uśmieszków wymiana

łamiącym głosem
nerwowych dłoni
pierwsze słowa [...]

niepotrzebnie
nas zgubiłaś
szukając dowodu
własnej tożsamości

okryci sobą
opadli uniesieniem
rozdzielił oddech

lubię bez wiosną
czarny do herbaty
lubię cię bez
i bez ciebie też lubię

gdy dłoni
nie czuję
chwytasz mnie
najmocniej

pragnęłaś
kochałaś
bez cienia wątpliwości
rzuciłaś swój
odchodząc

nie pytaj o jutro
gdy jestem z tobą
zapytaj słów
kiedy odejdą
może milczenie
przestanie nam odpowiadać

jestem obrazem
niezmiennie martwa natura

to wielka sztuka
pozostać
kiedy ludzie
wychodzą z podziwu

zostało
we mnie więcej
niż wyszło za tobą

skryłem obawy
niezmiennie
kocham deszcz

po części
jestem zamienny

cała Ty